„Prawdą jest to, co zgodne z rzeczywistością”, powiedział Arystoteles. Jego definicja ma swoje słabe punkty, co błyskotliwie wykazali naukowcy szkoły lwowsko-warszawskiej, jednakże przywołana została przeze mnie nie w celu deliberacji lecz aby przypomnieć czego w zasadzie oczekujemy od nauki. To właśnie ona jest postrzegana przez większość ludzi jako dziedzina obiektywna, której wyniki przeważnie akceptuje się bez dyskusji charakterystycznych w innych sferach (światopoglądowych, kulturalnych). Mało kto interesuje się bardziej dogłębnie kwestią: na czym w ogóle zasadza się obiektywizm nauki, choć wbrew pozorom, jest to zagadnienie bardzo ciekawe. Otóż wiarygodność tej dziedziny to zasługa metodologii, którą się posługuje, wypracowanej przez naukę o wyższym stopniu abstrakcji, czyli filozofię. Z książki prof. Sucha dowiecie się, jakie są kryteria naukowości, ich słabe strony i związane z nimi spory. Większości z nas obiły się o uszy pojęcia takie jak dedukcja, indukcja czy empiryzm. Po zapoznaniu się z lekturą czytelnik dowie się, co konkretnie kryje się za tymi terminami. Niektóre ze stanowisk metodologicznych mogą wydać się zabawne, choć śmiałe np. anarchizm metodologiczny P. Feyerabenda.
„Filozofia nauki” to podręcznik akademicki, przeznaczony dla studentów, jednakże poleciłabym go wszystkim choćby do przekartkowania. A to dlatego, gdyż w mojej opinii, w obecnych czasach w środkach masowego przekazu serwuje nam się najrozmaitsze poglądy, opakowane w status dowiedzionych faktów, a w istocie o wątpliwej proweniencji, nie mającej nic wspólnego z rzetelnością naukowych rezultatów lecz raczej z wiarą, że jest tak a nie inaczej. Oczywiście, jeśli ktoś ma ochotę wierzyć, że jest tak, a nie inaczej, to jego suwerenna decyzja. Sytuacja staje się jednak problematyczna, gdy czyjeś przekonania narzuca się opinii publicznej jako fakty dowiedzione i obiektywne. „Filozofia nauki” będzie dobrym materiałem, z którego czytelnik dowie się, jakie kryteria muszą zostać spełnione, byśmy mówili o nauce i naukowych rezultatach. Poza tym lektura to niezła przygoda intelektualna, która pozwoli oprzeć się przed zakusami rozmaitych hochsztaplerów:).

„Prawdą jest to, co zgodne z rzeczywistością”, powiedział Arystoteles. Jego definicja ma swoje słabe punkty, co błyskotliwie wykazali naukowcy szkoły lwowsko-warszawskiej, jednakże przywołana została przeze mnie nie w celu deliberacji lecz aby przypomnieć czego w zasadzie oczekujemy od nauki. To właśnie ona jest postrzegana przez większość ludzi jako dziedzina obiektywna,...