Szczerze mówiąc, jest to jedna z mniej ciekawych części serii. Dev poza swoim poczuciem humoru jest dość nijaki. Sam podobała mi się ze względu na swoje pochodzenie. Lubię silne kobiece postacie i Amazonka to coś, czego było mi trzeba. Drażni mnie tylko schemat w stylu "kocham go, ale nie mogę z nim być, bo *wstawić błahy powód, który bohaterce wydaje się nie do ogarnięcia*". Miło jest znów powrócić do tej serii i już zabieram się za kolejną część :)

Szczerze mówiąc, jest to jedna z mniej ciekawych części serii. Dev poza swoim poczuciem humoru jest dość nijaki. Sam podobała mi się ze względu na swoje pochodzenie. Lubię silne kobiece postacie i Amazonka to coś, czego było mi trzeba. Drażni mnie tylko schemat w stylu "kocham go, ale nie mogę z nim być, bo *wstawić błahy powód, który bohaterce wydaje się nie do...

Kiedy czyta się tom za tomem, ma się lepsze porównanie losów bohaterów, ich przygód, emocji z tym związanych. W tej części oczka me lekko się zaszkliły. Dlatego stwierdzam, że "Bad Moon Rising" jest lepsze. Tam przynajmniej płakałam jak bóbr. Denerwuje mnie sytuacja Nicka i Asha. Wolałam ich mniej otwarty konflikt i boję się, że pewnego dnia Nick osiągnie moc, by zniszczyć Atlantydę. A wolałabym, by tego nie robił. Każdy ma przecież za uszami. Za to uwielbiam coraz bardziej Savitara. Jest GENIALNY!! Thor też jest całkiem niezły, ale ja mam zawsze słabość do demonicznej natury moich bohaterów. I na koniec dodam tylko, że gdy czeka się na coś tak bardzo, bardzo, bardzo - otrzymana tylko rozczarowuje. Ten tom może mnie nie rozczarował, ale także nie powalił mnie na kolana tak, jak się tego spodziewałam.

Kiedy czyta się tom za tomem, ma się lepsze porównanie losów bohaterów, ich przygód, emocji z tym związanych. W tej części oczka me lekko się zaszkliły. Dlatego stwierdzam, że "Bad Moon Rising" jest lepsze. Tam przynajmniej płakałam jak bóbr. Denerwuje mnie sytuacja Nicka i Asha. Wolałam ich mniej otwarty konflikt i boję się, że pewnego dnia Nick osiągnie moc, by zniszczyć...

Kolejna świetna pozycja z arsenału literackiego S. kenyon.
Jak wspominałam przy okazji poprzednich książek, nie wierzyłam, że może powstać coś dorównującego "Acheronowi', a jednak:)
'No Mercy" opowiada historię Deveroux'a Peltier( jednego z identycznych czworaczków zamieszkujących Sancruary na Ursullines razem z resztą pokaźnej rodzinki) oraz Sami'i ( królowej amazonek, tej samej która byla jednoosobową eskortą Heleny trojańskiej).
Jak możemy przewidzieć romans rozwija się w najlepsze a w tle dzieje się sporo ciekawych rzeczy:
-Strykerius nadal próbuje poznać sekret złamania klątwy Apolla oraz sposób na zabicie go, do czego che wykorzystać właśnie Sam i jej moce łowczyni.
-Nick nadal boryka się sam ze sobą i ciężko orzec po czyjej stoi stronie, raz dzieląc łoże z Artemidą, innym razem broniąc 'starych przyjaciół' WTF?! Mroczna Łowczyni Chi szkoli go z demenologi a cała gwardia "psów" ma za zadanie sprawować nad nim pieczę i chronić go na rozkaz Ash'a..
(A najlepsza jeżeli chodzi o naszego sztandarowego Cajuna była koncówka i to co zrobił dla Sam. Łzy napłynęły mi do oczu na tą ironię...)
-mamy posredni wgląd w relacje Savitar & Thorn
-Wreszcie spotykamy Cael'a i Amarandę! Okazuje się, że "bawią się w jednej piaskownicy z Fangiem"
-Łowcy zarzynają wierzyć, że Daimony pobierają energię życiową z sumeryjskich gallu i zyskują tym samym ich moce ( wraz ze zdolnoscią chodzenia w świetle słonecznym),co nie jest najszczęśliwą informacją dla mrocznych łowców , zwazywszy na to, że są za dnia bezbronni w swoich domkach:)

Wszystko kończy się w miarę wesoło, jeżeli chodzi o Sam i Dev'a a nawet Aimee i Fanga jak i same Sanctuary.

Z osobistych odczuć nie ( powtórze to po raz setny) nie mogę sprzestać myśleć o nicku. kiedy już stwierdzam, że go nienawidzę, robi coś albo mówi co sprawia, żechche mi się płakać nad jego okrutnym losem i odzyskuje wiarę w mozliwość rehabilitacji jego postaci:P How odd, isn't it?

Co do książki i postaci, jest naprawdę dobra. Bardzo zabawna co zawdzięczamy głownie bardzo bogatej osobowości Deva, która w połączeniu z Sam tworzy mieszankę wybuchową.
Uśmiałam się niesamowicie i dopisuję No Mercy do jednej z ulubionych jezeli chodzi o twórczość p. Kenyon.

Szczerze polecam!

Kolejna świetna pozycja z arsenału literackiego S. kenyon.
Jak wspominałam przy okazji poprzednich książek, nie wierzyłam, że może powstać coś dorównującego "Acheronowi', a jednak:)
'No Mercy" opowiada historię Deveroux'a Peltier( jednego z identycznych czworaczków zamieszkujących Sancruary na Ursullines razem z resztą pokaźnej rodzinki) oraz Sami'i ( królowej amazonek, tej...

Jak zawsze rewelacyjna SK. Ash jako przyszły tatuś - intrygujące:) Savitar coraz bardziej pociągający, a Dev... mniam, mniam. Polecam!!!!

Jak zawsze rewelacyjna SK. Ash jako przyszły tatuś - intrygujące:) Savitar coraz bardziej pociągający, a Dev... mniam, mniam. Polecam!!!!