„Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, którzy uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, spożywali posiłek w radości i prostocie serca. Wielbili Boga, a cały lud odnosił się do nich życzliwie. Pan zaś przymnażał im codziennie tych, którzy dostępowali zbawienia”
Dz 2, 42-47


Książka „Bóg daje charyzmaty” podzielona jest na dwie części. Pierwsza z nich poświęcona jest wspólnocie chrześcijańskiej. Ksiądz Michał Olszewski ukazuje w niej jak powinna wyglądać taka wspólnota – Kościół, poszczególne kościoły, wspólnoty przykościelne – na przykładzie pierwszej wspólnoty chrześcijan. Mówi o wierności nauczaniu Kościoła i posłuszeństwie; o tym jakie miejsce w życiu człowieka i wspólnoty powinna zająć Eucharystia i modlitwa; tłumaczy jak należy rozumieć bojaźń Bożą; porusza temat znaków i cudów, i właściwym podejściu do nich; pisze czym powinna się charakteryzować wiara wspólnoty i jak powinny wyglądać relacje między jej członkami. Osobny rozdział jest poświęcony Maryi, która „nas wychowuje we wspólnocie”.

Druga część książki, zatytułowana „Powołani do służby”, skierowana jest głównie do wspólnot charyzmatycznych, jak Odnowa w Duchu Świętym. Ksiądz Olszewski udziela wielu praktycznych porad, wskazuje na mogące się pojawić problemy i zagrożenia. Rozpracowuje od środka taką wspólnotę, pokazuje jak powinna wyglądać. Pisze także o modlitwach o uzdrowienie i uwolnienie oraz o spoczynku w Duchu Świętym.

Oczywiście, jak na księdza Olszewskiego przystało, w całej książce na pierwszy plan wysuwają się niesamowite historie z egzorcyzmów oraz temat walki duchowej i działania szatana. Książkę cechuje świetny styl pisania, jest bardzo mądra i bardzo głęboka, o czym nie trzeba mówić nikomu, kto zetknął się już wcześniej z twórczością tego znakomitego księdza.

„Trwali oni w nauce Apostołów i we wspólnocie, w łamaniu chleba i w modlitwach. Bojaźń ogarniała każdego, gdyż Apostołowie czynili wiele znaków i cudów. Ci wszyscy, którzy uwierzyli, przebywali razem i wszystko mieli wspólne. Sprzedawali majątki i dobra i rozdzielali je każdemu według potrzeby. Codziennie trwali jednomyślnie w świątyni, a łamiąc chleb po domach, spożywali...