Najnowsze artykuły
- ArtykułyAzyl i więzienie dla duszy – wywiad z Tomaszem Sablikiem, autorem książki „Mój dom”Marcin Waincetel1
- ArtykułyZa każdą wielką fortuną kryje się jeszcze większa zbrodnia. Pierre Lemaitre, „Wielki świat”BarbaraDorosz5
- ArtykułyStworzyć rzeczywistość. „Półbrat” Larsa Saaybe ChristensenaBartek Czartoryski15
- ArtykułyNagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego: poznaliśmy 10 nominowanych tytułówAnna Sierant15
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Henryk Batowski
12
6,8/10
Pisze książki: powieść historyczna, historia
Urodzony: 12.05.1907Zmarły: 25.03.1999
Polski historyk i slawista, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Był synem znanego malarza lwowskiego Stanisława Kaczor-Batowskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku jako trzynastoletni ochotnik. Historię i slawistykę studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Tam, w okresie studiów, przynależał do korporacji akademickiej Leopolia. W 1928 odbył staż naukowy w Paryżu. W 1930 wyjechał na Bałkany, gdzie był korespondentem Słowa Polskiego i Kuriera Warszawskiego. Swoją misję w regionie bałkańskim zakończył w 1935. W czerwcu 1939 r. habilitował się na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego z historii nowożytnej Półwyspu Bałkańskiego. 6 listopada 1939 roku został aresztowany wraz z innymi profesorami UJ przez Niemców w ramach tzw. Sonderaktion Krakau i uwięziony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen a następnie w Dachau. Dzięki staraniom ambasadora Jugosławii w Berlinie, znanego pisarza i późniejszego laureata literackiej nagrody Nobla Ivo Andricia, został uwolniony po ponad rocznym pobycie w obozach koncentracyjnych. Powrócił do Krakowa, w latach 1942-45 uczestniczył w tajnym nauczaniu, a od 1944 r. wykładał i kierował konspiracyjną Szkołą Nauk Politycznych. Po wojnie podjął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W listopadzie 1956 r. otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w 1967 r. został mianowany na profesora zwyczajnego a także na stanowisko kierownika Zakładu Historii Powszechnej Najnowszej UJ. Funkcję tę pełnił do emerytury w 1977 r. W 1966 roku pełnił naukową opiekę nad przebywającym na stypendium w Krakowie Normanem Daviesem. Zmarł 25 marca 1999 r., 1 kwietnia pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Odznaczony Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Komandorskim z Gwiazdą (1997),Orderem Klasy "Chorwackej Jutrzenki", Orderem Białego Lwa, Orderem Sztandaru ze Złotym Wieńcem (jug.),Orderem Jugosłowiańskiej Gwiazdy ze Złotym Wieńcem, Orderem Cyryla i Metodego oraz Medalem Františka Palackego.
Był synem znanego malarza lwowskiego Stanisława Kaczor-Batowskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1920 roku jako trzynastoletni ochotnik. Historię i slawistykę studiował na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Tam, w okresie studiów, przynależał do korporacji akademickiej Leopolia. W 1928 odbył staż naukowy w Paryżu. W 1930 wyjechał na Bałkany, gdzie był korespondentem Słowa Polskiego i Kuriera Warszawskiego. Swoją misję w regionie bałkańskim zakończył w 1935. W czerwcu 1939 r. habilitował się na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego z historii nowożytnej Półwyspu Bałkańskiego. 6 listopada 1939 roku został aresztowany wraz z innymi profesorami UJ przez Niemców w ramach tzw. Sonderaktion Krakau i uwięziony w obozie koncentracyjnym w Sachsenhausen a następnie w Dachau. Dzięki staraniom ambasadora Jugosławii w Berlinie, znanego pisarza i późniejszego laureata literackiej nagrody Nobla Ivo Andricia, został uwolniony po ponad rocznym pobycie w obozach koncentracyjnych. Powrócił do Krakowa, w latach 1942-45 uczestniczył w tajnym nauczaniu, a od 1944 r. wykładał i kierował konspiracyjną Szkołą Nauk Politycznych. Po wojnie podjął pracę na Uniwersytecie Jagiellońskim. W listopadzie 1956 r. otrzymał nominację na profesora nadzwyczajnego, a w 1967 r. został mianowany na profesora zwyczajnego a także na stanowisko kierownika Zakładu Historii Powszechnej Najnowszej UJ. Funkcję tę pełnił do emerytury w 1977 r. W 1966 roku pełnił naukową opiekę nad przebywającym na stypendium w Krakowie Normanem Daviesem. Zmarł 25 marca 1999 r., 1 kwietnia pochowany został na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie. Odznaczony Krzyżami Kawalerskim i Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Komandorskim z Gwiazdą (1997),Orderem Klasy "Chorwackej Jutrzenki", Orderem Białego Lwa, Orderem Sztandaru ze Złotym Wieńcem (jug.),Orderem Jugosłowiańskiej Gwiazdy ze Złotym Wieńcem, Orderem Cyryla i Metodego oraz Medalem Františka Palackego.
