Kiedy Benedykt XVI ogłosił Rok Wiary, nikt jeszcze nie przypuszczał, że nie będzie mu dane wygłosić wszystkich zaplanowanych na ten czas homilii, bowiem stan zdrowia zmusi go do ustąpienia ze Stolicy Piotrowej. Gdy 11 lutego Ojciec Święty złożył oświadczenie, cały świat wstrzymał oddech. Staliśmy się świadkami wydarzenia bezprecedensowego; wydarzenia, które sprawiło, że oczy całego świata po raz kolejny skierowały się na Watykan i to na nim skupiają szczególną uwagę od tamtego momentu.

Książka wydana przez Wydawnictwo Esprit jest, jak głosi opis z okładki, zbiorem najciekawszych pism i wypowiedzi przygotowanych na Rok Wiary. I rzeczywiście.
Benedykt XVI dotyka a niej spraw, które były mu bliskie przez cały pontyfikat – wiary, jej społecznych aspektów, przeciwstawienia jej nauce, próbą znalezienia punktów wspólnych i innych.
Ojciec Święty, z charakterystyczną dla siebie prostotą, porusza kwestie fundamentalne, a nierzadko i najbardziej drażliwe. Dzięki ujmującej jasności przekazu, stają się one niezwykle wartościowe. Ich cenność wzmacnia dodatkowo gest ustąpienia Ojca Świętego ze Stolicy Apostolskiej, uczyniony w całkowitej pokorze i uniżeniu.

Wypowiedzi i pisma zebrane na czas Roku Wiary stają się ,w kontekście decyzji ogłoszonej przez papieża, duchowym testamentem pozostawionym Kościołowi przez Benedykta XVI.
Tym ważniejsze wydają się wówczas rozważania o żywej wierze, jej sile i potędze; wierze stanowiącej o istocie życia każdego chrześcijanina, o której coraz częściej zapominamy, w imię przyzwyczajenia, rutyny, gestów czynionych z uwagi na tradycję i szacunek do niej, a także, z której rezygnujemy w obliczu coraz to nowych badań naukowych, przez niektórych traktowanych jako bezustanne próby podważające autorytet nauki Kościoła.

Czas relatywizmu moralnego, w którym przyszło nam żyć; czas konformizmu, wybierania tego co dla nas korzystne i wygodne, to doskonały moment na podjęcie tematu żywej wiary – owocującej przywiązaniem do Boga i jego nauk, a także sprzyjającej widzenia przykazań, przez wielu traktowanych jako dekalog zakazów, poprzez właściwy pryzmat: pryzmat miłości.

Papież poprzez swoje wypowiedzi, ale nade wszystko – poprzez świadectwo własnego życia, zachęca ludzi do przyjęcia postawy pokornego sługi; osoby, która zna swoje miejsce i nie wywyższa się, widząc obfitość łask, jakimi darzy go Bóg. Benedykt XVI podkreśla jak wielką radość może przynieść postawa uniżenia, prostoty i skromności.
By nie być gołosłownym, zachęca wiernych do poznawania biografii świętych, którym życiu przyświecała owa pokorna postawa. Proponuje, by każdy z nas odnalazł „własnego” świętego, który stanie się naszym przewodnikiem i wzorem do naśladowania.

Książka ta nie jest jednak jedynie zbiorem rozważań; jest nade wszystko wezwaniem do wzięcia odpowiedzialności za własną wiarę i jej krzewienie. Benedykt XVI chce, byśmy świadomie weszli na drogę wiodącą do Chrystusa i bezustannie nią podążali, starając się odrzucić kakofonię, którą narzucają nam środki masowego przekazu.
Choć publikacja ta jest bardzo krótka, skondensowane w niej treści, to morze ważnych wskazówek i napomnień, a także refleksji mogących i nas sprowokować do zastanowienia się nad stanem własnej wiary.
Serdecznie polecam.



