"Różnica między prawdą a kłamstwem polega na tym, że każde może cię zranić, ale tylko jedno może z czasem cię uzdrowić."



Rok 2014. Udało się nam skutecznie pokonać grypę i przeziębienie. A co najlepsze: w końcu wynaleźliśmy skuteczny lek na raka. Nowotwór już nigdy nie będzie zabijał. Taa... Świetnie. Ale niestety za to powołaliśmy do życia wirus Kellis-Amberlee. Infekcja rozprzestrzenia się w zatrważającym tempie i wirus przejmuje całkowitą kontrolę nad ciałem i umysłem. Ludzie zaczynają powstawać z martwych, a ich cała egzystencja sprowadza się tylko do jednego polecenia: jeść!
"Noc żywych trupów" już nie jest zwykłą fikcją. To się dzieje naprawdę. Zanim się postrzeżesz, możesz być następny.



Dwie dekady później. Strach nie zniknął, wirus nadal szaleje, a zombie ciągle powstają z grobu. Mimo ciągłego strachu i ciążącego praktycznie na każdym kroku niebezpieczeństwa, ludzie starają się normalnie żyć, choć nic nie zwiastuje, że kiedykolwiek będzie lepiej.



Georgia i Shaun Masonowie mają po dwadzieścia cztery lata. Są przybranym rodzeństwem. Razem ze swoją przyjaciółką Buffy - geekiem komputerowym i prawdziwym technicznym geniuszem - prowadzą bloga: Przegląd Końca Świata. Georgia (zdrobniale nazywana przez brata 'George') w swoim zespole pełni rolę Newsie - czyli po prostu dziennikarki: pisze prawdę i tylko prawdę. Powstrzymuje się od dzielenia się swoimi opiniami, relacjonuje jedynie fakty. Shaun z kolei to Irwin - jego rola sprowadza się do, najprościej mówiąc, tykania zombie patykiem. Irwini to ci którzy wychodzą na zewnątrz i narażają swoje bezpieczeństwo, żeby strachliwe, przeważnie nieopuszczające domu społeczeństwo mogło poczuć dreszczyk emocji.
Gdy pewnego dnia pojawia się propozycja relacjonowania kampanii senatora Rymana - jednego z poważniejszych kandydatów na prezydenta - nie potrafią ukryć radości. Przecież właśnie o czymś takim marzyli! To dla Georgie, Shauna i Przeglądu Końca Świata życiowa szansa. Nieoczekiwanie jednak rodzeństwo wplątują się w sam środek afery politycznej, przez przypadek natrafiając na trop mrocznej konspiracji stojącej za wybuchem infekcji. Czy George i Shaun będą gotowi zaryzykować własne życie dla zwykłej idei? Gra toczy się tu o wysoką stawkę, a trup ścielić się będzie bardzo gęsto.



"Prawdy nie da się zabić"




"Feed" to pierwszy tom świetnie przyjętej przez Czytelników trylogii Przegląd Końca Świata autorstwa Miry Grant. Jako ogromna fanka literatury postapokaliptycznej, od razu zapragnęłam przeczytać tą książkę jak tylko pojawiły się o niej pierwsze wzmianki. Jednak gdy dowiedziałam się, że w dużej mierze jest to thriller polityczny mój entuzjazm trochę zmalał. Moje oczekiwania względem tej książki były bardzo duże. Niestety się zawiodłam. Po pierwsze: powolne tempo i przytłaczający klimat sprawiły, że wkręciłam się w tą historię dopiero od 300 czy też 400 strony. Nie zgodzę się z opiniami, że ta książka pochłania bez reszty. Po drugie: każdy z tych bohaterów był mi całkiem obojętny. Nieszczególnie spodobała mi się postać Georgie przedstawionej jako diabelnie inteligentnej, sarkastycznej i szorstkiej. Po trzecie: reklamuje się "Feed" jako książkę nie tylko spędzającą sen z powiek, ale też okraszoną śmiertelną dawką humoru. Nie zaśmiałam się ani razu podczas lektury tej książki.
Pomimo rozczarowania i moich wielkich niespełnionych nadziei, muszę przyznać że tak czy inaczej "Feed" to bardzo dobrze napisana książka, z zaskakującym zakończeniem. I czyta się ją bardzo szybko, pomimo tych prawie 500 stron. "Feed" mogę polecić innym wielbicielom postapokaliptycznych klimatów, a także dla fanom thrillerów politycznych i dla tych, którzy nie lubią romansów.
Mam nadzieję, że II tom będzie znacznie lepszy.

"Różnica między prawdą a kłamstwem polega na tym, że każde może cię zranić, ale tylko jedno może z czasem cię uzdrowić."



Rok 2014. Udało się nam skutecznie pokonać grypę i przeziębienie. A co najlepsze: w końcu wynaleźliśmy skuteczny lek na raka. Nowotwór już nigdy nie będzie zabijał. Taa... Świetnie. Ale niestety za to powołaliśmy do życia wirus Kellis-Amberlee....