Polecam. Po wielkim zawodzie jakim byly dwa bardzo ciezkie ( w kilogramach i w tresci ) tomy "Niezwyciezonego", tu Englund naprawde pokazal dlaczego jego "Poltawe" zaliczam do mych ulubionych ksiazek.
Naprawde, mimo, ze LW to grubas to czyta sie to bardzo przyjemnie i troche mi nawet smutno, ze to juz koniec.
Nie jest to jednoczesnie lektura pozbawiona bledow i dziwnych kwiatkow, czasem jest to chyba wynik bledu tlumacza ( jak motyw z kolem sterowym... w czasie wojny trzydziestoletniej, czyli ponad pol wieku przed jego wprowadzeniem! ), ale czasem chyba i niewiedza Englunda dochodzi do slowa, jak teza, ze piraci berberyjscy pojawili sie z winy Anglikow i Holendrow i XVII wiek byl zlotym okresem ich zbojowania!
Z drugiej naprawde przez wiekszosc tekstu zwyczajnie sie plynie, a skoro kilkaset stron podrozy z Erikiem Dahlbergiem sprawily, ze bardzo przywiazalem sie do tej postaci, tzn ze autor nie proznowal.
No i co chwile pojawiaja sie rozne smakolyki przy ktorych zapewne kazdy czytelnik usmiechnie sie szeroko i przeczyta dany ustep kilka razy, jak ten o 20 tysiecach weneckich prostytutek, ktore zapewnialy temu miasturepublice take wplywy do kasy, ze doza mogl utrzymac 12 galer rocznie :P
Normalnie to jest tekst, ktory wydawca powinien machnac na tylna okladke i za jego pomoca reklamowac swoja publikacje, a nie jakimis cytatami redaktorow szwedzkich gazet, ktorych statystyczny polski czytelnik w zyciu nawet nie wezmie do reki ;)

Polecam. Po wielkim zawodzie jakim byly dwa bardzo ciezkie ( w kilogramach i w tresci ) tomy "Niezwyciezonego", tu Englund naprawde pokazal dlaczego jego "Poltawe" zaliczam do mych ulubionych ksiazek.
Naprawde, mimo, ze LW to grubas to czyta sie to bardzo przyjemnie i troche mi nawet smutno, ze to juz koniec.
Nie jest to jednoczesnie lektura pozbawiona bledow i dziwnych...