Mnie się nie podobała .
Te użalanie się Smolenia nad sobą i swoim okrutnym losem,to całe jego cierpiętnictwo też jakoś do mie nie przemawia.
Pomiędzy wierszami widać jakim tak naprawdę był skurw..lem dla swoiej rodziny,dla synów i żony.
Ot artsta pełną gębą prowadzący rocendrolowy tryb zycia z tabunem wielbicielek przewalających mu się przez łóżko.(Jak trzeba być nawalonym i jakie tabuny dziewcząt przepuszczać przez łóżko,żeby sie chwalić iż aby pamietać rano z kim sie spało zapisywał wieczorem na karteczce imię danej dziewoji)
Żona powiesiła się .bo była w skrajnej depresji,a on obok i o dziwo nic nie widział .Zupełnie nieświadomy tragicznego położenia osoby mu najbliższej którą ponoć kochał .To co to niby za miłość była,gdzie on był i co robił?
Szkoda gadać i pisać.
Jeśli już kogoś ma być żal to raczej jego żony i synów.
Wstydziłby się teraz latać po tych wszystkich telewizjach i pokazywać siebie w roli zmaltretowanego przez życie czy los.
Jak widać maltretował to on-psychicznie swoją żone i synów(drugi syn też się próbował machnąc na swoje życie-tak ,że trzeba było go
pilnować)
Ja bym się wstydził co najmniej!

Mnie się nie podobała .
Te użalanie się Smolenia nad sobą i swoim okrutnym losem,to całe jego cierpiętnictwo też jakoś do mie nie przemawia.
Pomiędzy wierszami widać jakim tak naprawdę był skurw..lem dla swoiej rodziny,dla synów i żony.
Ot artsta pełną gębą prowadzący rocendrolowy tryb zycia z tabunem wielbicielek przewalających mu się przez łóżko.(Jak trzeba być nawalonym...