Książkę odbieram jako motywator psychologiczny. Autor zachęca do zmierzenia się ze stereotypami, kompleksami, sobkostwem. Nakłania do pozytywnego myślenia, poznania swojej wartości (bo każdy jakiś jej poziom posiada),kreatywnego podejścia i działania oraz spojrzenia na polskie otoczenie społeczne inaczej niż dotychczas. Ukazuje to na tle duchowym, bycia w kościele protestanckim. Między innymi z tej lektury wyłania się problem małej liczby wiernych w Kościele Zielonoświątkowym w Polsce, dlatego pastorzy przykładają dużą wagę do działań marketingowych, głównie do reklamy.

Książkę odbieram jako motywator psychologiczny. Autor zachęca do zmierzenia się ze stereotypami, kompleksami, sobkostwem. Nakłania do pozytywnego myślenia, poznania swojej wartości (bo każdy jakiś jej poziom posiada),kreatywnego podejścia i działania oraz spojrzenia na polskie otoczenie społeczne inaczej niż dotychczas. Ukazuje to na tle duchowym, bycia w kościele...

Przeczytalem, a wlasciwie powinienem napisac - polknalem jednym tchem - ksiazke "Polska - Twoja ziemia obiecana" autorstwa protestanckiego pastora.

Bardzo ciekawa ksiazka, w ktorej jest naprawde kupe dobrych mysli, wartych przemyslenia i zastosowania.

Ale ja chcialem poruszyc tylko jedna kwestie, ktora mnie zbulwersowala i dlatego pisze.
Najpierw to co wyczytalem :

str. 26 Ludzie porzucaja swoja narodowa tozsamosc i staja sie tulaczami - opuscili ojczyzne niejako w chorobie
str. 29 Jestem tutaj, bo Bog tak chcial, abym byl - mowa o Polsce
str. 31 Kiedy przyjda trudnosci, decyzja o wyjezdzie bedzie prosta i oczywista.
Wystarczy. Uwazam, ze przeslanie tej ksiazki jest bardzo krzywdzace i niesprawiedliwe i dotyczy ok. 20 mln Polakow rozsypanych po swiecie, z ktorych spora czesc robi duzo aby zachowac jezyk i kulture polska.

Po pierwsze : Decyzja o wyjezdzie nigdy nie jest prosta i latwa. Zostawia sie wszystko i zaczyna wszystko od zera. Zostawia sie przyjaciol, zbor, znajome katy, wspomnienia i bierze sie dwie walizki i swoich najblizszych. Sa rozne powody dla takiego kroku. Moglbym sypnac wieloma linkami z artykulami z polskiego internetu, aby pokazac jak ludziom zyje sie w Polsce w dniu dzisiejszym. Mysle, ze sa one znane, choc autor wolal o tym nie myslec piszac powyzsze slowa. Ale nie tylko wzgledy ekonomiczne decyduja o wyjezdzie, kazdy przypadek jest indywidualny.

Po drugie : Tak naprawde nie wiemy do konca czego Bog chce, oczekuje. Jedni to czuja bardziej wyraznie, inni mniej. Bog chcial bysmy byli jego uczniami, bysmy nasladowali Jezusa, bysmy zostali zbawieni. To na pewno. Byc moze chce, by jedni zyli i pracowali w Polsce, a inni w innym miejscu. Pracy na niwie Panskiej jest zawsze i wszedzie duzo. Niektorzy emigranci duzo mowia o Jezusie spotykanym Polakom na emigracji i nie tylko Polakom. Idac tym tokiem rozumowania - "Bog chce bym byl tu, gdzie sie urodzilem" - zaden misjonarz nie opuscilby swego kraju, bo przeciez na miejscu tez mozna zwiastowac Ewangelie! A moze Bog wysyla kogos za granice, by poznal Go? Znam kilkanascie przypadkow Polakow nawroconych na emigracji! Niektorzy mowili, ze w Polsce nigdy by nie weszli do protestanckiego zboru, inni ze zadnego takiego nie bylo w ich miejscowosci. Moze Bog kieruje niektorymi tak, by znalezli Go z dala od Polski?

Po trzecie : nasza ojczyzna jest w niebie, nie jest nia zadne ziemskie panstwo. Mamy obowiazki wobec Boga, rodziny, kosciola Jezusa Chrystusa. Powinnismy byc dobrymi obywatelami i placic podatki. Jakikolwiek kraj nie jest nasza matka czy ojcem, ktorego opuszczamy lub nie gdy jest chory. To manipulacja emocjonalna. Wyjazd zreszta nie oznacza utraty tozsamosci (przynajmniej nie wszystkich) i stania sie Niemcami, Francuzami, Amerykanami. Malo tego wyjazd poglebia wielokrotnie poczucie tesknoty i zaangazowanie w sprawy polskie, polonijne, udzial w wielu przedsiewzieciach kulturalnych, stowarzyszeniach etc. Trzeba zobaczyc frekwencje na koncertach artystow z Polski, na pokazach filmow polskich etc. Czasem nie ma takiej w Polsce.

Wielokrotnie spotykalem sie z taka argumentacja, wyjechales znaczy porzuciles ojczyzne w potrzebie. Po raz pierwszy zetknalem sie z nia w kregu ewangelicznym. I pewnie pastor Krzywodajc, autor tej ksiazki nie jest jedynym, ktory ma takie poglady. Rezulat?

Czytam sobie forum internetowe, a tam mlody chrzescijanin pisze cos takiego : Pochodze ze zboru w Gorzowie, wyjechalem do Holandii, zakladamy tu polski zbor, pomagamy Polakom, prosze o modlitwe.
I jedna z odpowiedzi: A dlaczego mamy modlic sie za twoj zbor w Holandii, czemu nie prosisz o modlitwe za zbor w Gorzowie, ktory opusciles?
Czyzby odpowiedzi udzielil czytelnik ksiazki Arkadiusza Krzywodajcia?

Jak widac propagowanie takich pogladow to tylko wyzwalanie niecheci do tych co wyjechali, do emigrantow. Czesto tu chodzi o zazdrosc : ja sie tu musze meczyc, a oni tam juz nie maja takich podstawowych problemow.

To nie buduje mostow miedzy Polakami z Polski a Polonia. Jest duzo wzajemnej zawisci.
Warto by bylo, zeby wsrod chrzescijan nie powielac dalej takiego myslenia i glosic, ze kazdy, w kazdych warunkach ma swoja misje do spelnienia. Jest wiele polonijnych zborow, kolejne powstaja w wielu miejscach swiata. Jezus nakazal isc na caly swiat i glosic Ewangelie. Jedni robia to w Wodzislawiu, inni w Chicago.

Przeczytalem, a wlasciwie powinienem napisac - polknalem jednym tchem - ksiazke "Polska - Twoja ziemia obiecana" autorstwa protestanckiego pastora.

Bardzo ciekawa ksiazka, w ktorej jest naprawde kupe dobrych mysli, wartych przemyslenia i zastosowania.

Ale ja chcialem poruszyc tylko jedna kwestie, ktora mnie zbulwersowala i dlatego pisze.
Najpierw to co wyczytalem :...