Oceniając spuściznę Hellady i Rzymu zachowałbym daleko posuniętą wstrzemięźliwość w ferowaniu wyroków co było dobre, a co złe.
Skala zniewolenia ekonomicznego we współczesnym świecie przybiera na sile szczególnie w czasach kryzysu i wojen. Uważam, że niewolnictwo będzie towarzyszyć ludzkości jeszcze długo po tym jak my odejdziemy z tego świata.
Faktyczne rządy nad naszym światem nie sprawują parlamenty wybrane przez suwerena jakim jest społeczeństwo, ale grupa niewyobrażalnie bogatych korporacji finansowych, które w ciągu kilku miesięcy są w stanie doprowadzić do ruiny gospodarczej i wojny domowej np. taki mały kraj jak Salvador lub Honduras, gdyby obywatelom zachciało się wybrać swoich przedstawicieli zagrażających interesom możnych tego świata.
Hedonistyczna beztroska, brak umiaru w dobrobycie oraz mierne kompetencje polityczne są znakami rozpoznawczymi zdegenerowanej europejskiej klasy politycznej od Atlantyku aż po Ural. Za dużo w naszych czasach elit w szponach hybris, a za mało mężów stanu dla których dignitas i virtus wyznaczają ścieżki uczciwego życia.

Oceniając spuściznę Hellady i Rzymu zachowałbym daleko posuniętą wstrzemięźliwość w ferowaniu wyroków co było dobre, a co złe.
Skala zniewolenia ekonomicznego we współczesnym świecie przybiera na sile szczególnie w czasach kryzysu i wojen. Uważam, że niewolnictwo będzie towarzyszyć ludzkości jeszcze długo po tym jak my odejdziemy z tego świata.
Faktyczne rządy nad naszym...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Wspaniały aspekt dorobku cywilizacji punickiej stanowi przede wszystkim prawo, które pozostaje fundamentem dzisiejszych systemów, jakkolwiek nowoczesna, nowo-lewicowa legislatywa dąży raczej do odwrotu od rozsądnych i spójnych zasad rzymskiej jurysprudencji. Po rozpadzie II Triumwiratu, zwycięstwie Oktawiana Augusta pod Akcjum nastąpił okres "komedii republiki", określany również, jako "złoty wiek" Imperium Romanum. Naturalnie cesarze dążyli do coraz większej centralizacji władzy, odpolityczniony został lud, wskutek m.in. likwidacji komicji, jednak kultura rzymska, zwłaszcza w aspektach filozofii oraz literatury, osiągnęła apogeum rozwoju. W późniejszych czasach - podczas rządów Kaliguli, Nerona, wielu zacnych polityków, pisarzy, myślicieli zostało straconych za aktywny sprzeciw wobec jawnych tyranii. Mimo tych epizodów niektórzy władcy, począwszy od Oktawiana Augusta, później Klaudiusza, Marka Aureliusza hołdowali sztuce. Dla rozmaitych ludów cesja z Rzymem oznaczała rozwój cywilizacyjny, wzrost poziomu życia, dlatego wstępowały pod protektorat cesarstwa, choć ekspansyjny program Rzymu trwał aż do czasów Hadriana, budowniczego limesów. Tutaj również istotny jest przykład Judei za panowania Heroda, której Oktawian August przyznał znaczącą autonomię, pomimo zwierzchności punickiej. Wspomniany w powyższym poście Pax Romana bazował na dwóch filarach - romanizacji oraz inkorporacji obcych wzorów kultury do kanonu rzymskiego, która sprzyjała bardziej pokojowej koegzystencji.
Nie mniej, szczególnie wśród arystokracji rozmiłowanej w igrzyskach i rozpuście, panowała dalekosiężna degeneracja. Występujący z tej klasy późniejsi cesarze przypieczętowali destrukcję Rzymu hedonistyczną beztroską, brakiem umiaru w dobrobycie oraz miernymi kompetencjami politycznymi. Gdyby nie zdemoralizowane frakcje elit, Rzym wniósłby jeszcze więcej do cywilizacji łacińskiej, jednak pycha zawsze poprzedza upadek.

Wspaniały aspekt dorobku cywilizacji punickiej stanowi przede wszystkim prawo, które pozostaje fundamentem dzisiejszych systemów, jakkolwiek nowoczesna, nowo-lewicowa legislatywa dąży raczej do odwrotu od rozsądnych i spójnych zasad rzymskiej jurysprudencji. Po rozpadzie II Triumwiratu, zwycięstwie Oktawiana Augusta pod Akcjum nastąpił okres "komedii republiki", określany...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Widzę, że temat poszedł trochę bokiem, skręcając w rozważania historyczne i być może to nie miejsce, abym coś od siebie jeszcze dodawała, ale co tam, dodam ;)
Oczywiście spuścizna Rzymu jest tak bogata, że nie byłoby uczciwie patrzeć na nią tylko z jednej strony: czarnej lub białej. W dziedzinie wspomnianych przez tomsna wartości republikańskich, obywatelskich, retoryki, jak i architektury, sztuk plastycznych dużo z niej czerpiemy i dzisiaj. Nasze wyobrażenie o rzymskim wzorcu "męża stanu" ubogaciła i ugruntowała zresztą tradycją nowożytnego teatru.
Ale ta moneta ma również swoją drugą stronę, dla mnie osobiście wyraźniejszą od pierwszej. W końcu cnoty obywatelskie i obywatelskie przywileje były zastrzeżone dla samego wierzchołka społeczeństwa, elity - a za tą fasadą był też kult przemocy, bezprzykładnie okrutne rozrywki, niewolnictwo, podboje albo "pokój rzymski". Wartości Rzymu jako symbol ubóstwienia państwa, poczucia wyższości przy równoczesnym podniesieniu do rangi cnoty żywienia pogardy dla inności ... mam na myśli właśnie owo jednoczenie się obywateli "przeciwko barbarzyństwu, nihilizmowi. " Takie poczucie misji cywilizacyjnej: zanieść "barbarzyńcom" swoją kulturę i swój ustrój, nawet jeśli nie chcą po dobroci.
Dlatego byłabym daleka od opinii, że ówczesne wzorce błyszczą cnotą na tle naszych korupcją stojących czasów.

