Motyw książki fajny, niestety bohaterka bardzo irytująca.

Niby wszystko ładnie i pięknie, ale Autumn wydaje się taką marionetką bez własnego zdania. Tańczy tak, jak jej zagrają. Z własnej woli zgadza się na poniżanie, bo tak jej pasuje. Zachowanie trochę śmieszne, tym bardziej, że z początku wydawała się inteligentną kobietą. Ale najwyraźniej sama prosiła się o cierpienie. Czytając opowiadanie, po prostu gotowałam się ze złości, a nie takich emocji oczekuję od książek.

Zresztą Saul był nie lepszy. Facet wściekły na cały świat, który kłóci się nawet z własnym cieniem, a zemsta staje się celem numer 1. Taki motyw czasami jest ciekawy, ale tu był lekką przesadą...

Zakończenie też trochę nierealne. Tak nagle, w jednej sekundzie przeprosiny i już wszystko pasuje.

Motyw książki fajny, niestety bohaterka bardzo irytująca.

Niby wszystko ładnie i pięknie, ale Autumn wydaje się taką marionetką bez własnego zdania. Tańczy tak, jak jej zagrają. Z własnej woli zgadza się na poniżanie, bo tak jej pasuje. Zachowanie trochę śmieszne, tym bardziej, że z początku wydawała się inteligentną kobietą. Ale najwyraźniej sama prosiła się o cierpienie....