Pewnego dnia wpadłam na You Tube na filmik o medytacji. Dziewczyna na filmiku bardzo zachęcała do medytacji, więc stwierdziłam że może warto spróbować. Zgasiłam światło, usiadłam na dywanie, włączyłam nagranie z odgłosami deszczu i po prostu siedziałam i oddychałam. Po 15 minutach czułam się spokojna i oczyszczona.

Pewnego dnia wpadłam na You Tube na filmik o medytacji. Dziewczyna na filmiku bardzo zachęcała do medytacji, więc stwierdziłam że może warto spróbować. Zgasiłam światło, usiadłam na dywanie, włączyłam nagranie z odgłosami deszczu i po prostu siedziałam i oddychałam. Po 15 minutach czułam się spokojna i oczyszczona.

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post

18-08-2018
18:52

Wstęp:Zgodnie z zaleceniami redakcji lubimyczytac.pl przystąpiono do próby osiągnięcia stanu zrelaksowania poprzez medytację.
Przebieg eksperymentu: Badany obiekt usiadł i próbował się skupić na oddechu. Po 3 minutach zirytowany wstał i uznał, że nie będzie marnował cennego czasu na siedzenie, kiedy może go wykorzystać na czytanie.
Wnioski: Czytanie relaksuje bardziej niż medytacja.

18-08-2018
18:52

Wstęp:Zgodnie z zaleceniami redakcji lubimyczytac.pl przystąpiono do próby osiągnięcia stanu zrelaksowania poprzez medytację.
Przebieg eksperymentu: Badany obiekt usiadł i próbował się skupić na oddechu. Po 3 minutach zirytowany wstał i uznał, że nie będzie marnował cennego czasu na siedzenie, kiedy może go wykorzystać na czytanie.
Wnioski: Czytanie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Raport 108/2018
Eksperyment: Medytacja w warunkach domowych.
Cel: rozluźnienie, regeneracja, usunięcie zmęczenia.
Metoda: pozycja relaksacyjna Śavasana.

Przebieg eksperymentu.
Obiekt badany układa się na środku pokoju. Po 10 sekundach podchodzi do niego kot nr 1 i rozpoczyna intensywne ugniatanie łapkami brzucha obiektu. Po 20 sekundach zaintrygowany kot nr 2 podchodzi do obiektu i rozpoczyna lizanie palców u nóg. Po 25 sekundach kot nr 3 zeskakuje z parapetu i układa się w okolicy głowy obiektu badanego i układa prawą łapkę na oku obiektu.
Po 2 minutach eksperyment zostaje przerwany, ze względu na skrajnie nieodpowiednie warunki do relaksu.
Wnioski:
1. Koty karmi się przed planowaną relaksacją.
2. Relaksować się należy poza domem.

Raport 108/2018
Eksperyment: Medytacja w warunkach domowych.
Cel: rozluźnienie, regeneracja, usunięcie zmęczenia.
Metoda: pozycja relaksacyjna Śavasana.

Przebieg eksperymentu.
Obiekt badany układa się na środku pokoju. Po 10 sekundach podchodzi do niego kot nr 1 i rozpoczyna intensywne ugniatanie łapkami brzucha obiektu. Po 20 sekundach zaintrygowany kot nr 2 podchodzi do...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Liczenie do dziesięciu mam opanowane do perfekcji! Umiem nawet liczyć od tyłu, ale w tym wypadku tylko od trzech do zera. A wszystko to po to, by osiągnąć apogeum spokoju. Czy mi się udaje? Bywa, że tak. Ale zdarza się, że ponownie otwieram oczy, a moja frustracja sięga zenitu za sprawą niesfornego trzylatka i jego taty, którzy w komplecie dają bardzo trudną do okiełznania paczkę.
Nie cierpię gdy przerywa mi się coś, czym aktualnie się zajmuję - nieważne czy to czytanie książki czy odbieranie marchewki na zupę. Zawsze w takim przypadku muszę stosować techniki medytacyjne, które błogo działają na mój stan zdenerwowania.

Liczenie do dziesięciu mam opanowane do perfekcji! Umiem nawet liczyć od tyłu, ale w tym wypadku tylko od trzech do zera. A wszystko to po to, by osiągnąć apogeum spokoju. Czy mi się udaje? Bywa, że tak. Ale zdarza się, że ponownie otwieram oczy, a moja frustracja sięga zenitu za sprawą niesfornego trzylatka i jego taty, którzy w komplecie dają bardzo trudną do okiełznania...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Od jakiegoś czasu (zakładam, że nie dłużej, niż od trzech miesięcy) trzymam się ustalonej przeze mnie porannej rutyny. Przede wszystkim dzień zaczynam od dziewięćdziesięciominutowego treningu, podczas którego staram się wyładować z siebie negatywne emocje. Po krótkim, aczkolwiek orzeźwiającym prysznicu, biorę się za krótkie sprzątanie, na które składa się odkurzanie i ścieranie nagromadzonego przez noc kurzu. Wierzę, że czyste otoczenie działa na nas terapeutycznie, dlatego dbam o to, aby pokój, w którym spędzam większość swojego czasu, był względnie uporządkowany. Kiedy efekt mnie satysfakcjonuje, pozwalam sobie na chwilę prawdziwego relaksu. To moment, w którym piję kawę, słucham podcastów, czytam książkę bądź rysuję, w zależności od tego, na ile moje obolałe ciało chce mi pozwolić. Rutyna ta, wykonywana sześć razy w tygodniu, wspaniale oczyszcza mój umysł, zgodnie z dewizą, że w zdrowym ciele, zdrowy duch. Nigdy wcześniej nie czułam się tak wypoczęta, szczęśliwa i spełniona. Nie jest to może klasyczna interpretacja medytacji, natomiast po długiej rozmowie z własnym organizmem, stwierdziliśmy, że joga i ćwiczenia z oddechem nie są dla mnie odpowiednie. Kluczowe dla mnie jest oczyszczenie się z negatywnych odczuć, szczególnie tych autodestruktywnych, i naładowanie się pozytywną energią.