Wcześniej na:
http://shczooreczek.blogspot.com/2013/04/nauczmy-sie-wierzyc-benedykt-xvi.html

Kiedy Benedykt XVI ogłosił Rok Wiary, nikt jeszcze nie przypuszczał, że nie będzie mu dane wygłosić wszystkich zaplanowanych na ten czas homilii, bowiem stan zdrowia zmusi go do ustąpienia ze Stolicy Piotrowej. Gdy 11 lutego Ojciec Święty złożył oświadczenie, cały świat wstrzymał oddech. Staliśmy się świadkami wydarzenia bezprecedensowego; wydarzenia, które sprawiło, że...

Książka Benedykta XVI "Nauczmy się wierzyć" to zaproszenie do zapoznania się z jego tekstami przeznaczonymi na Rok Wiary, to wezwanie do odnowy nas samych, a wreszcie to zobowiązanie do odpowiedzialności za wiarę.

Papież przygotował dla wiernych zbiór tekstów wprowadzających w problematykę wiary. Ta niewielka książeczka nabiera szczególnego znaczenia w kontekście jego decyzji o abdykacji. Pochylmy się zatem nad tymi tekstami...

Poszukiwanie Boga rozpoczyna się od lekcji pokory, to pierwszy krok na drodze prowadzącej do Niego. To ważne w świecie skupionym na dobrach materialnych, przyjemności, gdzie uznaje się, że istnieje tylko to, co racjonalne. Konieczne jest uświadomienie sobie, iż świat bez Boga jest pusty i dąży do zagłady. Tym bardziej potrzeba autentycznej odwagi umożliwiającej wiarę w to, co Wielkie i Niezmierzone...

Papież zwraca uwagę na sumienie, które w tradycji chrześcijańskiej oznacza wspólną wiedzę, otwarcie się na głos Boga w naszej duszy. Jednak, aby usłyszeć wołanie z Góry trzeba się wyciszyć i skupić. Droga do Niego prowadzi poprzez Jego Słowo. To Ono oczyszcza i oświetla życie człowieka. Benedykt XVI przypomina, iż jedynie Bóg odpowiada na pragnienie Prawdy obecne w sercach ludzi. To prowadzi nas do konieczności nowej ewangelizacji i właściwego umiejscowienia Boga w życiu społecznym. Trzeba pamiętać, że poszukiwanie Boga, nigdy się nie kończy. Szczególnie młodzi dążą do wypełnienia swego życia, nie znoszą pustki, samotności i stagnacji. Dlatego często schodzą na manowce. Jak pisze św. Augustyn: serce każdego człowieka jest niespokojne, dopóki nie znajdzie tego, czego szuka. Należy im przypominać, iż Chrystus jest kierunkowskazem, wskazującym właściwą ścieżkę. Zaś pewne wartości tj.: godność i równość wszystkich ludzi, sens życia i śmierci, wolność nie przemijają.

Nawrócenie następuje stopniowo i trwa przez całe życie. Ważne jest w tym chrześcijańskie wychowanie. Dorośli są natomiast zobowiązani do przekazania młodym reguł i celów życia oraz wskazania, iż w życiu człowieka niezbędni są bliscy, podobnie jak stały spowiednik i przewodnik duchowy. Warto też mieć oprócz patrona, ulubionego świętego, którego poznajemy zagłębiając się w jego pismach i biografii. Pomocna jest również modlitwa o jego wstawiennictwo. Dla papieża takim wzorem był zawsze św. Augustyn.

Benedykt XVI zwraca uwagę na konieczność odpowiedzialności i etyki w prowadzeniu badań naukowych i wykorzystywaniu ich rezultatów. Podobnie jest z wolnością, z której powinniśmy korzystać rozsądnie. Kościół wychodząc na przeciw problemom współczesnego człowieka wypracował naukę społeczną, której celem nie jest zdobycie władzy nad państwem, a jedynie pomoc w oczyszczeniu rozumu, aby ułatwić mu odróżnienie dobra od zła. Służy wsparciem w budowaniu sprawiedliwego porządku państwowego i społecznego, aby każdy otrzymał to, na co zasługuje.


