Mój wspaniały Artemis Fowl... No naturalne, że aż nie mogłam się doczekać kiedy w końcu przeczytam tą najnowszą część. Ale po kolei.
Okładka : no cóż... nie powiem żeby mnie urzekła. Poprzednie miały to coś, był w jednym klimacie, a ta ? Zupełnie wyrwana z kontekstu.
No , ale weźmy się za treść. Pierwszy rozdział i co? Przerażenie ! Czyżby Eoin Colfer na pewno napisał tą książkę ? Niestety tak, wszystko zupełnie inaczej. Inny Artemis, inny humor , ahhh szkoda gadać.
Ciąg dalszy. No nastąpiła poprawa, co najlepsze już od następnego rozdziału. Prawdopodobnie autor sam zauważył, że w tamtym stylu daleko nie pociągnie. I całe szczęście. Akcja się rozwija, humor również, nawet postać Oriona jakaś taka całkiem fajna. Na szczęście do zakończenia przyczepiać też się nie trzeba, nie było co prawda jakieś ochh i achh, ale przyzwoite, ba powiem więcej całkiem dobre.
Podsumowując. Nowa część gorsza niż poprzednie ( obwińmy okładkę ) acz nie można narzekać - fani Colfera z chęcią dowiedzą się co nowego u starych znajomych, choć niestety nie radzę od tej części zaczynać swej przygody ze światem wróżek.

Mój wspaniały Artemis Fowl... No naturalne, że aż nie mogłam się doczekać kiedy w końcu przeczytam tą najnowszą część. Ale po kolei.
Okładka : no cóż... nie powiem żeby mnie urzekła. Poprzednie miały to coś, był w jednym klimacie, a ta ? Zupełnie wyrwana z kontekstu.
No , ale weźmy się za treść. Pierwszy rozdział i co? Przerażenie ! Czyżby Eoin Colfer na pewno napisał tą...