Widzę, że temat poszedł trochę bokiem, skręcając w rozważania historyczne i być może to nie miejsce, abym coś od siebie jeszcze dodawała, ale co tam, dodam ;)
Oczywiście spuścizna Rzymu jest tak bogata, że nie byłoby uczciwie patrzeć na nią tylko z jednej strony: czarnej lub białej. W dziedzinie wspomnianych przez tomsna wartości republikańskich, obywatelskich, retoryki,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

@Marcin

Weź jednak pod uwagę, że Grecy zjednoczyli się w obliczu fatalnego zagrożenia, po wojnach z Persami popadli w jedną z nakrwawszych wojen świata antycznego - wojnę peloponeską. Republika rzymska była tworem trwałym, zorganizowanym. Wykształciła także pewne postawy charakterystyczne dla umiłowania państwa właśnie. Jak na tamte warunki obywatele korzystali z wolności słowa, swobody gospodarczej itp. Oczywiście nie można przykładać tego do dzisiejszych czasów - powiedzmy tylko, że "wyprzedzili" pod tym względem otaczający ich świat.

Korupcja Cezara była chyba prowadzona w imię większego dobra, przynajmniej tak pojmował to Cezar. Oczywiście nie brakło i szuj typu Katylina, jednak obawiam się, że dzisiejsza korupcja jest sporo większa, a i pobudki są niższe: służą zaspokajaniu materialnych potrzeb. Być może się mylę, ale w ten sposób widzę to na chwilę obecną

@Marcin

Weź jednak pod uwagę, że Grecy zjednoczyli się w obliczu fatalnego zagrożenia, po wojnach z Persami popadli w jedną z nakrwawszych wojen świata antycznego - wojnę peloponeską. Republika rzymska była tworem trwałym, zorganizowanym. Wykształciła także pewne postawy charakterystyczne dla umiłowania państwa właśnie. Jak na tamte warunki obywatele korzystali z wolności...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Karol Szajnocha, dodatkowo, to symbol poświecenia pisarstwu: pisał i pisał przy słabym świetle i w nocy dotąd, aż utracił wzrok.

Karol Szajnocha, dodatkowo, to symbol poświecenia pisarstwu: pisał i pisał przy słabym świetle i w nocy dotąd, aż utracił wzrok.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

Dla mnie historia w wydaniu przedwojennym (XIX w. to też przecież przed wojną :)) to przede wszystkim Karol Szajnocha. Jego "Jadwiga i Jagiełło" jest dziełem tak rozpalającym wyobraźnię, jak najlepsza powieść!

Dla mnie historia w wydaniu przedwojennym (XIX w. to też przecież przed wojną :)) to przede wszystkim Karol Szajnocha. Jego "Jadwiga i Jagiełło" jest dziełem tak rozpalającym wyobraźnię, jak najlepsza powieść!

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

@ChicaDeAyer

Jest też pewna uwaga - dziś historycy nie silą się już na piękny język. Być może, proste powtarzające się do znudzenia zdania i określenia (chociażby w historycznej narracji) mają służyć temu, by książka zbliżyła się do podręcznika mechaniki lub informatyki. Byc może wtedy, bedzie postrzegana jako bardziej "naukowa" bądź "przydatna". Nie wiem. Moim zdaniem Henryk Batowski[authorLink]51628|Henryk Batowski[/authorLink] (przedwojenny korespondent oraz profesor, uwięziony podczas wojny, powojenny wytrawny historyk dyplomacji) posiadł zdolność operowania słowem godnym pisarzy-beletrystyków i świetnie argumentował naukowo. Stara szkoła...

@Marcin

Ja jeszcze, skoro mowa o Rzymie dodałbym inny ideał: "Republika". Jej dobro było przedstawiane jako nadrzędne, jednoczące obywateli przeciwko barbarzyństwu, nihilizmowi. To cnota obywatelska, połączona z wartościami rodzinnymi była "motywem przewodnim" np. Katona. Myślę, że silne były nawiązania w odrodzonej w 18 roku Polski do tych najbardziej heroicznych wydarzeń oraz bohaterów starożytnych z republikańskiego Rzymu. Czy i dziś coś może z tego nam przyjść? Uważam, że tak - zmieniają się czasy i obyczaje, jednak kilka wartości pozostaje niezmiennych (podobnie jak i patologii vide korupcja itp)

@ChicaDeAyer

Jest też pewna uwaga - dziś historycy nie silą się już na piękny język. Być może, proste powtarzające się do znudzenia zdania i określenia (chociażby w historycznej narracji) mają służyć temu, by książka zbliżyła się do podręcznika mechaniki lub informatyki. Byc może wtedy, bedzie postrzegana jako bardziej "naukowa" bądź "przydatna". Nie wiem. Moim zdaniem ...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej