Wzruszająca, i przyjemna - czyli idealna na wakacje.

Życiem Jacka kieruje praca. Jak nie wojsko, to budowa. Jednak wszystko się komplikuje, gdy dowiaduje się o swojej bardzo rzadkiej i nieuleczalnej chorobie. Z dnia na dzień ląduje przygwożdżony do łóżka i odlicza dni do tego co nieuniknione. Lizzie żona, matka trójki dzieci i opiekunka chorego ślepo wierzy, że Jack dożyje kolejnego lata.

Książka zawiera liczne elementy podchodzące pod cud. Cudowne ozdrowienie Jacka i pomniejsze sprawy. A czytelnik już myśli, że to będzie kolejna powieść o szczęśliwej rodzince. Ale pojawia się pewien problem. Żeby ktoś mógł żyć ktoś za niego musi umrzeć. I tak było w tym przypadku. Lizzie ginie w tragicznym wypadku samochodowym, a jej mąż odzyskuje to co najważniejsze: zdrowie.

Po pogodzeniu się z faktem, że nie poznam już bliżej tej wspaniałej kobiety brnęłam dalej w to ,,błotko,,. Z początku wszystko przyjemnie, fajnie, ale nagle zjawia się matka. A jak to matki mają w zwyczaju (zwłaszcza teściowe ;) ) obwiniają wszystkich o wszystko. Tym razem padło na Jacka. Nie dość, że przybity jest śmiercią ukochanej, to jej matka wmawia mu, że to jego wina. Bonnie powoli rujnuje życie Jacka, posuwa się nawet do próby odebrania mu dzieci...

Nie wiem jak w jednej małej książce można zamieścić tyle trosk.

Nie wiem jak w jednej małej książce można zamieścić tyle szczęścia.

Nie wiem jak w jednej małej książce można zamieścić tyle bezwarunkowej miłości.

Nie wiem jak można zrobić to wszystko w tak delikatny sposób, że nie ma to prawa nas przytłoczyć i zanudzić.

Największą radość i przyjemność z czytanie ,,Tamtego lata" przyniosły mi momenty kiedy Jack wyrażał swoje uczucia względem dzieci. Nic nie rozumiącego Jackiego, sprytnego Coryego i wiecznie sprawiającej problemy (nastolatki) Mikki. Jak to zwykle w życiu bywa były momenty śmiechu i płaczu, trosk i radości, no a niektórzy czasem aż nad to psocili:

-Tato!
Odwrócił się i zobaczył, że Cory macha do niego jak oszalały z tylnej osłoniętej werandy.
-Co się stało?- krzykną w jego stronę.
-Jackie odkręcił szlauch.
-Co?!
-Wcześniej włożył drugi koniec do domu.
[...]
-Nie możesz zakręcić wody, albo odkręcić szlaucha?!-zawołał biegnąc.
-Zrobiłbym to, ale pokrętło odpadło, a Jack nie chce puścić węża. Jest znacznie silniejszy niż wygląda!-Cory wytrzeszczył oczy.-Rzeczy zaczęły pływać,tato. Czy to bardzo źle?
[92,93]

Książka ma kilka wad. Najbardziej przeszkadzało mi to, że Jack od razu zwrócił uwagę na piękną Jennę, ale nie zepsuło to nastroju powieści. Polecam!

Wzruszająca, i przyjemna - czyli idealna na wakacje.

Życiem Jacka kieruje praca. Jak nie wojsko, to budowa. Jednak wszystko się komplikuje, gdy dowiaduje się o swojej bardzo rzadkiej i nieuleczalnej chorobie. Z dnia na dzień ląduje przygwożdżony do łóżka i odlicza dni do tego co nieuniknione. Lizzie żona, matka trójki dzieci i opiekunka chorego ślepo wierzy, że Jack dożyje...