Kurcze nie rozumiem fenomenu tej książki. Autor pisze po prostu śmiesznie. Gdy opisuje naturę wilków i psów, ich myśli i uczucia, jest to stek bzdur. Szczególnie że nie wprowadza tutaj bajkowej naiwności przedstawionych bohaterów, wręcz stara się do sprawy podejść twardo i prawdziwie, nie pomijając drastycznych elementów. Całkowitym przegięciem był rasizm tytułowego Białego Kła. Uważał on Indian za bogów (co samo w sobie jest śmieszne), ale ludzi białych już jako nadbogów. I nie ze względu na swoje z nimi doświadczenia, tylko tak po prostu, od pierwszego wejrzenia miał tą pewność. Gdy książka nie opisywała głupio-śmiesznych interpretacji psiego myślenia, skupiała się na sadystycznym opisie traktowania Białego Kła przez ludzi. Nie wiem jak dzieci mogą przebrnąć przez takie fragmenty, ja osobiście miałam już dosyć. Dobrze czytało się fragmenty, opisujące akcję z punktu widzenia ludzi, lecz takich fragmentów było niewiele.

Kurcze nie rozumiem fenomenu tej książki. Autor pisze po prostu śmiesznie. Gdy opisuje naturę wilków i psów, ich myśli i uczucia, jest to stek bzdur. Szczególnie że nie wprowadza tutaj bajkowej naiwności przedstawionych bohaterów, wręcz stara się do sprawy podejść twardo i prawdziwie, nie pomijając drastycznych elementów. Całkowitym przegięciem był rasizm tytułowego Białego...