Panicznie boję się wody. Kiedy byłam dzieckiem pojechaliśmy z moimi rodzicami nad morze. Niestety nie upilnowali mnie. Jakiś chłopiec mnie popchnął i wypadłam z dmuchanego kółka. Znalazłam się pod powierzchnią wody. Nie umiałam pływać, czułam, że zaczynam się dusić i tracić przytomność. Uratował mnie obcy mężczyzna. Tata rozzłościł się na mnie i sprał mój tyłek. Do dziś nie rozumiem czemu zamiast mnie przytulić, ukarał mnie. Nic nie zawiniłam. Pozostała mi trauma i niechęć do pływania.
Gdybym dowiedziała się, że nie ma już śmierci na świecie, chciałabym wymazać z pamięci tamte przykre wakacje i zastąpić je nowymi wspomnieniami. Wspaniale byłoby przestać się bać i zdobyć nowe doświadczenia. Może wybrałabym się do Egiptu. Początkowo patrzyłabym tylko na Morze Czerwone. Później odważyłabym się zanurzyć swoje stopy, następnie dalsze części ciała aż znalazłabym się cała pod wodą. Chodziłabym po dnie morza i podziwiała rafę koralową i tutejsze morskie stworzenia. Może z czasem nauczyłabym się pływać.

Panicznie boję się wody. Kiedy byłam dzieckiem pojechaliśmy z moimi rodzicami nad morze. Niestety nie upilnowali mnie. Jakiś chłopiec mnie popchnął i wypadłam z dmuchanego kółka. Znalazłam się pod powierzchnią wody. Nie umiałam pływać, czułam, że zaczynam się dusić i tracić przytomność. Uratował mnie obcy mężczyzna. Tata rozzłościł się na mnie i sprał mój tyłek. Do dziś nie...

Śmierci nie ma – hulaj dusza
Kto dziś żywy niechaj rusza
Na podboje, na swawole
Bo nie skończy w ziemi, w dole

Traci władze dziś Kostucha
Kto ma uszy - niechaj słucha
Bo z tej właśnie to przyczyny
Nie pomrzemy bez rutyny

Nie pomrzemy nigdy, wcale
Witaj wieczny karnawale!
Bez skrupułów, przerażenie
Spełniaj wszystkie swe marzenia

Nikt nie będzie już rozliczać
Wielkich błędów twego życia
Bo to życie nie ma końca
Leć Ikarze w stronę słońca

Dziś nie grozi za to kara
Żeś nie słuchał rad Dedala
Żeś nie słuchał rad starszyzny
Nie doświadczysz ani blizny

Więc nie zwlekaj, już nie czekaj
W świat wielkich wyzwań uciekaj
Czy przepaści, czy gór szczyty
Każdy cel będzie zdobyty!

Śmierci nie ma – hulaj dusza
Kto dziś żywy niechaj rusza
Na podboje, na swawole
Bo nie skończy w ziemi, w dole

Traci władze dziś Kostucha
Kto ma uszy - niechaj słucha
Bo z tej właśnie to przyczyny
Nie pomrzemy bez rutyny

Nie pomrzemy nigdy, wcale
Witaj wieczny karnawale!
Bez skrupułów, przerażenie
Spełniaj wszystkie swe marzenia

Nikt nie będzie już rozliczać
Wielkich...

Lubię puste kościoły, dlatego często można mnie spotkać w opuszczonej świątyni.
Dziś jest tak samo jak zwykle, a jednak inaczej. Od rana media głoszą, iż zniesiono śmierć.
Siadam w pustej ławce, wpatruję się w tabernakulum, lecz medytację przerywa mi stukanie butów o posadzkę.
- Szczęść Boże - mówi starszy, chudziutki i lekko przygarbiony ksiądz o białych włosach i pogodnych oczach.
- Szczęść Boże - odpowiadam.
Ksiądz bez pytania zajmuje miejsce obok, choć do wyboru ma cały kościół.
- A ty, drogie dziecko, co tu robisz? Nie słyszałaś najnowszych doniesień?
- Słyszałam. Nawet w drodze do kościoła spotkałam kilku niewiernych Tomaszów, którzy postanowili sprawdzić wszystko na własnej skórze. Jeden krzyczał coś do swojego szefa, wymachując mu środkowym palcem.
- A drugi?
- Próbował wyperswadować ratownikom medycznym, że nie jedzie do szpitala, tylko ma zamiar wykrwawić się na śmierć.
- Zostawili go? - dopytuje zatroskany duchowny.
- Nie - odpowiadam - Desperatów zgarniają wbrew ich woli, żeby jakoś zapanować nad tym chaosem. W końcu nie każdy uwierzył mediom.
- Jego, dwa tysiące lat temu, też nie chcieli słuchać - ksiądz smutnym wzrokiem zerka na ukrzyżowanego Jezusa.
Przez dłuższą chwilę siedzimy w ciszy, po czym oznajmiam, że na mnie czas.
- Ufam, iż nie skoczysz z najbliższego mostu - pół żartem mówi ksiądz.
- Nie, nie ma sensu przyspieszać tego, co nieuniknione. Poza tym, życie wieczne to dla mnie żadna nowość.
Do widzenia.
- Z Bogiem moje dziecko, z Bogiem.

