"Mądrego zawsze przyjemnie posłuchać" - mawiała moja babcia. Ilekroć mam przyjemność usłyszeć lub przeczytać, co ma do powiedzenie profesor Bartoszewski, ta babcina sentencja zawsze kołacze mi się w głowie.

W książce "To, co najważniejsze" Władysław Bartoszewski odpowiada na pytania znanych ludzi - przedstawicieli różnych pokoleń i środowisk. Właściwie nie tyle odpowiada, ile rozmawia ze swoimi interlokutorami. Rozmowy te dotyczą - jak sam tytuł wskazuje - najważniejszych wartości etycznych, wśród których wyróżniają się: honor, wiara, wierność, uczciwość, przyzwoitość...
Dialogi są naturalne, niewymuszone, inteligentne, błyskotliwe. To duży walor tej książki, której współautorami nie są przecież zawodowi dziennikarze czy pisarze. Jedynie najważniejszy bohater może poszczycić się naprawdę wielkim dorobkiem intelektualnym, publicystycznym i literackim. I czasami odnosiłam wrażenie, że to on kieruje rozmową (co uznać należy za zaletę:)).

Wszystkie rozdziały przeczytałam z ogromnym zainteresowaniem, ale największe wrażenie zrobiły na mnie refleksje profesora o nadziei, honorze i przyzwoitości. Jak zawsze, Władysław Bartoszewski ubiera swoje myśli w proste, ale jakże mądre i głębokie słowa! Jest w jego wypowiedziach wiele odniesień do własnych doświadczeń, ale także do przeżyć całego pokolenia Kolumbów i do ludzi zaangażowanych w czasach PRL-u w działalność opozycyjną. Profesor przywołuje także cenionych przez siebie filozofów, naukowców, artystów i ludzi powszechnie nie zawsze znanych, ale wartych zapamiętania ze względu na dokonania.

Czyta się tę książkę z wielką przyjemnością i podziwem dla jej bohatera, który sam za bohatera się nie uważa. Niezwykłe jest to, że mimo wielu bardzo dramatycznych doświadczeń udało się Władysławowi Bartoszewskiemu zachować wiarę w ludzi, życiowy optymizm i niesłabnące poczucie humoru, które udzielają się czytelnikowi podczas lektury.

Cieszę się, że "To, co najważniejsze" porządnie wydano (twarda oprawa, solidne szycie, gruby papier), bo na pewno jeszcze nieraz zajrzę do tego wspaniałego prezentu, jaki sprawiły mi przyjaciółka i jej córka.

"Mądrego zawsze przyjemnie posłuchać" - mawiała moja babcia. Ilekroć mam przyjemność usłyszeć lub przeczytać, co ma do powiedzenie profesor Bartoszewski, ta babcina sentencja zawsze kołacze mi się w głowie.

W książce "To, co najważniejsze" Władysław Bartoszewski odpowiada na pytania znanych ludzi - przedstawicieli różnych pokoleń i środowisk. Właściwie nie tyle odpowiada,...