Ylva mieszka wraz z mężem Mike'm i córką Sanną w spokojnym i przyjaznym rodzinom Hittarp. Pewnego dnia zamiast wracać jak zwykle autobusem do domu po pracy, korzysta z uprzejmości swoich nowych sąsiadów, którzy proponują jej podwiezienie pod same drzwi domu. Miła wieczorna przejażdżka szybko się jednak kończy. Sympatyczni sąsiedzi mają wobec Ylvy plany i nie jest to bynajmniej dostarczenie jej całej i zdrowej do Mike'a i Sanny.

Ylva zostaje obezwładniona i nieprzytomna uwięziona w specjalnie dla niej przygotowanym pomieszczeniu w piwnicy domu sąsiadów. Mała klitka z kuchnią i łazienką jest całkowicie odseparowana od świata zewnętrznego. Jedynym oknem na świat Ylvy jest ekran, na którym może obserwować swój dom. To loch specjalnie przygotowany dla kobiety. Ma to być miejsce, w którym Ylva poniesie po latach stosowną karę za grzechy popełnione w młodości. Brutalność, przemoc i gwałt to kara za coś, o czym ani ona ani porywacze nie potrafią zapomnieć.

Mike początkowo zdaje się nie przejmować, że żona nie wraca tak długo po pracy. Miała przecież wyjść i zrelaksować się trochę z koleżankami z pracy. Kiedy jednak Ylva nie zjawia się rano w domu, mąż postanawia zaalarmować jej przyjaciółkę. Mike nie martwi się jednak, że coś mogło się Ylvie stać. Bardziej boli go myśl, że oto znowu mogła go zdradzić. Przecież to nie byłby pierwszy raz. Przeszłość Ylvy jest bowiem bujna a pamięć o jej ostatnim skoku w bok również bardzo świeża. W końcu jednak postanawia powiadomić policję. Ta jednak jako głównego podejrzanego przyjmuje Mike. Wiadomo, przecież to zazwyczaj mąż jest mordercą. Czas mija a szansa na odnalezienie Ylvy maleje z każdą chwilą. Tej pozostaje jedynie patrzeć jak mija dzień za dniem a wszyscy powoli przyjmują za pewnik, że „Ona już nie wróci”.

„Ona już nie wróci” to powieść Petera Lidbecka tworzącego pod pseudonimem Hans Koppel. Książka tego szwedzkiego autora, znanego przede wszystkim jako twórca literatury dziecięcej, już wkrótce doczeka się swej ekranizacji.

Powieść "Ona już nie wróci" czyta się bardzo szybko i sprawnie. Rozdziały są krótkie i treściwe. Interesujący jest temat podjęty przez Hansa Koppela. Ciekawym zabiegiem podjętym przez pisarza jest opisywanie schematu postępowania sprawcy wobec ofiary mający na celu jej całkowite zniewolenie. Główna postać książki przechodzi przez kolejne etapy tego przestępczego procederu a czytelnik nie może wyjść ze zdziwienia jak może działać ludzka psychika.

W powieści sporo jest przemocy i brutalności. Wszystko to, by wzmocnić poczucie zagrożenia. Niestety bardzo szybko domyśliłam się o co w wymyślonej przez autora intrydze chodzi. To jednak nie jedyne co mnie w powieści rozczarowało. Zawiodłam się też na wykreowanych przez autora bohaterach. W moim odczuciu zabrakło w nich głębi. Brak mi wyrazistości, motywów działania, osobowości. Motorem działania ma być zemsta, lecz zabrakło mi zanurzenia się głębiej w psychikę przestępcy, wyłowienie cierpienia bądź szaleństwa. Ogromną rolę odgrywa tu przeszłość, a mi tych bohaterów w tej właśnie przeszłości zabrakło. Brutalność i strach zostały oderwane od swych podstaw, korzeni.

Ylva mieszka wraz z mężem Mike'm i córką Sanną w spokojnym i przyjaznym rodzinom Hittarp. Pewnego dnia zamiast wracać jak zwykle autobusem do domu po pracy, korzysta z uprzejmości swoich nowych sąsiadów, którzy proponują jej podwiezienie pod same drzwi domu. Miła wieczorna przejażdżka szybko się jednak kończy. Sympatyczni sąsiedzi mają wobec Ylvy plany i nie jest to...