Dawno nie czytałam tak fenomenalnej książki. Temat nie jest łatwy, lekki ani nazbyt przyjemny, jednak Gaddis opisał go w niesamowity sposób, dzięki czemu całość czytało się jak dobry kryminał, z wypiekami na twarzy. Genialne wyważenie między szczegółowością i starannością - autor nie pominął żadnego istotnego wydarzenia opisanej epoki - a brakiem przeładowania materiału, który mógłby być nużący i wprowadzać zamęt, przesyt informacji. Dorzućmy do tego lekki język, bez zadęcia, jakie często zdarza się pojawiać w naukowych rozprawach, z lekką nutką ironii i dowcipu. I odwagę, by krytykować i chwalić zgodnie ze swym własnym sumieniem i podejściem do tematu (bardzo uczciwym i sprawiedliwym, według mnie), a nie według tego, co przyjęło się uważać za politycznie poprawne. Autor nie boi się dać prztyczka w nos "bohaterom" lub pochwalić i docenić "tych złych", wtedy kiedy trzeba.
Dla mnie jest to jedna z tych książek, dzięki którym można naprawdę dać się wciągnąć w temat i zakochać w nim. I mówię to z pełnym przekonaniem, jako człowiek, któremu zawsze ciężko przychodziło przyswajanie historii europejskiej. Wiele kwestii stało się dla mnie wreszcie zrozumiałych, w przypadku innych wiem już przynajmniej, na czym się oprzeć, by z jasnym, otwartym umysłem szukać dalej. Z całego serca polecam! I z pewnością (i przyjemnością) nieraz wrócę jeszcze do tego tytułu.

Dawno nie czytałam tak fenomenalnej książki. Temat nie jest łatwy, lekki ani nazbyt przyjemny, jednak Gaddis opisał go w niesamowity sposób, dzięki czemu całość czytało się jak dobry kryminał, z wypiekami na twarzy. Genialne wyważenie między szczegółowością i starannością - autor nie pominął żadnego istotnego wydarzenia opisanej epoki - a brakiem przeładowania materiału,...