Ella w dniu narodzin przez pierwszą godzinę swojego życia - jak każdy zdrowy noworodek - okropnie zanosiła się płaczem. Wróżka Lucynda - myśląc, że czyni dobrze - postanowiła obdarować ją darem posłuszeństwa. Choć lepiej pasowałoby tu określenie "klątwa" niż "dar". Tak więc od dnia swoich narodzin Ella musi spełniać wszystkie zadane jej polecenia. Obojętnie jakie: śmieszne, smutne, upokarzające, głupie czy też tragiczne w skutkach. Do złamania zaklęcia bezwzględnego posłuszeństwa trzeba mieć niesamowitą siłę woli. Dzielna i niepokorna Ella zaklęta na szczęście ma jej bardzo duże zasoby. O zaklęciu wiedzą tylko dwie osoby, najbliższe sercu zaklętej dziewczyny: jej cudowna matka oraz równie cudowna Amanda - ich kucharka. Niestety, Ella traci matkę. Na jej pogrzebie spotyka księcia Charmonta - w skrócie Char. Już w czasie ich pierwszego spotkania Elli udaje się go rozbawić. Na scenę wkracza baronowa Olga (która zdradza wyraźne zainteresowanie ojcem Elli) wraz ze swoimi okropnymi córeczkami o imionach Alda i Oliwia. Jeśli w tym momencie Ella przywodzi Wam na myśl "Kopciuszka" - słynną, piękną i ponadczasową baśń -, to dobrze myślicie, bowiem "Ella zaklęta" to trochę inna wersja Kopciuszka.

"(...) być Ellą wolną, a nie zaklętą"

"Ella zaklęta" to magiczna, wręcz baśniowa powieść z akcją osadzoną w fantastycznym świecie, gdzie żyją centaury, ogry, trolle, wróżki i wiele, wiele innych. Sama bohaterka, tytułowa Ella, jest ładną dziewczyną o dobrym sercu. Dodatkowo niepokorną (na tyle ile pozwala jej dar Lucyndy), dzielną oraz bardzo sympatyczną. Ogarniała mnie złość za każdym razem gdy Alda albo baronowa Olga dawały popis swojego wrednego charakteru. Przyznam się, że łzy napływały mi do oczu w niektórych momentach jak to przystało na (nad)wrażliwą, romantyczną duszę. "Ella zaklęta" jest bardzo przyjemną i sympatyczną książką. Po trosze wzruszającą, po trosze romantyczną. Niektórzy twierdzą też że zabawną, ale mnie te komiczne elementy osobiście nie rozbawiły. Niemniej jednak to nie był minus książki. Owym jedynym, malutkim minusem był zawarty w książce fikcyjny, fantastyczny język - język ayortański czy też język ogrów. Nie lubię czegoś takiego w książkach, ale to drobnostka. Książkę szybko się czyta. Można ją przeczytać w jeden, dwa dni.

Naprawdę bardzo sympatyczna i przyjemna, idealna na leniwe wakacyjne popołudnie. Osobiście zauroczył mnie wątek romantyczny.

W skali od 1 do 10 ... 6,5
;)

Ella w dniu narodzin przez pierwszą godzinę swojego życia - jak każdy zdrowy noworodek - okropnie zanosiła się płaczem. Wróżka Lucynda - myśląc, że czyni dobrze - postanowiła obdarować ją darem posłuszeństwa. Choć lepiej pasowałoby tu określenie "klątwa" niż "dar". Tak więc od dnia swoich narodzin Ella musi spełniać wszystkie zadane jej polecenia. Obojętnie jakie: śmieszne,...