"Czeska krytyka katolicka lat 1918-1938" to pierwsza próba syntetycznego opracowania zjawiska, które długo przemilczano w czeskim literaturoznawstwie. Głównym przedmiotem analizy są tu czeskie dyskusje krytyczne epoki dwudziestolecia, w których uczestniczyli i które nierzadko inicjowali autorzy z kręgu katolickiego skupieni wokół czasopism „Archa”, „Akord”, „Listy pro umění a kritiku”, „Poesie”, „Řád”, „Rozmach” i „Tvar”. W monografii omówiono szczegółowo m.in.: czeskie spory o „literaturę katolicką”, dyskusje wokół „poezji proletariackiej”, spory o barok oraz refleksje czeskiej krytyki lat trzydziestych na temat formy poetyckiej.

„O książce Michała Stefańskiego (...) mówić można w samych superlatywach. Autor wykazał w niej ogromną erudycję i dobrą znajomość nie tylko literatury czeskiej, znakomicie wykorzystał istniejące czeskie opracowania przedmiotu i liczne teksty źródłowe, ale ponadto sprostował, bardzo zresztą dyskretnie, szereg błędów i niedokładności, jakie pojawiły się w czeskich badaniach” (z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Jacka Kolbuszewskiego).