Czytanie książki powinno być przyjemnością. Niestety już od strony wydawniczej książka nie ma nic wspólnego z przyjemnością. Śnieżnobiałe kartki zapełnione drobną, czarną czcionką. Niestety ale po piętnastu minutach książkę trzeba odkładać na bok i dać oczom odpocząć. Zdjęcia są zdecydowanie zbyt małe bądź złej jakości. Dwa pierwsze rozdziały to sucha teoria przez którą ciężko przebrnąć. Właściwa cześć książki zaczyna się właściwie dopiero na 53 stronie. Czytając miałam wrażenie czytania pracy licencjackiej i równie mocno ziewałam czytając swoją pracę inżynierską. Cała masa pojęć, teorii i analizy fanów a także ich zachowania. Czytamy bardziej o tym kim są fani, jak działaj, jak funkcjonują. O ich chorych wizjach, przeróbkach zdjęć i snutych fantazjach. Wielka szkoda, że to już kolejna książka na temat Michaela, którą przeczytałam w ostatnich dniach i się mocno zawiodłam.

Czytanie książki powinno być przyjemnością. Niestety już od strony wydawniczej książka nie ma nic wspólnego z przyjemnością. Śnieżnobiałe kartki zapełnione drobną, czarną czcionką. Niestety ale po piętnastu minutach książkę trzeba odkładać na bok i dać oczom odpocząć. Zdjęcia są zdecydowanie zbyt małe bądź złej jakości. Dwa pierwsze rozdziały to sucha teoria przez którą...

Po książkę sięgnęłam ponownie po kilku latach i mogę szczerze powiedzieć, że zmieniłam zdanie na jej temat. Należę do środowiska, które opisuje autorka, dlatego łatwiej jest mi przyswoić treść książki. Podejrzewam, że dla osoby, która nie jest zainteresowana osobą Michaela lub nie należała nigdy do żadnej społeczności fanów, nie będzie ona zbyt interesująca.
Największą wadę stanowią dwa pierwsze rozdziały, które są pisane językiem encyklopedycznym - kolejne stają się być bardziej przystępne - co zdecydowanie może odstraszyć. Polecam zatem przejść do reszty książki, ponieważ zawiera ona ciekawy rysopis społeczności i osób jako jednostek. Zdecydowanie dobrym posunięciem było dodanie wypowiedzi fanów, które pozwalały odbiec od naukowego języka i zetknąć się nie tylko z pracą naukową, a historiami ludzi - kto jest w stanie lepiej opisać wszystkie mechanizmy niż sami fani?
Muszę dodać, że trzeba podejść do tej książki z dystansem. Ewa Mróz opisała większość osobowości, na jakie można natknąć się wśród fanów, również te najbardziej skrajne, zaznaczając przy tym, jaka jest różnica pomiędzy fanem a fanatykiem. Nie ukrywam, że chociażby zdjęcia (których jest stosunkowo mało jak na to, co obiecywane jest na okładce) są dla mnie w pewnym stopniu elementem humorystycznym, ponieważ nieraz natknęłam się na podobne wyniki fantazji bardziej oddanych fanów. Podejrzewam, że mogą one działać dosyć odstraszająco dla osób, które nie są w temacie, jednak powtórzę to, co powiedziałam wcześniej - bez dystansu trudno się tu obyć.
Myślę, że należy potraktować tę książkę jako ciekawą próbę zbadania zjawiska "fanowania". Uważam, że biorąc pod uwagę to, jak bardzo temat jest rozległy, autorce udało się dobrze opisać mechanizmy. Mimo wszystko, do perfekcji sporo brakuje - na chwilę obecną jest to książka, która nadaje się dla osób, które są jakkolwiek związane z tym środowiskiem.

Po książkę sięgnęłam ponownie po kilku latach i mogę szczerze powiedzieć, że zmieniłam zdanie na jej temat. Należę do środowiska, które opisuje autorka, dlatego łatwiej jest mi przyswoić treść książki. Podejrzewam, że dla osoby, która nie jest zainteresowana osobą Michaela lub nie należała nigdy do żadnej społeczności fanów, nie będzie ona zbyt interesująca.
Największą...

Cieszę się, że jestem pierwszą osobą, która ma szansę skomentować tę książkę... Zaczynając od strony technicznej - strony są idealnie białe, a czcionka zbita, co utrudnia czytanie. Po kilkunastu minutach trzeba dać odpocząć oczom, które, jak na złość, zaczynają wyświetlać na ścianach czarne paski po zbyt długim wpatrywaniu się w tekst. To nie ma być internetowa iluzja. Książki czyta się dla rozrywki i relaksu. Co do treści, pierwsze dwa rozdziały to po prostu encyklopedia. Dopiero trzeci jest ciekawy. Kiedy już zacznę czytać książkę, muszę ją doczytać do końca. Już tak mam. Cieszę się, że przebrnęłam przez ten długi początek. (Trzeci rozdział zaczyna się dopiero na 53 stronie). Ogólnie rzecz ujmując, przeczytałam całość w jeden dzień. A tu znajduje się moje recenzja na ten temat: http://recenzentki-ksiazkowe.blogspot.com/2013/06/oczami-fanow-michaela-jacksona.html

Cieszę się, że jestem pierwszą osobą, która ma szansę skomentować tę książkę... Zaczynając od strony technicznej - strony są idealnie białe, a czcionka zbita, co utrudnia czytanie. Po kilkunastu minutach trzeba dać odpocząć oczom, które, jak na złość, zaczynają wyświetlać na ścianach czarne paski po zbyt długim wpatrywaniu się w tekst. To nie ma być internetowa iluzja....