W trzeciej części „Baśnioboru” nie wiadomo, komu można ufać, a kto jest tak naprawdę szpiegiem Stowarzyszenia Gwiazdy Wieczornej. Artefakty nie znajdują się tam, gdzie powinny, zapiski dawnego opiekuna rezerwatu nie dają wystarczających odpowiedzi, zbliża się koniec wakacji... a na domiar złego pojawia się tajemnicza plaga, która błyskawicznie się rozprzestrzenia. Czy gdziekolwiek jest jeszcze bezpiecznie?

„Plaga cieni” utwierdziła mnie w przekonaniu, że seria o przygodach Kendry i Setha w magicznym rezerwacie jest przyjemną i ciekawą odskocznią od rzeczywistości, na którą warto poświęcić swój czas. Z każdą kartką robi się coraz bardziej interesująco, a tempo akcji nie zwalnia. Ciągle poznajemy coś nowego, a gdy myślimy, że wszystko już jest ukierunkowane w jedną stronę i domyślamy się zakończenia, nagle pojawia się element, który zmienia bieg wydarzeń.

Niektóre zachowania bohaterów wydawały mi się nieuzasadnione i czasami bezsensowne, co trochę przeszkadzało, ale oprócz tego chyba nie mam się do czego przyczepić.

Bardzo podobają mi się nowi bohaterowie oraz ich relacje z tymi, których już znamy. Mam nadzieję, że w kolejnych tomach Brandon Mull fajnie je rozwinie.

Zabawna, trzymająca w napięciu i wciągająca część, moim zdaniem jeszcze lepsza od dwóch poprzednich. Jestem bardzo ciekawa, co czeka mnie w kolejnym tomie „Baśnioboru”.

W trzeciej części „Baśnioboru” nie wiadomo, komu można ufać, a kto jest tak naprawdę szpiegiem Stowarzyszenia Gwiazdy Wieczornej. Artefakty nie znajdują się tam, gdzie powinny, zapiski dawnego opiekuna rezerwatu nie dają wystarczających odpowiedzi, zbliża się koniec wakacji... a na domiar złego pojawia się tajemnicza plaga, która błyskawicznie się rozprzestrzenia. Czy...