Przed Poirotem być może najtrudniejsze zadanie w jego karierze. Nie walczy on z jednym złoczyńcą a aż z czterema! Są to umysły tak tęgie jak sam słynny detektyw, chociaż on by się pewnie obraził, i nierzadko myślą jak w szachach- wiele ruchów do przodu. Można by powiedzieć, że jest to walka Poirota z wiatrakami. Wcale nie! Można by tak powiedzieć o każdej innej osobie, ale nie o nim! Historia toczy się z punktu widzenia jego serdecznego przyjaciela Hastingsa, który odwiedził go w Londynie. Każda "rozgrywka" z przedstawicielem Wielkiej Czwórki jest relewantna dla osób używających swoich szarych komórek. Szczególnie zaś dla naszego protagonisty (tego obok Hastingsa, z długimi wąsami) mają one duży sens. Postępuje on a posteriori, czyli opiera swoje działania na rzeczach już poznanych, doświadczonych. Zbiera informacje o tajnym zgromadzeniu i, jeżeli mogę zamienić szachy na karty, to on je ostatecznie rozdaje. Dedukuje i indukuje wiele spraw by ostatecznie...
Agatha Christie skończyła książkę. Tradycyjnie warte przeczytania.

Przed Poirotem być może najtrudniejsze zadanie w jego karierze. Nie walczy on z jednym złoczyńcą a aż z czterema! Są to umysły tak tęgie jak sam słynny detektyw, chociaż on by się pewnie obraził, i nierzadko myślą jak w szachach- wiele ruchów do przodu. Można by powiedzieć, że jest to walka Poirota z wiatrakami. Wcale nie! Można by tak powiedzieć o każdej innej osobie, ale...