"Nauczmy się wierzyć" to wnikliwe przemyślenia papieża, które skłaniają do refleksji nad swoim życiem i rolą wiary. To podsumowanie i kwintesencja nauczania Benedykta XVI, który odchodząc pozostawia nam wskazówki do właściwego kierowania swoim życiem. Z resztą na koniec papież przypomina, że źródłem chrześcijańskiej radości jest Bóg i wiara, iż nigdy nie jesteśmy sami, ponieważ stanowimy cząstkę wspólnoty Kościoła i jesteśmy umiłowanymi dziećmi Chrystusa. Natomiast powołaniem każdego pokolenia jest odkrywanie piękna i radości prawdziwej, chrześcijańskiej wiary. To niezwykły dar, za który powinniśmy być wdzięczni.

Książka Benedykta XVI "Nauczmy się wierzyć" to zaproszenie do zapoznania się z jego tekstami przeznaczonymi na Rok Wiary, to wezwanie do odnowy nas samych, a wreszcie to zobowiązanie do odpowiedzialności za wiarę.

Papież przygotował dla wiernych zbiór tekstów wprowadzających w problematykę wiary. Ta niewielka książeczka nabiera szczególnego znaczenia w...

Nic nie wskazywało na to, że trwający osiem lat pontyfikat Benedykta XVI ma nagle dobiec końca. Właśnie dlatego abdykacja papieża była zaskoczeniem nie tylko dla całego świata chrześcijańskiego, ale także i dla środowiska osób niewierzących. Decyzja Josepha Ratzingera wywołała niemały szum w mediach i sprawiła, że oczy całego świata zwróciły się ku Stolicy Apostolskiej w Watykanie.

Wraz z podsumowaniami papieskiego pontyfikatu, ponownie zwrócono uwagę na duszpasterski „Rok Wiary” ogłoszony 11 października zeszłego przez Benedykta XVI. Papież wielokrotnie w swoich przemówieniach podkreślał, jak istotną rolę odgrywa w życiu człowieka wiara. W owym okresie Ojciec Święty gorąco namawia każdego z nas do głębszego zastanowienia się nad prawdami, zawartymi w Katechizmie Kościoła Katolickiego, a także do modlitwy o wiarę pełniejszą i silniejszą. Czas ten powinien przybliżyć nas do Boga i zachęcić do dalszego trwania w Nim.

„Nauczmy się wierzyć” to zaledwie 100 stronicowa książka, zawierająca najciekawsze fragmenty z przemówień i homilii Ojca Świętego. W swoich wypowiedziach Benedykt XVI często powołuje się na doświadczenia i słowa osób wyniesionych na ołtarze. Wielokrotnie cytowany jest święty Augustyn, który jak podkreśla były papież jest jednym z najbardziej cenionych przez niego ludzi. Podkreślić należy, że publikacja jest w głównej mierze skierowana do ludzi młodych, którzy są przyszłością świata. Papież uświadamia im odwieczny związek rozumu z wiarą, a zarazem podkreśla, że obie te wartości wzajemnie się nie wykluczają.

Książka podzielona jest na kilka tematycznych części: Niepokój serca, Droga poszukiwania, Dlaczego trudno jest wierzyć oraz Odpowiedzi wiary. Mimo że każdy z tych rozdziałów porusza nieco inne zagadnienie, to wszystkie cztery są ze sobą nieodłącznie powiązane. Benedykt XVI przemawia do czytelnika w sposób jasny i klarowny, bez zbędnego patosu. Jednakże, w książce zabrakło mi przede wszystkim praktycznych wskazówek, dotyczących tego jak treści płynące z przemówień Benedykta XVI wcielać w życie.

Publikacja zawiera również podtytuł „ Niezwykłe przesłanie Benedykta XVI dla Kościoła”. Ja jednak treści zawartych w owej książce nie nazwałabym „niezwykłymi”. W całej publikacji nie odnalazłam żadnej nauki, która dogłębnie poruszyłaby mnie bądź była czymś, czego jeszcze do tej pory nie słyszałam. Słowa Ojca Świętego są jedynie pogrubieniem prawd, o których każdy z nas doskonale zdaje sobie sprawę. Wszyscy bowiem wiemy, że obecny świat coraz bardziej oddala nas od Stwórcy i Jego doktryn.

