Bardzo szybko się ją czyta :)Lektura którą czytali i nasi rodzicie ;O
Leżała ona na półce regału na książki , cała w kurzu i"spróchniała "
żółte kartki , sama nwm czy jeszcze moi dziadkowie jej nie czytali :)
A tak poważnie , to mam naprawdę miłe wspomnienia na jej temat :)

„Szaleństwa panny Ewy” to książka, do której sięgam zawsze, gdy życie mi daje w kość, a mój nastrój przypomina czarny kisiel. Jest to niewątpliwie najweselsza, najsympatyczniejsza i najbardziej optymistyczna powieść Kornela Makuszyńskiego. Kto nie wierzy, niech przeczyta pierwsze dwie strony – od razu będzie wiedział, czego może się spodziewać dalej.

Historia, jak to u Makuszyńskiego, jest prosta i śmieszno-smutna. Panna Ewa Tyszowska, córka znanego mikrobiologa, w związku z rocznym wyjazdem rodziciela do Chin zostaje umieszczona (wraz ze złodziejskim kundlem Rolmopsem) w smutnym domu państwa Szymbartów. Po wielkiej awanturze z panią Szymbartową Ewcia decyduje się na ucieczkę przez okno. Opatrzność sprawia, że na jej drodze pojawia się malarz Jerzy Zawidzki. Od tej pory życie Ewci obfitować będzie w różne szaleństwa, mniej lub bardziej (tragi)komiczne, a ona sama stanie się swoistym arbitrem w sprawach trudnych i na pozór nierozwiązywalnych.

Twórczość Kornela Makuszyńskiego cechuje przywiązanie do prostych wartości - miłości, przyjaźni, dobra i nadziei. Jego powieści do dnia dzisiejszego cieszą się sporą popularnością, a współczesny czytelnik może w nich znaleźć wiele rzeczy, które w niczym nie straciły na swojej aktualności. Zawsze bowiem młodzi ludzie zakochiwali się, rozstawali, rozpaczali, mieli problemy z rodzicami oraz doświadczali funkcjonowania w rozbitej z jakichś powodów rodzinie.


Polecam :)

Bardzo szybko się ją czyta :)Lektura którą czytali i nasi rodzicie ;O
Leżała ona na półce regału na książki , cała w kurzu i"spróchniała "
żółte kartki , sama nwm czy jeszcze moi dziadkowie jej nie czytali :)
A tak poważnie , to mam naprawdę miłe wspomnienia na jej temat :)

„Szaleństwa panny Ewy” to książka, do której sięgam zawsze, gdy życie mi daje w kość, a mój...