A to książka z konkursu ogłoszonym przez Xiegarnia.pl i Zieloną Sowę. Jest to moja pierwsza cześć tego cyklu, ale jego już szósta, parę razy gdzieś tam w sieci mi śmignęła i pomyślałam, że może tam kiedyś przeczytam? Nie byłam, więc przekonana do brania udziału w konkursie. Jednak jak zostałam poinformowana przez wydawnictwo" książki są pisane w taki sposób, że bez znajomości poprzednich tomów można czytać tomy późniejsze " Decydowała kolejność przesłania poprawnej odpowiedzi itd... I tu znowu mój sceptycyzm wziął górę, "Pewnie już za późno?".

Jak się okazuje nigdy nie jest za późno. Na wysłanie zgłoszenia w konkursie czy sięgnięcie po tą książkę? I czy było warto? Ale wszystko w swoim czasie.
Znacie to uczucie, kiedy dostajecie dobre wieści?, Gdy dociera do was upragniony egzemplarz książki? Ja, mimo iż nie wiedziałam czego mogę spodziewać się po książce, cieszyłam się jak dziecko kiedy zobaczyłam raz, że pozdrowienia wraz z autografem autorki to jeszcze w tak przepięknie wydanej książce.


Nie znam wcześniejszych książek z serii Kroniki Archeo. Część zatytułowana Zaginiony klucz do Asgardu, to opowieść o przygodach rodzeństwa Ani i Bartka Ostrowskich., którzy podczas swojego pobytu w Wolinie poznają Helenkę. To dziewczynka naprowadza ich na tajemniczych poszukiwaczy skarbu. Dodatkowo późniejszy wyjazd na Bornholm i spotkanie z zaprzyjaźnionym rodzeństwem Gardnerów tylko potęguję chęć wyjaśnienia zagadki i popycha młodych archeologów do dalszych poszukiwań. Plus zaginiony profesor, nieznany mężczyzna skaczący z klifu oraz przygody Panny Ofelii.

Całość tworzy piękną historię, opowiedzianą przez autorkę niezwykle barwnym i bogatym językiem. Krótkie rozdziały czyta się bardzo szybko. Jednak żeby nie rozstać się z książką, aż za szybko czytanie umilają przepiękne ilustrację.

Fajnym i przyjemnym elementem książki są ilustracje połączone z tekstem:
E - male wymieniane między bohaterami, książki.
Czy zapiski z Kroniki Archeo.
Równie ciekawym rozwiązaniem, są ciekawostki dotyczące wydarzeń z książki mające odzwierciedlenie w historii i teraźniejszości rzeczywistego świata. Taka trochę nauka przez zabawę.
Przeczytanie tej, książki było dla mnie podwójną podróżą. Zarówno z jej bohaterami śledząc z ciekawością dalsze wydarzenia, żeby wspólnie z nimi dojść do całkiem dla mnie zaskakującego, fantastycznego końca opowieści. A także dzięki całokształtowi książki odbyłam małą prywatną podróż we wspomnienia z czasów szkoły i swojego dzieciństwa. Bawi, uczy, jest wiele słów ale żadne nie odda tego jak według mnie wartościowa jest ta książka.
Jednak książka ma moim zdaniem jeszcze jeden warty wspomnienia plus. Przypomina popularne ostatnio animowane filmy familijne , które ogląda się całymi rodzinami i każdy znajdzie w nich coś zabawnego, każdy się śmiej tylko i dzieci, i rodzice robią to w zupełnie różnych momentach. I z tą książką jest podobnie myślę, że każdy znajdzie w niej coś przyjemnego.
Było to moje pierwsze spotkanie z tą serią i na pewno nie ostatnie może nie teraz, może nie od razu, ale kiedyś z przyjemnością zapoznam się z innymi przygodami młodych archeologów. Polecam szczególnie na wspólne rodzinne czytanie lub jako doskonałą książkę dla dzieci na pierwsze próby samodzielnych wypraw w świat literatury.


Z: http://ksiazek-swiat.blogspot.com/2013/06/agnieszka-stelmaszyk-kroniki-archeo.html

A to książka z konkursu ogłoszonym przez Xiegarnia.pl i Zieloną Sowę. Jest to moja pierwsza cześć tego cyklu, ale jego już szósta, parę razy gdzieś tam w sieci mi śmignęła i pomyślałam, że może tam kiedyś przeczytam? Nie byłam, więc przekonana do brania udziału w konkursie. Jednak jak zostałam poinformowana przez wydawnictwo" książki są pisane w taki sposób, że bez...