Na książkę trafiłam przypadkiem. Kupiłam ją, ponieważ bardzo lubię początki XX wieku, lata I i II wojny światowej (pozostawiające jednak walki i okrucieństwo dyktatorów gdzieś bardzo daleko w tle). Ashford Park to niezwykła opowieść o sile miłości - tej rodzinnej i damsko-męskiej. Jedną z bohaterek jest osierocona Addie, której mieszkać przychodzi u apodyktycznej i niezwykle oziębłej ciotki Very. Na ratunek przychodzi jej piękna i potrafiąca postawić na swoim kuzynka Bea. Pomiędzy nimi stanie jednak Frederick. Drugą "główną bohaterką" jest Clemmie, wnuczka Addie. A może Bei? Akcja rozgrywa się w Anglii, Nowym Jorku, Kenii, a przez moment także w Arizonie.
Co powiem o książce? Na początku nie była zbyt porywająca, powielała schematy. Czytałam dalej i okazało się, że nie miałam racji. Miałam natomiast podejrzenia co do zakończenia, musiałam dowiedzieć się, co przydarzyło się bohaterom. I tak ponad 400 stron pochłonęłam w dwa wieczory. Jedyny minus? Po opisie lektury spodziewałam się więcej akcji w Kenii, porywających za serce opowieści z Czarnego Lądu. Niestety zawiodłam się. Tak czy inaczej uważam, że godna jest przeczytania!

Na książkę trafiłam przypadkiem. Kupiłam ją, ponieważ bardzo lubię początki XX wieku, lata I i II wojny światowej (pozostawiające jednak walki i okrucieństwo dyktatorów gdzieś bardzo daleko w tle). Ashford Park to niezwykła opowieść o sile miłości - tej rodzinnej i damsko-męskiej. Jedną z bohaterek jest osierocona Addie, której mieszkać przychodzi u apodyktycznej i...