Ta książka jest zła. Nie tak po prostu zła, ona jest zwyczajnie szkodliwa. Jest to tym większe rozczarowanie, że ten autor potrafi pisać (vide "... i Lalka"). Niestety, parafrazując przywoływanego w niej co chwila Sin Tzu "Nie powinien pisać o wojsku ktoś, kto o wojsku kompletnie nic nie wie i kto wojska nie rozumie." Można wymieniać godzinami wszelkie niedoróbki i bzdury umieszczone w tej książce. Z większych "kwiatków" to opis ładowania magazynka (sic!) do rękojeści (sic!) rewolweru (!) Colta 1911 i to jak Paweł w wehikule "czerwonym guzikiem włącza turbosprężarkę" powodując tym spalanie na poziomie 1 bak na 100 km... Jest mnóstwo innych absurdalnych rzeczy, ale wtedy ta recenzja byłaby spoilerem. Zaś to, co autor zrobił z postacią Batury, zasługuje bez dwóch zdań na 15 lat ciężkich robót. Koszmar, po prostu koszmar, który czyta się do końca tylko po to, żeby w końcu ucieszyć się, że się skończył. A na zakończenie zostaniemy uraczeni taką kumulacją absurdu, że postanowiłem szerokim łukiem omijać pozostałe tomy autorstwa tego pana. Mam traumę. Aha, za użycie tego tytułu i zmarnowanie potencjalnie ciekawego tematu tajemnic związanych z "Pajacem" na rzecz czegoś, co z największym trudem może załapałoby się do serii "Harlequin'a" autor powinien się smażyć w piekle, przynajmniej tym pisarskim.

Ta książka jest zła. Nie tak po prostu zła, ona jest zwyczajnie szkodliwa. Jest to tym większe rozczarowanie, że ten autor potrafi pisać (vide "... i Lalka"). Niestety, parafrazując przywoływanego w niej co chwila Sin Tzu "Nie powinien pisać o wojsku ktoś, kto o wojsku kompletnie nic nie wie i kto wojska nie rozumie." Można wymieniać godzinami wszelkie niedoróbki i bzdury...