Jestem miło zaskoczona pierwszą częścią cyklu "Program". Pomimo wieku, w którym już "młodzieżówek" się nie czytuje, ja czasem lubię przeczytać którąś, jeśli wydaje mi się interesująca. W tym miejscu też przyznam, że często te eksperymenty są nieudane, ale tym razem- jestem wyjątkowo zadowolona i chcę więcej (na szczęście tom drugi czeka na półce). Warto przy okazji zaznaczyć, że jest to książka debiutantki, dlatego wyrazy uznania należą się Autorce całkiem zasłużenie- ten debiut wróży całkiem udaną przyszłość jako pisarki.
Przechodząc do książki- jest to literatura, którą na pewno możemy zaliczyć do fantastyki, a jeśli chodzi o ściślejszy podział- będzie to chyba dystopia, przynajmniej tak gdzieś przeczytałam (osobiście, poza podstawowymi nurtami, w fantastyce się gubię). Głównym tematem jest epidemia samobójstw wśród nastolatków i wdrożony przez władze Program, leczący tych, którzy mogli ulec "zarażeniu". Narratorką powieści jest Sloane, dziewczyna, którą zdążyłam polubić czytając w trskcie lektury. Autorka nie sili się na szczegółowe opisy, a pomimo to wszystko jest jakoś naturalnie przedstawione- ciężko było mi uwierzyć, że książka ta jest debiutem. Głównym zmartwieniem naszej bohaterki i jej uroczego (na swój sposób) chłopaka Jamesa, jest obawa, by nie wpaść w sidła ludzi z Programu. Jest to błędne koło, gdyż młodzi ludzie nie mogą okazywać przygnębienia, smutku, żałoby- nauczeni na co dzień nosić maski- zarówno w szkole jak i w domach- często pękają, co prowadzi do targnięcia się na własne życie- wolą to, niż pranie mózgu zrobione w placówce Programu. Paradoks polega tutaj na tym, że cały czas zastanawiałam się, czy to Program spowodował wzrost liczby samobójstw wśród nastolatków, bo jakoś w teorię o "wirusie" nie chce mi się wierzyć. Jak jest naprawdę, dowiemy się za pewne w następnej części, gdyż Program sam w sobie skrywa wiele tajemnic...
Tutaj będziemy świadkami pięknej młodzieńczej miłości. Prawdziwej miłości, nie zauroczenia czy młodzieńczej "burzy hormonów". Fragmenty poświęcone uczuciu Sloane do Jamesa są dowodem na to, że ich miłość- pozornie taka sama jak wiele związków innych nastolatków- jest naprawdę silna i pochodzi z głębi serca. Wyrosłam może z oblewania się rumieńcem na widok "tego jedynego", ale wierzę w prawdziwą miłość, a Suzanne Young bardzo wiarygodnie opisuje uczucia siedemnastoletniej Sloane. Czy uda się jej i Jamesowi uchronić przed Programem? Tego nie mogę zdradzić, natomiast jeżeli lubicie tego typu książki- gorąco polecam ten cykl. Ja, mająca więcej lat niż Sloane i James razem wzięci, momentami nie mogłam oderwać się od lektury. A po skończeniu od razu sięgnęłam po drugi tom.

Jestem miło zaskoczona pierwszą częścią cyklu "Program". Pomimo wieku, w którym już "młodzieżówek" się nie czytuje, ja czasem lubię przeczytać którąś, jeśli wydaje mi się interesująca. W tym miejscu też przyznam, że często te eksperymenty są nieudane, ale tym razem- jestem wyjątkowo zadowolona i chcę więcej (na szczęście tom drugi czeka na półce). Warto przy okazji...