Szczerze mówiąc dałem się nabrać widząc nazwisko Pana Twardocha na okładce. Myślałem bowiem, że będzie to lektura skądinąd ciekawa i interesująca. Fanem poradników nie jestem, kilka w życiu przeczytałem ale bez większego zachwytu, jednak książka, której współautorem jest jeden z lepszych współczesnych prozaików wydawała mi się czymś co może mnie naprawdę zaciekawić.
Wstęp napisany jest całkiem z jajem. Napisany tak, że ma się nadzieję na więcej, lecz okazuje się, że po za dużo obiecującym wstępem reszta książki jest, no właśnie, tylko niespełnioną obietnicą.
Treść jest słaba i zwyczajnie nudna. Okropnie nierówna. Można robić zakłady który z panów, w którym rozdzielę maczał palce. Większość tekstu nadmuchana jak balon. Dużo słów, mało treści. Przykro stwierdzić ale panowie w męskich kwestiach oprócz dawania upustu swoim własnym przekonaniom jak powinien wyglądać męski wzór, nie mają nic konkretnego do powiedzenia.
Rozumiem, że książka w zamyśle miała być ironiczna, że te złote mądrości panów autorów, które przedstawione są tu jako jedyna godna naśladowania droga postępowania prawdziwego mężczyzny, miały być potraktowane z przymrużeniem oka, ale cholera wcale tej ironii tu nie czuć, bo wszystko przykrywa szczelnie jakaś dziwna bufonada. Czytając tą książkę, jakoś nie da się nie odczuć, że autorzy polecieli trochę za daleko obśmiewając wszystkich i wszystko co im samym nie pasuje, tylko swój styl bycia uznając za jedyny godny naśladowania i basta. A przecież nie z samych Twardochów i Bociągów świat się składa. Jeśli tak by było to sądząc po tym tekście świat byłby nudny jak flaki z olejem.
Książka raczej dla Januszów, którzy nie mają pojęcia jak dobrać krawat do koszuli, jak się dobrze umyć, jak prawidłowo palić cygaro, jak ugotować jajecznicę, choć prawdę powiedziawszy większość z owych Januszów raczej po tą książkę nie sięgnie. Dla wszystkich innych kompletnie zbyteczna. Szkoda pieniędzy, na coś co tylko dla pieniędzy zostało napisane, bo jedynym odczuciem jakie pozostaje po przeczytaniu tej książki, jest niesmak z tego, że autorzy mają w dupie wszystkich oprócz samych siebie.

Szczerze mówiąc dałem się nabrać widząc nazwisko Pana Twardocha na okładce. Myślałem bowiem, że będzie to lektura skądinąd ciekawa i interesująca. Fanem poradników nie jestem, kilka w życiu przeczytałem ale bez większego zachwytu, jednak książka, której współautorem jest jeden z lepszych współczesnych prozaików wydawała mi się czymś co może mnie naprawdę zaciekawić.
Wstęp...