Lubię puste kościoły, dlatego często można mnie spotkać w opuszczonej świątyni.
Dziś jest tak samo jak zwykle, a jednak inaczej. Od rana media głoszą, iż zniesiono śmierć.
Siadam w pustej ławce, wpatruję się w tabernakulum, lecz medytację przerywa mi stukanie butów o posadzkę.
- Szczęść Boże - mówi starszy, chudziutki i lekko przygarbiony ksiądz o białych włosach i...

- Aniu, co robisz?
- Siedzę przy komputerze, bo postanowiłam jednak napisać tę książkę. Wiesz, jak zawsze o tym marzyłam.
- Przecież mówiłaś, że nigdy ci się to nie uda, że do śmierci jej nie skończysz.
- Tak, ale wyobraź sobie, właśnie usłyszałam w radiu, że od dziś śmierci nie ma i nie będzie. Rozumiesz, co to znaczy?
- Tak, rozumiem. Będziesz się z nią męczyć wiecznie!

- Aniu, co robisz?
- Siedzę przy komputerze, bo postanowiłam jednak napisać tę książkę. Wiesz, jak zawsze o tym marzyłam.
- Przecież mówiłaś, że nigdy ci się to nie uda, że do śmierci jej nie skończysz.
- Tak, ale wyobraź sobie, właśnie usłyszałam w radiu, że od dziś śmierci nie ma i nie będzie. Rozumiesz, co to znaczy?
- Tak, rozumiem. Będziesz się z nią męczyć wiecznie!

Nie wiem czy oglądaliście film pt. "Zupełnie nowy testament" ale jest w nim poruszony temat śmierci. A dokładniej rzecz ujmując, ludność dowiaduje się ile czasu im pozostało. W filmie pojawia się parę razy scena na którym ten sam człowiek, wiedząc, że nic mu nie grozi - zaczyna robić rzeczy, które dla normalnego człowieka oznaczałyby pewną śmierć. Dlatego gdyby oficjalnie zniesiono śmierć, poszłabym jego wzorem. Skakałabym z jednego samolotu pasażerskiego na drugi, weszłabym na najwyższy budynek Dubaju, próbowałabym przepłynąć Atlantyk - żabką oraz wreszcie weszłabym na kolejkę górską przeznaczoną dla osób powyżej 12 roku życia. No bo czemu nie, w końcu zawał by już mi nie groził!

Nie wiem czy oglądaliście film pt. "Zupełnie nowy testament" ale jest w nim poruszony temat śmierci. A dokładniej rzecz ujmując, ludność dowiaduje się ile czasu im pozostało. W filmie pojawia się parę razy scena na którym ten sam człowiek, wiedząc, że nic mu nie grozi - zaczyna robić rzeczy, które dla normalnego człowieka oznaczałyby pewną śmierć. Dlatego gdyby oficjalnie...

Wspaniale! Cudownie! Super! Wreszcie skoczyłabym na bungee! A zaraz potem ze spadochronem...

Od kiedy pamiętam, kiedy widziałam w telewizji, jak ludzie wykonują takie skoki, to wręcz zazdrościłam im tych niesamowitych wrażeń, tego lotu, wiatru, bezkresu... Dla mnie, jak dotychczas niemożliwe do zrealizowania, ponieważ w równym stopniu to mnie tak samo pociąga, jak i powoduje olbrzymi lęk. Boję się, że coś może pójść nie tak. A zniesienie śmierci wręcz od razu wyrwałoby mnie z domu w kierunku pierwszego miejsca, gdzie takie skoki są dostępne. Kiedy skok adrenaliny, by minął i przeżycia zostały odnotowane w pamięci, zrobiłabym jeszcze jedną rzecz — wreszcie wsiadłabym za kierownicą auta, mając poczucie komfortu, że nikomu przez mnie nie stanie się krzywda.

