"Ale kiedy wreszcie ludzie zrozumieją, że każdy z nas może zostać zmanipulowany przez żądnych władzy osobników znających sposoby zmotywowania masy i wykorzystania ich do własnych celów? Trzymają się zawsze na uboczu, tam gdzie bezpiecznie, i bez wahania poświęcą każdego w imię patriotyzmu. Czy ludzkość kiedykolwiek będzie w stanie im się przeciwstawić, czy też wszyscy, którzy polegli w walce, zginęli na próżno, a ich poświęcenie zostanie zapomniane?"

Wspomnienia niemieckiego żołnierza, który walczył w latach 1942-45 na froncie z Rosjanami.

Książka napisana jest bardzo prostym językiem, bez zbędnych ozdobników. Opisywane wydarzenia, których Koschorrek był uczestnikiem potwierdzają, że wojna dla zwykłych żołnierzy była jedynie walką o przetrwanie. Mimo, że na szkoleniach rekruckich do skutku wpajane były im hasła, aby walczyć za Wodza, Naród i Ojczyznę, to na polu bitwy, jakiekolwiek idee nie miały już znaczenia.

"Dopiero gdy przez kilka dni nasłuchaliśmy się krzyków rannych, dotarło do nas, jak straszne musiało być takie leżenie na śniegu ze świadomością, że zamarzasz i że nikt ci nie pomoże."

Krwawy śnieg nie wnosi do tematu II wojny światowej niczego nowego. W porównaniu z takimi książkami jak "Na Zachodzie bez zmian" czy "Żelazne trumny", gdzie wojna również jest pokazana z punktu widzenia żołnierzy agresora, nie wywołuje większych emocji, nie zaskakuje i nie "wstrząsa". Warto ją jednak przeczytać.

"Ale kiedy wreszcie ludzie zrozumieją, że każdy z nas może zostać zmanipulowany przez żądnych władzy osobników znających sposoby zmotywowania masy i wykorzystania ich do własnych celów? Trzymają się zawsze na uboczu, tam gdzie bezpiecznie, i bez wahania poświęcą każdego w imię patriotyzmu. Czy ludzkość kiedykolwiek będzie w stanie im się przeciwstawić, czy też wszyscy,...