'Złodziejka książek'. Biorąc ją z półki do wypożyczenia i słysząc słowa bibliotekarki, czyli 'Widzę, że Pani lubuje w dość mocnej literaturze' nie sądziłam, że książka dość dużego formatu (prawie 500 stron) w półtora dnia zrobi na mnie takie wrażenie...
Fabuła została przez autora umieszczona w czasie trwania II wojny światowej. Niby nic, przecież wiele powieści opiera się na tym samym schemacie. Jest jednak coś wyjątkowego - pierwszy raz zetknęłam się z wojną dziejącą się na terenie III Rzeszy. Niby kraj, od którego wszystko się zaczęło, prawda?
Nie wiem, jak Marcus Zusak to zrobił, ale Liesel w pewnym sensie (głównie chodzi o książki) przypominała mnie. Pokochałam jej przybranego ojca, przybraną matkę, Rudy'ego... Wszystkich mieszkańców Himmelstrasse! Byli tacy... prawdziwi.
Za narratora mogę dać najwyższą ocenę. Jakby taka śmierć do mnie przyszła, od razu, bez żadnych sprzeciwów podążyłabym za nią.
Jeden, jedyny minus? Ostatnie rozdziały. Jak autor mógł to zrobić?! Jak?! Chociaż dzięki temu zobaczyłam, że potrafię wzruszyć się nie tylko na filmach, ale też podczas czytania. Płakałam jak małe dziecko.
Do pana Marcusa Zusaka - jeśli Pan dalej będzie pisał takie powieści, to na sto procent ma Pan jedną czytelniczkę więcej.
Na sam koniec - KAŻDY mól książkowy (no, może wielbiciel czytania) powinien przeczytać 'Złodziejkę książek'. Pozycja obowiązkowa, czyste arcydzieło. 10/10.

'Złodziejka książek'. Biorąc ją z półki do wypożyczenia i słysząc słowa bibliotekarki, czyli 'Widzę, że Pani lubuje w dość mocnej literaturze' nie sądziłam, że książka dość dużego formatu (prawie 500 stron) w półtora dnia zrobi na mnie takie wrażenie...
Fabuła została przez autora umieszczona w czasie trwania II wojny światowej. Niby nic, przecież wiele powieści opiera się...