Krótka opowieść beż emocji, mi że na końcu coś się zadziało.

Krótka opowieść beż emocji, mi że na końcu coś się zadziało.

Całkiem poprawny, nie wymagający kawałek sci-fi. Lekko napisana, czyta się całkiem szybko i przyjemnie. Na próżno szukac jakichś skomplikowanych wątków, czy osobowości. Prosta historia, prosty tekst, ot takie czytałdo na 2 wieczory. Nie zachwyca jakoś szczególnie, ale również nie męczy.

Całkiem poprawny, nie wymagający kawałek sci-fi. Lekko napisana, czyta się całkiem szybko i przyjemnie. Na próżno szukac jakichś skomplikowanych wątków, czy osobowości. Prosta historia, prosty tekst, ot takie czytałdo na 2 wieczory. Nie zachwyca jakoś szczególnie, ale również nie męczy.

Książka trochę przypomina powieści rodem Wattpada. Nie jestem wielkim fanem tego gatunku, choć sam do końca nie wiem jaki gatunek ta książka reprezentuje. W pewnym momencie robi się mdła, a bynajmniej taka stała się dla mnie. Oby po prostu doczytać do końca. Jednak nie zaprzecze i muszę wtrącić, że parę wątków było ciekawych co w miarę uratowało opowieść.

Książka trochę przypomina powieści rodem Wattpada. Nie jestem wielkim fanem tego gatunku, choć sam do końca nie wiem jaki gatunek ta książka reprezentuje. W pewnym momencie robi się mdła, a bynajmniej taka stała się dla mnie. Oby po prostu doczytać do końca. Jednak nie zaprzecze i muszę wtrącić, że parę wątków było ciekawych co w miarę uratowało opowieść.

IG: jagoda_goczal
Ω Pamiętam, że gdy się zbudziłam po restarcie, usłyszałam przeraźliwe wycie odbijające się od ścian i dźwięczące mi w uszach. Pomyślałam: Co za idiota się tak wydziera?
To byłam ja. Wrzeszczałam i dygotałam jak narkomanka na głodzie.
Żenujące.
🩸
Ω Wren Connolly była martwa 178 minut po czym wróciła do życia – restartowała. Stała się silniejsza i szybsza, jednak ceną za to była utrata człowieczeństwa. Wykorzystywana przez Korporację Odnowy i Rozwoju Populacji zmuszona jest walczyć i zabijać na rzecz organizacji. Do czasu poznania Callum’a Reyes’a 22, który obraca jej ułożony i schematyczny świat do góry nogami.
🩸
Ω Jest to chyba najbardziej dynamiczna książka, jaką w życiu czytałam🥵 – szybka, prosta i, przez to, krótka, aż do przesady. Autorka na niecałych 300 stronach dała radę wcisnąć backstory głównej bohaterki, opis całego systemu świata przedstawionego, całą późniejszą akcję, w tym rozwój relacji bohaterów i walkę z reżimem KORP-u🤔. I autentycznie było tak, że na jednej stronie toczyła się jakaś walka, na następnej był opis zagrożenia życia bohaterów, a na następnej kryzys zostawał zażegnany, a fabuła toczyła się dalej jakby nigdy nic. No tempo zabójcze, zwłaszcza na dłuższą metę😂. I ono w dużej mierze przyczyniło się do zepsucia klimatu😖, bo o ile koncept tytułowego „restartu” bardzo przypadł mi do gustu👍, tak uważam, że nie został on do końca wykorzystany. Nawet sama protagonistka dziwiła się jak to wszystko szybko idzie. A co do Wren 178 – początkowo miała być wykreowana na zimną i skuteczną maszynę do zabijania⚔️. Szybko jednak, po poznaniu Callum’a😏, okazuje się, że wcale nie musi taka być, więc całą pierwotną charakterystykę tej postaci też szlag trafił. Doprowadza to do tego, że zamiast historii o przeciwstawieniu się systemowi dostajemy młodzieńcze lovestroy❤️‍🔥 z wątkiem „życia na krawędzi”. Ciężko mi jest nawet powiedzieć, czy polubiłam głównych bohaterów, bo mimo, że byli obecni na prawie każdej ze stron, walcząc lub się migdaląc, czuję, że nie miałam szansy ich poznać. Trochę szkoda😞. Finalnie stwierdzam, że, choć nie wykorzystany, książka ma potencjał i chętnie sięgnę w przyszłości po następny tom❤️‍🔥😏⚔️😖.

