Zbliżamy się do punktu kulminacyjnego całej historii. Powinien być on niesłychanie tajemniczy i wprawić czytelnika w osłupienie, ale czy faktycznie tak jest?

Sakakibara, Misaki i troje uczniów poznają sposób, który jest ich jedynym ratunkiem. Niestety wcielenie go w życie okazuje się niezwykle trudne. Klątwa postępuje, a młodzi bohaterowie stoją przed najtrudniejszym wyborem, jakiego muszą dokonać. Biwak, na który się wybrali może być bowiem ostatnim spędzonym razem na tym świecie.

Bardzo bym chciała, żeby przynajmniej choć część wydarzeń z anime znajdowała się tutaj, aby było ciekawiej, mroczniej, krwawiej. Nawet to zdjęcie Misakiego, które w anime robiło wrażenie, tutaj jest takie nijakie. Choć pięknie narysowane przez Kiyoharę, jest zwyczajne, nie ma w nim ani grama straszności.

Tak jak wspominałam już w opiniach wcześniejszych tomów, jest dużo różnic między anime i mangą, działającą na niekorzyść tej drugiej. Traci ona bowiem swój mroczny klimat, element zaskoczenia. Bohaterom wszystko łatwo przychodzi, niemal mają rozwiązania podane na srebrnej tacy. Troszeczkę muszą wysiłku włożyć, żeby sprawę rozwiązać, ale w porównaniu z anime, to praktycznie nie robią nic. To smutne, ponieważ sięgnęłam po tę mangę, aby przeżyć na nowo całą historię, a spotkało mnie takie niemiłe zaskoczenie.

Jedyne, co nie daje mi spokoju, oczywiście pozytywnie, to ostatnie dwie strony czwartego tomu. Wiem przecież, że historia nie może być domknięta, następne roczniki mogą spotkać się z klątwą, co daje możliwość stworzenia kolejnych klas 3C, nawet przez amatorskich pisarzy na blogach. Mimo tego odnoszę dziwne wrażenie, że tamta postać, być może kolejna dodatkowa, jest przeznaczona dla rocznika '98. Jedyny ciekawy zabieg, choć odpowiedzi nigdy nie poznam, moja wyobraźnia i tak będzie mi jakieś rozwiązania podsuwać.

Podsumowując, "Another" to seria, która jako anime całkowicie mnie kupiła, ale manga niestety zawiodła. Niektóre wydarzenia dziejące się w ekranizacji są ciekawe i mroczne, oddające klimat, a bohaterowie muszą się namęczyć, żeby odkryć tajemnicę i przeżyć koszmar. Ich zmagania naprawdę pochłaniają czytelnika, a manga wypada przy tym blado. Bohaterowie znacznie łatwiej i szybciej rozwiązują zagadkę, nie męcząc się przy tym za bardzo. Jest po prostu nudniej, ale mimo tego, narysowana jest niezwykle pięknie.

Ktoś może się ze mną nie zgadzać, chętnie z taką osobą mogę polemizować. Każdy ma swoje zdanie i szanuję osoby, które mają zupełnie przeciwne odczucia względem dzieła panów Ayatsuji i Kiyohara. Swojego jednak nie zmienię, bo byłoby sprzeczne z tym, co naprawdę myślę.

Czy mogę z czystym sumieniem polecić tę mangę czytelnikom? Oczywiście, bo pomimo tego, co napisałam powyżej, jest ona warta poznania. Jeśli obejrzało się anime, można porównać z mangą. Jeżeli natomiast nie oglądało się tego pierwszego, można najpierw zacząć od tej drugiej opcji, wtedy na sto procent odczucia będą inne.

Zbliżamy się do punktu kulminacyjnego całej historii. Powinien być on niesłychanie tajemniczy i wprawić czytelnika w osłupienie, ale czy faktycznie tak jest?

Sakakibara, Misaki i troje uczniów poznają sposób, który jest ich jedynym ratunkiem. Niestety wcielenie go w życie okazuje się niezwykle trudne. Klątwa postępuje, a młodzi bohaterowie stoją przed najtrudniejszym...