„Cienie na wrzosowisku” to trzecia część stworzonej przez Panią Annę Łajkowską sagi, której akcja dzieje się w Anglii, a jej głównymi bohaterami są polscy emigranci. Pierwsze dwa tomy przypadły mi do gustu, dlatego tym chętniej sięgnęłam po kontynuację. Często bywa, że przy tego typu seriach autorowi brakuje już pomysłu na fabułę i staje się ona ciut naciągana. Bałam się, że i w tym przypadku tak będzie bowiem wszystkie istotne wątki znalazły swój finał w „Miłości na wrzosowisku”. Z ciekawością kolejny raz przeniosłam się do krainy kwitnących wrzosów.

Basia bardzo cierpi po rozstaniu z Jamsem. Jej ból jest tym większy, że nie może go z nikim dzielić. Czas wypełnia jej praca w kawiarni i dzieci, szczególnie te najmłodsze. Jedyną jej powiernicą jest Charoll. Dzięki niej Basia staje się właścicielką kilku, w tajemniczy sposób zdobytych, pamiątek po Jamsie, których bliskość niesie jej pocieszenie. Wkrótce jednak okazuje się, że jej romans był tajemnicą poliszynela. Większość sąsiadów z zapartym tchem śledziła rozwój sytuacji. W takich okolicznościach prawdopodobieństwo, że sekret zostanie zdradzony najmniej odpowiedniej osobie jest bardzo wysokie. Czy małżeństwo Basi i Marka przetrwa kryzys? Czy jest jeszcze o co walczyć?

Pomimo wcześniejszych obaw z ogromną przyjemnością stałam się znów obserwatorem życia rodziny Nowickich i ich najbliższych sąsiadów. Autorka miała bardzo ciekawy pomysł na fabułę. W powieści pojawia się trzech narratorów: Basia, jej córka Emilka i mąż Marek, z tym że wydarzenia relacjonowane przez Basię i Marka są równoległe w czasie i dzieją się bezpośrednio po wydarzeniach opisanych w „Miłości na wrzosowisku”. Natomiast przedstawiona w formie pamiętnika opowieść Emilki dotyczy wydarzeń, które mają miejsce kilkanaście lat później. Taki sposób poprowadzenia fabuły dał Autorce ogromne możliwości. Zdecydowanie uatrakcyjnił książkę, ukazując wydarzenia z różnych perspektyw. Czytając skupiam się głównie na emocjach głównych bohaterów. W „Cieniach na wrzosowisku” dzięki trójosobowej narracji i sporym skoku w czasie wrażeń było całe mnóstwo. Czytelnik ma możliwość zapoznania się z konsekwencjami wyborów Basi, które mają znaczący wpływ na życie całej rodziny.

Popularny w literaturze temat zdrady Autorka przedstawiła w niebanalny sposób. Jednak „Cienie na wrzosowisku” to nie tylko książka o konsekwencjach zdrady małżeńskiej, ale także opowieść o cieniach i blaskach miłości, która może uskrzydlać bądź też stać się przyczyną poważnych problemów. Zawsze jednak pozostaje jedyna, niepowtarzalna i niezapomniana. W „Cieniach na wrzosowisku” Pani Anna Łajkowska nie skupia się już na problemach asymilacji Polaków na emigracji, gdyż rodzina Nowickich jest już w Anglii zadomowiona. Autorka za to ciekawie opisuje relacje sąsiedzkie, które czasem przeradzają się w przyjaźń, a czasem sprzyjają konfliktom. Poznajemy też dalsze losy bohaterów drugoplanowych znanych nam z poprzednich części.

„Cienie na wrzosowisku” to ciekawa, niebanalna i wciągająca lektura. Polecam zachowanie chronologii czytania, a najlepiej zaopatrzenie się od razu we wszystkie trzy tomy wrzosowej trylogii. Nie byłabym sobą, gdybym nie wspomniała o pięknej, przyciągającej wzrok i miłej w dotyku okładce, która idealnie pasuje do poprzednich części, a co ważniejsze także do treści książki. Gorąco polecam

Recenzja pochodzi z mojego bloga http://sladami-ksiazki.blogspot.com/

„Cienie na wrzosowisku” to trzecia część stworzonej przez Panią Annę Łajkowską sagi, której akcja dzieje się w Anglii, a jej głównymi bohaterami są polscy emigranci. Pierwsze dwa tomy przypadły mi do gustu, dlatego tym chętniej sięgnęłam po kontynuację. Często bywa, że przy tego typu seriach autorowi brakuje już pomysłu na fabułę i staje się ona ciut naciągana. Bałam się,...