,, Jestem zaledwie małym akapitem w opowieści o byle jakim życiu. Właściwie nikim szczególnym’’.

Wśród nas jest wiele takich osób, które mają dosyć swego monotonnego, szarego życia i pragną wyrwać się z otchłani normalności, by poczuć coś lepszego, coś co da im siłę, energię dowartościowując przy tym własne ,,ja’’.

Podobnie jest z Elżbietą, główną bohaterką debiutanckiej książki ,,Nagie myśli’’ Iwony Walczak. Kobieta od najmłodszych lat nie miała lekko. Nigdy nie otrzymała od własnej rodzicielki matczynej miłości, wręcz przeciwnie, ,,Krysta od Antychrysta’’ zawsze zachowywała się w stosunku do Eli prostacko i chamsko, wprowadzając w kompleksy i poczucie winy, faworyzując przy tym starszą córkę Agę. Teraz Elżbieta zwana Becią, jest już czterdziestoparoletnią dojrzałą kobietą, lecz ciągle tkwi w bylejakości życia. Mieszka wspólnie z matką i mężem Bogdanem, który nie pracuje zawodowo od kilku lat, siedząc na utrzymaniu żony. Wszystkie problemy domowe są więc na głowie Eli i nikt nie dostrzega jej starań czy zaangażowania, ignorując i poniżając na każdym kroku. ,,Całe lata byłam nie widzialna. Nic nie czułam. Krzyczałam. A mimo to nikt mnie nie słyszał! Nie chce już posłusznie gasnąć! Chce być i czuć. I szaleć!’’

Sytuacja nieoczekiwanie ulega zmianie, gdy Elżbieta przez przypadek poznaje czarującego i szarmanckiego Juliana, który otwiera przed nią wrota do lepszego świata. Znajomość przeradza się w namiętny, gorący romans bez zobowiązań. Becia przy kochanku dostrzega całkiem inne, barwne i luksusowe życie. ,,A Julian znakomicie wiedział co mi dać. I jak. Całował mnie, jakby chciał dotknąć ustami mej duszy, a ja mimo, że zupełnie naga, chciałam rozebrać się jeszcze bardziej. A potem zedrzeć z siebie kolejne lata, ubranie, a może przebranie…’’

Czy Ela zechce wrócić do domu, gdzie czeka na nią wiecznie zrzędząca matka oraz nudny, bez żadnych perspektyw na życie mąż? A może po tym, jak zasmakowała cudownego wyzwolenia, zapragnie zostać z Julianem na zawsze?

Zastanawiam się jakie są w rzeczywistości moje wrażenia po przeczytaniu ,,Nagich myśli’’. Początkowo odczuwałam irytacje i rozdrażnienie zarówno główną bohaterką jak i niekonwencjonalnym stylem. Elżbieta zachowywała się jak kozioł ofiarny, pozwalając matce i mężowi na słowne obelgi. Osobiście jestem honorową osobą i nigdy nie pozwalam na poniżające traktowanie nawet ze strony najbliższych, dlatego ciężko było mi przystosować się do ugodowego charakteru Beci, która bez względu na to czy ,,słodziła'' wszystkim w koło, czy próbowała odpierać ataki i tak zawsze była najgorsza, niczym nieznaczący wyrzutek.

Druga połowa powieści wreszcie nabiera rozpędu i koloru, kiedy możemy obserwować erotyczny układ między Elżbietą a Julianem. Śledząc ich perypetie zdecydowanie więcej emocji i napięcia czuć w powietrzu. Nie przeszkadzało mi niemoralne zachowanie głównej bohaterki, wręcz przeciwnie, kibicowałam jej, że odważyła się zostawić męża nieroba i wredną matkę Krystę. Jedynie denerwował mnie fakt, że w dalszym ciągu pomagała rodzinie finansowo, czyli nie wyzwoliła się z pod ich niszczycielskiego wpływu. Według mnie powinna dać nauczkę najbliższym, aby zobaczyli, że Becia nie jest tylko maszynką do robienia pieniędzy. Inaczej bym uważała, gdyby jej mąż Bogdan nie był taką życiową niedojdą. Jego żona tkwi po uszy w romansie, szwenda się nie wiadomo gdzie nie dbając o pozory a jego to wcale nie wzrusza. Inny na jego miejscu bez zbędnych ceregieli wyrzucił by niewierną ladacznicę na bruk i ze swojego życia a on tylko oznajmia, że ,,możesz mieć nawet i trzynastu kochanków, byle byś i ze mną sypiała’’. Takie zachowanie dosłownie woła o pomstę do nieba.

Uważam, że powieść ,,Nagie myśli’’ wzbudza wiele emocji. Potrafi jednocześnie bawić, intrygować i denerwować. Napisana współczesnym językiem nadaje książce swoistej prawdziwości i autentyzmu. Bohaterowie są niezwykle wyraziści, dzięki czemu ma się wrażenie jakby żyli obok nas wraz ze swoimi wadami i problemami. Fabuła obfituje w różnorodne sceny komediowe, erotyczne czasem psychologiczne potęgując nasze doznania. Całość stanowi ciekawą historię odsłaniającą nagie myśli, w których każdy może dostrzec cząstkę własnej duszy. Już czas się o tym samemu przekonać….

http://cyrysia.blogspot.com/2011/11/nagie-mysli-w-szarej-codziennosci.html

,, Jestem zaledwie małym akapitem w opowieści o byle jakim życiu. Właściwie nikim szczególnym’’.

Wśród nas jest wiele takich osób, które mają dosyć swego monotonnego, szarego życia i pragną wyrwać się z otchłani normalności, by poczuć coś lepszego, coś co da im siłę, energię dowartościowując przy tym własne ,,ja’’.

Podobnie jest z Elżbietą, główną bohaterką debiutanckiej...