Książka ma już 20 lat. Szkoda, że dopiero teraz na nią trafiłem. W porównaniu w dzienniczkiem s. Faustyny i zapiskami Celakówny, to całkowicie inny świat. Zakonnica sformatowana mentalnie przez UB. W swoich donosach prymitywnie podlizywała się organom ją kontrolującym. Chyba oni, gdy to czytali, mieli niezły z niej ubaw. Bez przerwy krytykuje Prymasa, zarzuca mu kłamstwo, głupotę, brak wiedzy o ludziach, o psychologii. Ale styl i treść przekazu wskazuje bardziej na jej ogromne braki w rozumieniu wielu spraw. Jej ocena polityczna i społeczna Ludowej Polski to czysta komunistyczna propaganda. Obnaża się przed UB. Dokonuje mentalnego ekshibicjonizmu. Wprawny manipulator, a takich nie brakuje w służbach specjalnych, mógłby i na pewno zrobił z nią wszystko co chciał. Jej poglądy na temat duchowieństwa jakby żywcem wyjęte ze sloganów dzisiejszej lewicy. Jakby była ich inspiracją.
Jednak te teksty to doskonałe studium psychologiczne jej samej i jej podobnych w tamtych czasach. Także bardzo ciekawe informacje z klimatu panującego w Stoczku i Prudniku Śląskim, gdzie przetrzymywano Kardynała Wyszyńskiego.

Książka ma już 20 lat. Szkoda, że dopiero teraz na nią trafiłem. W porównaniu w dzienniczkiem s. Faustyny i zapiskami Celakówny, to całkowicie inny świat. Zakonnica sformatowana mentalnie przez UB. W swoich donosach prymitywnie podlizywała się organom ją kontrolującym. Chyba oni, gdy to czytali, mieli niezły z niej ubaw. Bez przerwy krytykuje Prymasa, zarzuca mu kłamstwo,...