"Kroniki Archeo" to jeden z tych książkowych cykli adresowanych do dzieci, po który mogę sięgać w ciemno mając pewność, że nie tylko nie zawiedzie moich oczekiwań, ale też zagwarantuje niezapomniane chwile z intrygującą zagadką, pełną wrażeń przygodą i garścią fantastycznych ciekawostek w tle.

Tym razem rodzina Ostrowskich: Ania, Bartek, pani Beata i panna Ofelia wybierają się na czas zimowych ferii na Tasmanię na zaproszenie kuzynki Barbary. Mieszkająca wraz z mężem Jasonem na obrzeżach Hobart krewniaczka jest dziennikarką. W zapuszczonym motelowym muzeum przypadkowo natrafia na starą mapę z połowy XIX wieku należącą do brytyjskiego arystokraty zwanego Szalonym Lordem, który postradał zmysły próbując według jej wskazówek odnaleźć Diamentową Dolinę.
Barbara podzieliła się swoim odkryciem z Anią i Bartkiem, ci zaś oczywiście postanowili odszukać legendarną dolinę. Okazją ku temu jest rodzinna wyprawa po bezdrożach Australii, na którą wyruszyli wraz z Ostrowskimi Barbara i jej oswojony wombat Feliks. Wkrótce okazuje się, że nie tylko oni pragną odnaleźć Diamentową Dolinę - ktoś depcze im po piętach i wszystko wskazuje na to, że może grozić im niebezpieczeństwo. I podczas gdy zaprzyjaźniona rodzina Gardnerów w Londynie zbiera informacje na temat potomków Szalonego Lorda, Ostrowskim przydarzają się dziwne i niepokojące sytuacje. Kiedy rozbija się samolot z Anią, Bartkiem i panną Ofelią na pokładzie, na pomoc ruszają ich ojciec ze stryjem oraz Gardnerowie.
Czy Diamentowa Dolina istnieje naprawdę? Czy dzieciom uda się ją odnaleźć?

Nic nie wskazuje na to, bym kiedykolwiek przestała zachwycać się "Kronikami Archeo". Pomimo tego, że jest to piąta część serii, nie tylko nie odczuwa się znużenia tematem i bohaterami, ale z każdym kolejnym tomem coraz bardziej docenia się niezmiennie zaskakującą oryginalnością, pomysłowością i świeżością fabułę. Autorka opierając się na sprawdzonej konstrukcji za każdym razem tworzy nietuzinkową i intrygującą opowieść zasadzającą się na zagadkach i tajemnicach związanych z różnymi zakątkami świata, przemycającą w treści ciekawe informacje o zamieszkujących je kulturach, ich zwyczajach, legendach, wierzeniach wplatając rozmaite ciekawostki geograficzne i historyczne. Tak było i tym razem: podróż bohaterów na antypody stała się doskonałą okazją do zapoznania się z fragmentami australijskiej historii (zwłaszcza tej dziewiętnastowiecznej, gdy kontynent był kolonią karną), wiadomościami na temat rdzennej ludności, konfliktów osadników z tubylcami, a także z sylwetkami takich znanych odkrywców i podróżników, jak James Cook, Abel Tasman czy Edmund Strzelecki. Nie lada gratką są również interesujące fakty dotyczące australijskiej flory i fauny zgrabnie wplecione w fabułę.
Wszystko to sprawia, że "Kroniki Archeo" nie są zwyczajną serią przygodową dla dzieci: pozwala ona odkrywać tajemnice dawnych kultur na wszystkich kontynentach, ich geograficzną specyfikę, legendy i historię w fascynujący sposób. To nie tylko lekka, ale i kształcąca lektura oferująca to, co młodzi czytelnicy szczególnie sobie cenią, a więc niebezpieczne przygody i trzymające w napięciu tajemnice, jak również to, co z całą pewnością doceni również odbiorca nieco starszy. Łącząc w sobie garść faktów (autentyczne miejsca, postaci, wydarzenia) z pełną rozmachu fikcją zapewnia ambitną rozrywkę dla czytelników w każdym wieku. Autorka "Zagadki Diamentowej Doliny" w przystępny, interesujący i niebanalny sposób ukazuje to, co najbardziej charakterystyczne dla Australii, z wdziękiem wplatając informacje w pasjonującą fabułę.
To lektura bezbłędnie trafiająca do dziecięcej wyobraźni, która zarazem bawi i intryguje warstwą przygodowo - sensacyjną, jak i fascynuje mnóstwem ciekawostek, poruszanych zagadnień i wiadomości umożliwiających wieloaspektowe poznanie konkretnego zakątka świata, nie pozostawiająca miejsca na nudę.

Nie mogłabym nie wspomnieć choć słowem o zachwycającej szacie graficznej, która jest znakiem rozpoznawczym serii. Zwraca uwagę przed wszystkim twarda oprawa z grzbietem stylizowanym tym razem na wężową skórę przywodzącą na myśl australijskie klimaty (każdy tom cyklu ma inny grzbiet nawiązujący w jakiś sposób do miejsca akcji, np. okładka "Klątwy złotego smoka" kojarzyła się z jedwabnym kawałkiem materiału prosto z Japonii, "Sekretu wielkiego mistrza - drewnianą oprawę manuskryptu rodem ze średniowiecza, zaś "Skarbu Atlantów" przypominała spawy z poszycia batyskafu). Jak zwykle na wewnętrznej stronie okładki widnieje mapa - w tym przypadku oczywiście Australii, z zaznaczonymi miejscami, do których podróżowali bohaterowie lektury. Wnętrze książki prezentuje się równie imponująco, cechuje je bogactwo ilustracji, ramek z objaśnieniami trudniejszych wyrazów, notkami biograficznymi podróżników i odkrywców oraz ciekawostkami na temat flory, fauny i historii omawianej krainy. Pomysłowym urozmaiceniem lektury są również stronice stylizowane na prowadzoną przez dzieci kronikę Archeo, wycinki z prasy, stare mapy... Naprawdę nie sposób się nudzić mając do dyspozycji tak wspaniale pod każdym względem wydaną książkę!
Choć mam już swoje lata, z niecierpliwością równą tej wykazywanej przez młodsze pokolenie wypatruję kolejnego tomu cyklu zatytułowanego "Zaginiony klucz do Asgardu". Mam nadzieję, że następnym razem uda mi się dorwać książkę jako pierwszej pozostawiając w tyle zawiedzione dzieciaki:)

"Kroniki Archeo" to jeden z tych książkowych cykli adresowanych do dzieci, po który mogę sięgać w ciemno mając pewność, że nie tylko nie zawiedzie moich oczekiwań, ale też zagwarantuje niezapomniane chwile z intrygującą zagadką, pełną wrażeń przygodą i garścią fantastycznych ciekawostek w tle.

Tym razem rodzina Ostrowskich: Ania, Bartek, pani Beata i panna Ofelia wybierają...