Książka bazuje na skąpym materiale źródłowym. Oprócz tanich sensacji czytelnika może drażnić komunistyczna nowomowa - stosowanie określenia "faszyści" w stosunku do dygnitarzy III Rzeszy . Prawdziwą katastrofą są pomyłki w datach. Dzięki autorce dowiadujemy się, że pucz monachijski miał miejsce dopiero w 1932 roku, a do remilitaryzacji Nadrenii doszło w 1938 roku. W oczy rzuca się również zdjęcie przedstawiające Hitlera wśród monachijskiego tłumu z 1914 r. z opisem, iż przedstawia ono pucz monachijski. Nie polecam tej pozycji każdemu kogo interesują wyłącznie fakty historyczne.

Książka bazuje na skąpym materiale źródłowym. Oprócz tanich sensacji czytelnika może drażnić komunistyczna nowomowa - stosowanie określenia "faszyści" w stosunku do dygnitarzy III Rzeszy . Prawdziwą katastrofą są pomyłki w datach. Dzięki autorce dowiadujemy się, że pucz monachijski miał miejsce dopiero w 1932 roku, a do remilitaryzacji Nadrenii doszło w 1938 roku. W...

Książka polecona mi w bibliotece, lubię literaturę faktu związaną z tematyką wojny. Nie zawiodłam się i tym razem. Książka opatrzona w zdjęcia "bohaterek i bohaterów" tych historii. Dobrze się czyta, momentami zbyt dużo o polityce, ale to tylko wstawki. Aż trudno uwierzyć, że Hitler jednocześnie miał 5 czy 6 kochanek... a biedna Ewa Braun czekała na niego dniami i nocami z utęsknieniem wiedząc o romansach kochanka. Polecam.

Książka polecona mi w bibliotece, lubię literaturę faktu związaną z tematyką wojny. Nie zawiodłam się i tym razem. Książka opatrzona w zdjęcia "bohaterek i bohaterów" tych historii. Dobrze się czyta, momentami zbyt dużo o polityce, ale to tylko wstawki. Aż trudno uwierzyć, że Hitler jednocześnie miał 5 czy 6 kochanek... a biedna Ewa Braun czekała na niego dniami i nocami z...

Świetna książka, czyta się lekko i przyjemnie, przystępna forma mniej i bardziej pikantnych szczegółów z życia prywatnego zbrodniarzy, o czym na co dzień się nie mówi, a wręcz powiedziałbym, że wielu ludzi nawet nie podejrzewa ich o to, że mieli jakieś prywatne życie.

Świetna książka, czyta się lekko i przyjemnie, przystępna forma mniej i bardziej pikantnych szczegółów z życia prywatnego zbrodniarzy, o czym na co dzień się nie mówi, a wręcz powiedziałbym, że wielu ludzi nawet nie podejrzewa ich o to, że mieli jakieś prywatne życie.

Życie intymne zawsze owiane nutą tajemnicy, znane z subiektywnych opinii i plotek, z chaotycznych wspomnień splecionych z niespełnionymi marzeniami- życie, w którym zbrodniarz pokazywał swą ludzką twarz.

Życie intymne zawsze owiane nutą tajemnicy, znane z subiektywnych opinii i plotek, z chaotycznych wspomnień splecionych z niespełnionymi marzeniami- życie, w którym zbrodniarz pokazywał swą ludzką twarz.