Kolejna z dobrych części serii Dark/Dream Hunter. I choć długo zwlekałam z tą pozycją, to zaraz po przeczytaniu "Devil May Cry" musiałam poznać dalsze losy Xypher'a. I znalazłam nowego ulubieńca - Jaden. I tak, jak na początku serii uwielbiałam Asha, tak teraz coraz bardziej przemawia do mnie Al-Baraka. A co do tej części... no cóż, nie powaliła mnie na nogi, choć przeczytałam jednym tchem. Łezka napłynęła do oczka, ale jakoś brakowało emocji w książce, przez co nie spłynęła po policzku. A wiem, że autorka potrafi wywołać taką burzę emocji, że książkę czyta się na raty i potem godzinami tuli do piersi płacząc nad losem bohaterów. Tu jednak mi tego zabrakło. Co nie zmienia faktu, że jest dobra.

Kolejna z dobrych części serii Dark/Dream Hunter. I choć długo zwlekałam z tą pozycją, to zaraz po przeczytaniu "Devil May Cry" musiałam poznać dalsze losy Xypher'a. I znalazłam nowego ulubieńca - Jaden. I tak, jak na początku serii uwielbiałam Asha, tak teraz coraz bardziej przemawia do mnie Al-Baraka. A co do tej części... no cóż, nie powaliła mnie na nogi, choć...

Jeżeli ktos lubuje się w tasiemcach pani Kenyon opartych na tym samym scenariuszu to napewno nie będzie rozczarowany sięgajac po tą książkę. Czyta się szybko i przyjemnie, kilka momentów smutku, wzruszenia i usmiechu aby na koniec przeżyć z bohaterami happy end.

Xyphera poznajemy już w jednej z poprzednich cześci ( Devil may cry? )w, której u boku Katry i Sina walczy z sumeryjskimi demonami i stara sie nie dopuscic do uwolnienia złych Dimme.

W tej części, podczas swojej miesiecznej próby na ziemi, którą wynegocjowała dla niego Katra, uwalniając go warunkowo z Tartaru, Xypher nie wierzy, że pozwolą mu wieść normalne życie więc stara się pociagnąć za soba w otchłan osobę, dzięki której tam się znalazł.
Innymi słowy, były łowca snów, skoti karmiacy się ludzkim strachem, szuka zemsty na Satarze, córce Apolla, która udając do niego miłość wykorzystała go, i doprowadziła do jego smierci.

Z biegiem czasu Xypher będzie musiał wybrać co jest dla niego wazniejsze: zemsta, czy pewna kobieta imieniem Simone.

Sama Simone przedstawiona zostaje jako zwykła osoba, która.... widzi duchy zmarłych, przyjaźni sie z giermkiem mrocznych łowców a na codzień zawodowo zajmuje się zwłokami. Ale to wszystko, to tylko wierzchołek góry lodowej.

Co do wątków pobocznych to wyjaśniona zostaje sytuacja ucieczki jednego z demonów w Devil may cry. Rozwój wydarzeńtrochę mnie zaskoczył...sama nie wiem czy negatywnie czy pozytywnie.

Pojawia się też dosyć ciekawa postać imieniem Jaden. I z racji że jestem juz przy końcówce Acherona mogę powiedzieć że będzie on obecny w kolejnej części, a i mam nadzieję, że pani Kenyon da swoim fanom trochę więcej do ugryzienia, bo ja np. jestem głodna informacji o istocie bardziej skrytej od Acherona :) może kiedyś...)

Na minus oceniam zachowanie Katry w stosunku do Xyphera w Kalosis. Poprostu sobie stała i trochę się pokłóciła z Satarą...Moim zdaniem moglaby zrobic wiecej żeby mu pomóc.

Zapewne o czymś zapomniałam ,ale cóż... Ash wzywa :D

Jeżeli ktos lubuje się w tasiemcach pani Kenyon opartych na tym samym scenariuszu to napewno nie będzie rozczarowany sięgajac po tą książkę. Czyta się szybko i przyjemnie, kilka momentów smutku, wzruszenia i usmiechu aby na koniec przeżyć z bohaterami happy end.

Xyphera poznajemy już w jednej z poprzednich cześci ( Devil may cry? )w, której u boku Katry i Sina walczy z...