Wspaniale! Cudownie! Super! Wreszcie skoczyłabym na bungee! A zaraz potem ze spadochronem...

Od kiedy pamiętam, kiedy widziałam w telewizji, jak ludzie wykonują takie skoki, to wręcz zazdrościłam im tych niesamowitych wrażeń, tego lotu, wiatru, bezkresu... Dla mnie, jak dotychczas niemożliwe do zrealizowania, ponieważ w równym stopniu to mnie tak samo pociąga, jak i...

Gdybym usłyszała,że zniesiono śmierć, naradziłabym się z rodziną co robić aby utrzymać formę psychiczną i fizyczną żyjąc bez końca. Jak zaplanować przyszłość i przede wszystkim jak wypełnić czas,który teraz będzie nieskończonością. Wizja z jednej strony wspaniała,a z drugiej jednak nieco przerażająca.Bo gdzie pomieszczą się wszyscy ludzie,skoro nie będzie ich ubywać? Jak wyrobi ZUS,płacąc dożywotnią emeryturę i w takim razie do jakiego wieku będziemy pracować? Wszystko ma dobre i złe strony,nawet życie wieczne

Gdybym usłyszała,że zniesiono śmierć, naradziłabym się z rodziną co robić aby utrzymać formę psychiczną i fizyczną żyjąc bez końca. Jak zaplanować przyszłość i przede wszystkim jak wypełnić czas,który teraz będzie nieskończonością. Wizja z jednej strony wspaniała,a z drugiej jednak nieco przerażająca.Bo gdzie pomieszczą się wszyscy ludzie,skoro nie będzie ich ubywać? Jak...

Światu ogłoszono nowinę - "śmierci nie ma". Czyżby ludzie w ogóle nie starzeli się,nie chorowali.A może ktoś zmienił im geny,albo uzdrowił ich tajemną mocą lub używając swoich nadprzyrodzonych zdolności.Wszystkim ludziom na Ziemi oczy wyszły z orbit gdy usłyszeli tę wiadomość.To chyba sprawka tych dwóch tam na górze...patrzą na nas z nieba i planują.Pewnego dnia po wspólnej rozmowie szatan i bóg postanowili powołać do życia nowy świat,który obowiązywać miał na ziemi tylko przez jakiś czas po to by każdy mógł zgrzeszyć by kiedyś iść do nieba.

Dowiedziawszy się tego ludzie na ziemi bawili się tańczyli,wiwatowali.Grzeszyli jak mogli by kiedyś osiągnąć "wieczne szczęście" w niebie.Wcześniej na szybko robiąc plan własnego życia na planecie na której dokonał się cud.Wszyscy mieli żyć wiecznie i nie zaznać smaku śmierci.To tylko podstępny plan wyznał jeden z ludzi-oni i tak nas wykończą i to ostatecznie.Więc bawmy się i korzystajmy z życia ile wlezie bo nigdy nie wiadomo kiedy przyjdzie na nas pora.Tak też chciałem żyć i ja po to by zejść kiedyś z tego świata spełniony i szczęśliwy z powodu tego wszystkiego osiągnąłem żyjąc na ziemi.

Światu ogłoszono nowinę - "śmierci nie ma". Czyżby ludzie w ogóle nie starzeli się,nie chorowali.A może ktoś zmienił im geny,albo uzdrowił ich tajemną mocą lub używając swoich nadprzyrodzonych zdolności.Wszystkim ludziom na Ziemi oczy wyszły z orbit gdy usłyszeli tę wiadomość.To chyba sprawka tych dwóch tam na górze...patrzą na nas z nieba i planują.Pewnego dnia po...

Rozczłonkowałabym się, pocięła na maleńkie kawałki, spaliła, rzuciła pod pociąg, skoczyła z mostu, przedawkowała każdą substancję - generalnie zrobiłabym wszystko, o czym dotąd marzyłam, ale było mi szkoda tego jednego życia. Teraz, skoro śmierć mi nie grozi, dlaczego miałabym się ograniczać?

Rozczłonkowałabym się, pocięła na maleńkie kawałki, spaliła, rzuciła pod pociąg, skoczyła z mostu, przedawkowała każdą substancję - generalnie zrobiłabym wszystko, o czym dotąd marzyłam, ale było mi szkoda tego jednego życia. Teraz, skoro śmierć mi nie grozi, dlaczego miałabym się ograniczać?