Gdyby nie śmierć najważniejszej osoby w moim życiu - nigdy nie sięgnęłabym po tą książkę. Bo i po co czytać o śmierci? Naprawdę nie mamy lepszych tematów? - tak pewnie bym myślała... "Ale punkt widzenia zależy od punktu siedzenia..." W książce odnalazłam opowieści ludzi, którzy czuli się jak ja teraz. Zrozumiałam, wiele rzeczy. Bardzo często sądziłam, że tylko ja zostałam przez wszystkich porzucona - okazuje się, że wielu przechodziło przez cierpienie samotnie... inne rzeczy też się zgadzały.
Zaznaczyłam, że książka jest wybitna bo porusza najcięższe struny w człowieku. To książka (moim zdaniem) przede wszystkim dla ludzi po stracie ale też dla tych, którzy są obok tych ludzi. Może pozwoli im zrozumiem, że mówiąc: "Minęło już tyle czasu, weź się w garść" popełniają błąd... Książka jest ludzka, napisana z sercem - to się czuje.
Na pewno będę do niej wracać. Często będę do niej wracać.
Polecam ją całym zbolałym sercem...
Pozwala chociaż ciut rozumieć tych, którzy cierpią katusze.

Gdyby nie śmierć najważniejszej osoby w moim życiu - nigdy nie sięgnęłabym po tą książkę. Bo i po co czytać o śmierci? Naprawdę nie mamy lepszych tematów? - tak pewnie bym myślała... "Ale punkt widzenia zależy od punktu siedzenia..." W książce odnalazłam opowieści ludzi, którzy czuli się jak ja teraz. Zrozumiałam, wiele rzeczy. Bardzo często sądziłam, że tylko ja zostałam...