Choć „Nauczmy się wierzyć” nie porusza kwestii nowych to mimo wszystko jest wartościową lekturą. Warto po nią sięgnąć szczególnie w chwilach zwątpienia. Ja osobiście życzę wszystkim, aby trwający Rok Wiary był czasem odnowy i umocnienia naszej relacji z Najwyższym.
www.public-reading.blogspot.com

Nic nie wskazywało na to, że trwający osiem lat pontyfikat Benedykta XVI ma nagle dobiec końca. Właśnie dlatego abdykacja papieża była zaskoczeniem nie tylko dla całego świata chrześcijańskiego, ale także i dla środowiska osób niewierzących. Decyzja Josepha Ratzingera wywołała niemały szum w mediach i sprawiła, że oczy całego świata zwróciły się ku Stolicy Apostolskiej w...

Ostatnio oczy całego świata zwróciły się na środowisko katolickie. Wszystko za sprawą wyboru na Stolicę Piotrową nowego papieża, Franciszka. W tym szczególnym momencie warto jeszcze choćby na chwilę przystanąć nad nauczaniem jego poprzednika, Benedykta XVI. Zachęca nas do tego najnowsza publikacja wydawnictwa Esprit "Nauczmy się wierzyć. Niezwykłe przesłanie Ojca Świętego kierowane do Kościoła".

Publikacja licząca sto stron zawiera zbiór najciekawszych i najważniejszych pism i wypowiedzi papieża. Już sam tytuł zachęca nas i wzywa do zastanowienia się i refleksji nad sprawami wiary. Znalezienie interesujących nas zagadnień umożliwia podział na 4 części: Niepokój serca, Droga poszukiwania, Dlaczego trudno jest wierzyć oraz Odpowiedzi wiary.

Szczególną uwagę zwróciłam na rozważaniach Benedykta XVI dotyczących poznawania świętych. Ojciec Święty zachęca nas do lektury ich biografii i znalezienia wśród nich swojego przewodnika na drodze wiary. Podaje przykład świętego Augustyna, którego wskazówkami duchowymi kieruje się już od dawna i doradza to również każdemu słuchaczowi i czytelnikowi swojego przesłania.

Trudno jest opisywać kolejno wszystkie rozdziały i podrozdziały, więc treści zawarte w tej książce mogę określić jednym słowem: drogowskaz. Drogowskaz, dzięki któremu możemy odkrywać prawdy wiary, odczytywać wskazówki co zrobić, aby być bliżej Boga.

Publikacja jest naprawdę krótka i myślę, że warto sięgnąć po nią, gdy będziemy poszukiwać drogi i odczuwać pewną pustkę duchową, bardzo trudną do zapełnienia. Przesłanie Benedykta XVI odpowiada na wiele pytań, zmusza do zastanowienia nad swoim życiem, a to czasami przydaje się każdemu z nas.

Ostatnio oczy całego świata zwróciły się na środowisko katolickie. Wszystko za sprawą wyboru na Stolicę Piotrową nowego papieża, Franciszka. W tym szczególnym momencie warto jeszcze choćby na chwilę przystanąć nad nauczaniem jego poprzednika, Benedykta XVI. Zachęca nas do tego najnowsza publikacja wydawnictwa Esprit "Nauczmy się wierzyć. Niezwykłe przesłanie Ojca Świętego...

