Gdybym przeczytała "Cudowną podróż" w wieku dziecięcym byłabym okropnie znudzona - dużo opisów przyrody, miejsc, trudne do odczyniania nazwy geograficzne, a w fabule tak naprawdę niewiele się dzieje.
Wiemy, że Nils był leniwym i niegrzecznym chłopcem i zostaje zamieniony w krasnoludka. Przez przypadek ląduje na grzbiecie swojej domowej gęsi, która chce udowodnić, że potrafi polecieć do Laponii tak jak jej dzicy bracia. Jej postawa zasługuje na pochwałę, jest dzielna i uparta w dążeniu do celu. Nie podobało mi się natomiast to, że zmiana jaka zachodzi w chłopcu jest mało widoczna. Rozumie mowę zwierząt, jest mu potrzebna ich pomoc, aby wrócić do domu, dlatego staje się miły, ale nic poza tym. Jego przygody mnie nie porwały i nie jest to raczej kwestia wieku, bo gdybym była dzieckiem, nie dotrwałabym do końca, podejrzewam.
Jeszcze jedna uwaga - literaturę dziecięcą można przedstawić w zachęcający, piękny sposób dzięki ilustracjom. Tu okazji do ich stworzenia jest mnóstwo, odbiór byłby wówczas przyjemniejszy. Niestety nie ma ani jednego rysunku.

Gdybym przeczytała "Cudowną podróż" w wieku dziecięcym byłabym okropnie znudzona - dużo opisów przyrody, miejsc, trudne do odczyniania nazwy geograficzne, a w fabule tak naprawdę niewiele się dzieje.
Wiemy, że Nils był leniwym i niegrzecznym chłopcem i zostaje zamieniony w krasnoludka. Przez przypadek ląduje na grzbiecie swojej domowej gęsi, która chce udowodnić, że...