6,8/10średnia ocena książek autora
95 przeczytało książki autora
92 chce przeczytać książki autora
5fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Między dwiema wojnami 1919 - 1939. Zarys historii dyplomatycznej
Henryk Batowski
6,8 z 39 ocen
89 czytelników 3 opinie
2007
Zachód wobec granic Polski 1920-1940: Niektóre fakty mniej znane
Henryk Batowski
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
1995
Z dziejów dyplomacji polskiej na obczyźnie; wrzesień 1939 - lipiec 1941
Henryk Batowski
8,0 z 2 ocen
2 czytelników 1 opinia
1984
Rozpad Austro-Węgier 1914-1918 (sprawy narodowościowe i działania dyplomatyczne)
Henryk Batowski
6,7 z 19 ocen
43 czytelników 3 opinie
1982
Zdrada monachijska: Sprawa Czechosłowacji i dyplomacja europejska w roku 1938
Henryk Batowski
6,0 z 1 ocen
3 czytelników 0 opinii
1973
Pierwsze tygodnie wojny: dyplomacja zachodnia do połowy września 1939 r.
Henryk Batowski
0,0 z ocen
3 czytelników 0 opinii
1967
Najnowsze opinie o książkach autora
Rozpad Austro-Węgier 1914-1918 (sprawy narodowościowe i działania dyplomatyczne) Henryk Batowski
6,7
Książka H. Batowskiego jest znakomitym studium rozpadu wielonarodowej monarchii habsburskiej. Autor opisuje w niej stosunki narodowościowe w tym państwie w przeddzień wybuchu I wojny światowej, a następnie szczegółowo omawia poszczególne lata wojny. Ukazuje jak zmieniał się w oczach mocarstw i narodów monarchii stosunek do państwa Habsburgów. Mocno eksploatowany jest wątek Jugosłowian, którzy przeszli od popierania Wiednia do działań wyraźnie mu wrogich. Sporo miejsca poświęcono też na polski stosunek do monarchii austro-węgierskiej, omówione zostało więc tzw. rozwiązanie austro-polskie. Czytelnik może zastanowić się też nad niemądrą polityką Węgrów, którzy nie dostrzegali słabości monarchii i nawet w przeddzień jej upadku nie byli gotowi na ustępstwa względem zamieszkujących ziemie Korony Świętego Stefana ludów niemadziarskich. Książka ta pozwala zrozumieć genezę wielu problemów, jakie w okresie międzywojennym i już po 1945 roku nękały Europę Środkowo-Wschodnią. Szczerze polecam tę znakomitą pracę!
Tomasz Babnis
Rozpad Austro-Węgier 1914-1918 (sprawy narodowościowe i działania dyplomatyczne) Henryk Batowski
6,7
Ciekawe studium, nieroszczące sobie miana pracy wyczerpującej temat, o rozpadzie Monarchii Austro-Węgierskiej. Praca, mimo zasypania jej słownictwem z głębokiej komuny oraz skupieniu się na dwóch kwestiach - narodowej oraz dyplomatycznej, jest naprawdę dobra i bogata w informację dla każdego zainteresowanego tematem.
Można jeszcze dodać, że tworzy swoistą trylogię, z dziełami Henryka Wereszyckiego pt. Pod berłem Habsburgów oraz Waldemara Łazuga pt. ,,Rządy polskie'' w Austrii, którą powinno czytać się razem.