11 lutego 2013 świat zamarł w bezruchu. Benedykt XVI ogłosił, że z dniem 28 lutego 2013 r. rezygnuje z funkcji papieża. Na co dzień wierzący i niewierzący interesują się kościołem w sposób umiarkowany. Od czasu do czasu robi się większy szum medialny związany z rożnego rodzaju skandalami, bo przecież najłatwiej mówi się o tych złych rzeczach, a nie dobrych. Decyzja Ojca Świętego była niespodziewana, spowodowała spore zamieszanie i zaowocowała różnorodnymi domysłami. Obecnie u sterów Kościoła stanął papież Franciszek, który już od pierwszej chwili zjednał sobie sympatię i przychylność wiernych. Od razu nasunęły mi się słowa Aleksandra Fredy: „Niech się dzieje wola Nieba, z nią się zawsze zgadzać trzeba.”
Opublikowana przez wydawnictwo Esprit pozycja „Nauczmy się wierzyć” autorstwa Benedykta XVI miała się ukazać jako wybór najważniejszych tekstów i wypowiedzi papieża z okazji trwającego Roku Wiary. Decyzja Ojca Świętego sprawiła, że niewielka książeczka, którą trzymam w rękach zyskała nowe znaczenie. Zbór rozważań o wierze stał się doskonałym podsumowaniem całego pontyfikatu Benedykta XVI. Papież podejmuje temat trzech najważniejszych cnót - wiary, nadziei i miłości. Kieruje swoje słowa w szczególności do ludzi młodych, którym tak trudno odnaleźć się we współczesnym świecie, którzy spychają wiarę w Boga na plan ostatni, którym wydaje się, że tylko sukces i wysoka pozycja społeczna mogą dać szczęście. Zestawia ze sobą wiarę i naukę. Podkreśla, że ewolucja nie przekreśla istnienia Stwórcy, a ufność w Boga nie neguje logicznego spojrzenia na świat. Podkreśla, że w każdym człowieku tkwi naturalna potrzeba prawdy i my tej prawdy podświadomie szukamy. Benedykt XVI porusza problem niepewności i niepokoju o przyszłość, obojętności, wewnętrznej pustki i samotności. Bo wszelkie choroby duszy współczesnego człowieka może uleczyć tylko Bóg. O wszystkim tym i wielu innych sprawach Ojciec Święty mówi w sposób prosty i oczywisty. Dlatego też nawet laicy nie będą mieli problemów z właściwym odczytaniem przesłania płynącego ze słów papieża.
Przyznam szczerze, że nigdy nie słuchałam Benedykta XVI uważnie. Śmierć Jana Pawła II bolała mnie za bardzo, abym mogła oddać serce jego następcy. Był, bo ktoś musiał. Dopiero z czasem, zdecydowanie za późno, doceniłam jego nauczanie i ogromną mądrość. Dla mnie jego pontyfikat był cichy. A w tej ciszy był jakiś upór i pewność, że Bóg po prostu jest. Bez żadnego ale. Przy nim można było mieć pewność, że żadna z fundamentalnych zasad Kościoła nie runie. Dzisiaj, gdy sama dałam się oczarować papieżowi Franciszkowi, mogę mieć tylko nadzieję, że Benedykt XVI zostanie zapamiętany przez pokolenia jako człowiek niezwykle mądry, który potrafił mówić o Bogu w sposób zrozumiały i nieskomplikowany, a nie jako ten, który zrezygnował z godności biskupa Rzymu.
Warto poświęcić chwilkę, aby na kartach zaledwie stu stron spotkać się z jednym z największych myślicieli i filozofów naszych czasów. Kto wie, może ta książeczka odmieni właśnie Twoje życie? Polecam!

11 lutego 2013 świat zamarł w bezruchu. Benedykt XVI ogłosił, że z dniem 28 lutego 2013 r. rezygnuje z funkcji papieża. Na co dzień wierzący i niewierzący interesują się kościołem w sposób umiarkowany. Od czasu do czasu robi się większy szum medialny związany z rożnego rodzaju skandalami, bo przecież najłatwiej mówi się o tych złych rzeczach, a nie dobrych. Decyzja Ojca...

Jak przez cały swój pontyfikat, papież wskazuje wartość i wagę wiary. Przeciwstawia ją "nauce", jako niemierzalną, ale przez to nie mniej ważną i prawdziwą. Zachęca młodych do zgłębiania wiary, bo ona jest drogą do szczęścia - poznania Boga, który jest Miłością i pokojem serca. Mówi też o potrzebie nowej ewangelizacji.
Badajmy to, w co wierzymy, aby wiara była żywa.

Jak przez cały swój pontyfikat, papież wskazuje wartość i wagę wiary. Przeciwstawia ją "nauce", jako niemierzalną, ale przez to nie mniej ważną i prawdziwą. Zachęca młodych do zgłębiania wiary, bo ona jest drogą do szczęścia - poznania Boga, który jest Miłością i pokojem serca. Mówi też o potrzebie nowej ewangelizacji.
Badajmy to, w co wierzymy, aby wiara była żywa.

20/52

20/52