IG: jagoda_goczal
Ω Pamiętam, że gdy się zbudziłam po restarcie, usłyszałam przeraźliwe wycie odbijające się od ścian i dźwięczące mi w uszach. Pomyślałam: Co za idiota się tak wydziera?
To byłam ja. Wrzeszczałam i dygotałam jak narkomanka na głodzie.
Żenujące.
🩸
Ω Wren Connolly była martwa 178 minut po czym wróciła do życia – restartowała. Stała się silniejsza i szybsza,...

To mój pierwszy kontakt z autorką "Restarta". Pomysł ciekawy, wykonanie w sumie też nie najgorsze, jednak czegoś, tego czegoś co pochłania bez reszty w tej pozycji niestety zabrakło :( Początek historii dużo bardziej wciągający niż zakończenie do którego goniłem. Kto wie może w drugiej części będzie lepiej (jeśli po nią sięgnę).

To mój pierwszy kontakt z autorką "Restarta". Pomysł ciekawy, wykonanie w sumie też nie najgorsze, jednak czegoś, tego czegoś co pochłania bez reszty w tej pozycji niestety zabrakło :( Początek historii dużo bardziej wciągający niż zakończenie do którego goniłem. Kto wie może w drugiej części będzie lepiej (jeśli po nią sięgnę).

Książka jest WSPANIAŁA! Choć to i tak mało powiedziane. Wielkie ukłony dla autorki. Naprawdę, kawał dobrej roboty. Zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Autorka dopilnowała by książka była ciekawa, trzymała cały czas w napięciu,była składnie napisana i nie został pominięty żaden wątek. Czyli praktycznie wszystkie aspekty które powinna mieć dobra książka(według mnie oczywiście) zostały spełnione. Kiedy dotarłam do ostatniej strony byłam bardzo rozczarowana, że to już koniec. Książka zasłużyła na mocne dziesięć na dziesięć. Gdyby można było dać więcej z pewnością bym dała. Z chęcią przeczytam kiedyś jeszcze raz tę książkę którą polecam każdemu bez względu na wiek i płeć.

Ponownie przeczytane:
10.06.2018r.
9.04 - 10.04.2021r.

Książka jest WSPANIAŁA! Choć to i tak mało powiedziane. Wielkie ukłony dla autorki. Naprawdę, kawał dobrej roboty. Zaczęłam czytać i nie mogłam się oderwać. Autorka dopilnowała by książka była ciekawa, trzymała cały czas w napięciu,była składnie napisana i nie został pominięty żaden wątek. Czyli praktycznie wszystkie aspekty które powinna mieć dobra książka(według mnie...

W tym miesiącu póki co, moim jedynym dokonaniem jest przeczytanie książki "Restart", którą kupiłam przypadkiem na promocji. Jakoś opis do mnie przemówił, co jest ciekawe, bo nie przepadam za Sifi.

Główną bohaterką powieści jest Wren 178. Siedemnastoletnia dziewczyna, która po zarażeniu śmiertelnym wirusem trafiła pod opiekę KORP'u (korporacji odnowy i resocjalizacji populacji, czy jakoś tak). Wren umiera i budzi się 178 minut po swojej śmierci, co nazywa się restartowaniem. Restarci to nowy gatunek humanoidów im dłużej byli martwi tym mniej przypominają ludzi. Obce są im uczucia a fizycznie są niemal nie do zabicia. Izolowani przez korporację stają się łatwą w kontrolowaniu siłą militarną do tropienia nieposłusznych jednostek, aby wyeliminować rozprzestrzenianie się wirusa. Tylko czy to cała prawda?

