Od pierwszych stron powieści współczujemy narratorce, żonie potwora. Jest przykładną obywatelka, czułą matka dwójki dzieci i jedynym jej błędem było poślubienie niewłaściwego faceta. Simon D. imponował jej swoją urodą, błyskotliwością, inteligencją, urokiem osobistym, lecz okazał się socjopatą, lubującym się w wynaturzonym seksie, perwersyjnym i nieczułym na potrzeby żony. Przez 16 lat trwała w iluzorycznym świecie idealnej rodziny. częste przeprowadzki i zmiany miejsc pracy były jedynym mankamentem szczęśliwej egzystencji. Kobieta relacjonuje krótkotrwały romans przed ślubem, wspomina wesele, narodziny dzieci, kolejne przeprowadzki i codzienność kury domowej, wychowującej dwójkę szkrabów.
jednakże nie wszystkie fakty pasują do maski, którą przywdziewa, czyli kolejnej ofiary męża. Zgadzając się latami na poniżający ją seks oralny czy inne niekonwencjonalne zachowania seksualne niejako dopuściła do eskalacji przemocy i perwersyjności. Momentami miałam wrażenie, że czytam odpowiednik filmu "siedem', gdyż grzeszy ona pychą, on rozwiązłością, główna bohaterka też wykazuje się brakiem wstrzemięźliwości w jedzeniu i piciu ( np. podczas toczącego się procesu eks-męża), oboje dają porwać się zazdrości czy gniewowi.
Beznamiętna relacja odsłania niepokojące patologiczne zachowania męża, ale okazuje się, że kobieta nie jest tak niewinna, jak by można było sądzić. Umiejętnie manipuluje reacją otoczenia, niesmakiem napełnia też fakt, że wykorzystuje proces męża i sprzedaje licznym tabloidom swoje wyznania rzekomo by zabezpieczyć dzieci finansowo. Kunktatorstwo i oportunizm pierwszej wody.
Oczywiście niechęć wzbudza sam oskarżony i jego żałosne wybiegi by wymigać się od odpowiedzialności, w tym konfabulacje na temat skandalicznie się prowadzącej (jakoby) matki, która kazała mu się masturbować i to ją oskarża o wypaczenie swojej seksualności. Mimo wszystko nie mogę oprzeć się wrażeniu, że oboje małżonkowie są siebie warci. Dużo wulgaryzmów, dosadności, język jest prosty gdyż narratorka jest z pewnością niewykształcona, a na dodatek nietolerancyjna i ksenofobiczna.
Mocna literatura która z pewnością niejednego zaintryguje i sprowokuje do rozmyślań. Bulwersująca tematyka, ale ciekawe ujęcie tematu, ponieważ wbrew oczekiwaniom nie sposób współczuć bohaterce. Powieść zmusza do refleksji nad istotą zła, i społecznym przyzwoleniem na nie. Simon jest na tyle bezczelny, iż próbuje zrzucić winę na "wyzywający strój" bestialsko zamordowanej przez siebie piętnastolatki.

Od pierwszych stron powieści współczujemy narratorce, żonie potwora. Jest przykładną obywatelka, czułą matka dwójki dzieci i jedynym jej błędem było poślubienie niewłaściwego faceta. Simon D. imponował jej swoją urodą, błyskotliwością, inteligencją, urokiem osobistym, lecz okazał się socjopatą, lubującym się w wynaturzonym seksie, perwersyjnym i nieczułym na potrzeby żony....