Ta książka jest tym co najbardziej lubię. Dobrze napisana historia bazująca na prostym pomyśle ale konsekwentnie wykorzystanym. Nie ma co ukrywać, że jest to młodzieżówka ale przyznam, że od pierwszej strony spodobała mi się koncepcja stworzonego przez autorkę świata jak i bohaterowie tej powieści, szczególnie rozwój głównej postaci. Jeśli macie ochotę na coś lekkiego ale przyjemnego to ta pozycja spełni wasze oczekiwania.

Jedyne zastrzeżenie mam do wydania, które zawiera tyle literówek i błędów, że oczy wychodziły mi z orbit. Pomylone imiona, płeć czy w ogóle braki liter w słowach. Jednym słowem dramat. Szkoda, bo okładka jest naprawdę świetna i nie rozumiem jak można było nie przeprowadzić korekty na niecałych trzystu stronach powieści. To jest po prostu karygodne. Gdybym zapłaciła pełną kwotę chyba zażądałabym zwrotu pieniędzy od wydawnictwa. I druga sprawa to brak wydania na polskim rynku drugiego tomu, co ciekawe jest okładka i data premiery polskiego wydania. Pogrzebałam trochę w internecie i wychodzi na to, że mimo wszystko drugi tom nie został wydany. Dlaczego? Może trzeba zapytać wydawnictwo, szczególnie że ta historia jest dylogią.

W tym miesiącu póki co, moim jedynym dokonaniem jest przeczytanie książki "Restart", którą kupiłam przypadkiem na promocji. Jakoś opis do mnie przemówił, co jest ciekawe, bo nie przepadam za Sifi.

Główną bohaterką powieści jest Wren 178. Siedemnastoletnia dziewczyna, która po zarażeniu śmiertelnym wirusem trafiła pod opiekę KORP'u (korporacji odnowy i resocjalizacji...

Ta książka nie powala na kolana, uważam, że jest w niej zbyt wiele skrótów i mogłaby spokojnie być dłuższa. Aczkolwiek przyciągnęła moją uwagę i z pewną nutą zainteresowania śledziłam losy Waren Sto Siedemdziesiąt Osiem.
Książka nawiązuje do sytuacji w której wirus KDR sieje spustoszenie i przemienia ludzi w... Właśnie w co? Restart! To słowo kreuje całą opowieść. Niektórzy z nas także chcieliby mieć drugą szansę. Książka wprowadza w czytelniku pewnego rodzaju sprzeczność. Oczywiście mamy tutaj jasno określone, kto jest zły a kto dobry i książka nie wymaga od czytelnika wielkiego głowienia się nad tajemnicą to boleśnie uświadamia jaka niechęć rodzi się w ludziach, gdy nie mogą zapanować nad daną zmianą. Cóż strach nie zna granic, i nawet jeśli nasza bohaterka tak głęboko wierzy, w brak swoich uczuć, to czy na pewno się ich pozbyła? Boją się ludzie i boją się Restartowani. A z tego strachu nie wynika nic dobrego.
Książka przeciętna, krótka a fabuła dosyć przwidywalna, jednak jest dla niej iskierka nadziei.

Ta książka nie powala na kolana, uważam, że jest w niej zbyt wiele skrótów i mogłaby spokojnie być dłuższa. Aczkolwiek przyciągnęła moją uwagę i z pewną nutą zainteresowania śledziłam losy Waren Sto Siedemdziesiąt Osiem.
Książka nawiązuje do sytuacji w której wirus KDR sieje spustoszenie i przemienia ludzi w... Właśnie w co? Restart! To słowo kreuje całą opowieść....

Dość fajny pomysł z restartami ale finalnie nic z tego nie wyszło. Autorka chyba nie wiedziała czy iść w stronę Harlequina czy jednak skupić się na akcji, efekt jest kompletnie nijaki

Dość fajny pomysł z restartami ale finalnie nic z tego nie wyszło. Autorka chyba nie wiedziała czy iść w stronę Harlequina czy jednak skupić się na akcji, efekt jest kompletnie nijaki

Zaletą tej książki jest to, że nie jest irytująca jak na książki tego typu. Nawet zaskoczyło mnie to jak w finale plan się powiódł bez problemu.

Zaletą tej książki jest to, że nie jest irytująca jak na książki tego typu. Nawet zaskoczyło mnie to jak w finale plan się powiódł bez problemu.