Od jakiegoś czasu (zakładam, że nie dłużej, niż od trzech miesięcy) trzymam się ustalonej przeze mnie porannej rutyny. Przede wszystkim dzień zaczynam od dziewięćdziesięciominutowego treningu, podczas którego staram się wyładować z siebie negatywne emocje. Po krótkim, aczkolwiek orzeźwiającym prysznicu, biorę się za krótkie sprzątanie, na które składa się odkurzanie i...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Raport z efektów medytacji
1. Przebieg doświadczenia:
Z pozycji stojącej przejść miękko do pozycji siedzącej. Wyprostować plecy, skrzyżować nogi, położyć ręce na kolanach. Zamknąć oczy. Głęboko oddychać (policzyć do 4 w czasie wdechu, do 5 w czasie wydechu). Wyłączyć myśli na 1 minutę. Otworzyć oczy, spojrzeć na ogień świecy. Zamknąć oczy. Wyobrazić sobie latający dywan, błękitne góry i fioletowe obłoki. Przenieść się na szczyt nieprawdopodobieństwa. Dotknąć gwiazdy. Poczuć wyobraźnią dotyk piasku na Karaibach. Wejść do ciepłego wulkanu. Położyć się na wodzie. Otworzyć powoli oczy i wstać. Unieść ręce do góry. Położyć się i włączyć muzykę relaksacyjną na 10 minut.

2. Obserwacje:
Ciało staje się rozluźnione, zdolne do teleportacji w marzeniach, skóra gładka, miękka, powabna. Nogi i ręce jak z waty. Brak negatywnych myśli. Umysł oczyszczony z problemów. Jasne widzenie przyszłości. Wyrównany oddech. Poprawione krążenie i dotleniony mózg. Brak chęci zjedzenia czekolady. Brak agresji. Oduczenie się obgryzania paznokci ze stresu.

3. Wnioski:
Medytacja jest skuteczną metodą w walce ze stresem i zdenerwowaniem. Ogranicza do zera chęć zaatakowania człowieka. Minimalizuje pragnienie wykonania najazdu rabunkowego na lodówkę i szafkę ze słodyczami, co skutkuje poprawą relacji z młodszym rodzeństwem. Medytacja przywołuje dobre myśli, rozwiewa wątpliwości, rozwiązuje problemy. Jest lekiem na dolegliwości XXI wieku.

Raport z efektów medytacji
1. Przebieg doświadczenia:
Z pozycji stojącej przejść miękko do pozycji siedzącej. Wyprostować plecy, skrzyżować nogi, położyć ręce na kolanach. Zamknąć oczy. Głęboko oddychać (policzyć do 4 w czasie wdechu, do 5 w czasie wydechu). Wyłączyć myśli na 1 minutę. Otworzyć oczy, spojrzeć na ogień świecy. Zamknąć oczy. Wyobrazić sobie latający dywan,...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Medytacja
Obiekt badany niegdyś próbował medytacji i robił to często, jednak to było jakieś 10 lat temu. Na pytanie czy znowu chce zacząć odpowiada, że "jak najbardziej".
Obiekt jest w stresującym momencie życia: rozstanie z partnerem po pięciu latach, przeprowadzka do nowego miasta, szukanie pracy i mieszkania, szukanie lokatorów do swojego mieszkania. Wszystko naraz.

Miejsce eksperymentu: sypialnia
Czas trwania: 20 minut
Przebieg eksperymentu:
Obiekt kładzie się wygodnie na łóżku z poduszkami. Miejsce ekseprymentu jest przyciemnione, na przyciszeniu gra muzyka relaksacyjna. Obiekt próbuje wejść w stan medytacji.
Po trzech minutach wyłącza muzykę i zrzuca poduszki z łóżka. W wyobraźni widzi przed sobą czarny punkt na białym tle. Skupia się na tym by opanować myśli. Po paru minutach zaczyna się udawać. Obiekt zaczyna czuć relaksujące wibracje w ciele i odprężenie. Po 5 minutach uspokaja się oddech i praca serca. Po 15 minutach obiekt zaczyna odczuwać każdą część swojego ciała z osobna. Obiekt jest świadomy częstotliwości oddechu i przepływu krwi w ciele.
Eksperyment został przerwany w dwudziestej minucie z powodu nadjeżdżającej za oknem śmieciarki.

Wnioski:
Obiektowi udało się osiągnąć stan medytacji. Po wstaniu z łóżka obiekt inaczej spojrzał na nadchodzące wydarzenia. Przestały budzić lęk. Obiekt jest odprężony, zrelaksowany i ma w planach powtórzenie eksperymentu za 24h.

Medytacja
Obiekt badany niegdyś próbował medytacji i robił to często, jednak to było jakieś 10 lat temu. Na pytanie czy znowu chce zacząć odpowiada, że "jak najbardziej".
Obiekt jest w stresującym momencie życia: rozstanie z partnerem po pięciu latach, przeprowadzka do nowego miasta, szukanie pracy i mieszkania, szukanie lokatorów do swojego mieszkania. Wszystko naraz.

...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Nie dam się! Wyciagam dodatek COSMOPOLITAN. Spoglądam na kobietę ze splątanymi nogami. Wywijając stopy osiągnę wewnętrzną równowagę? Przerzucam strona po stronie. Siadam. Nogi nie chcą się splątać. Zamykam oczy. Nie mogę się wyciszyć. Piła elektryczna, szczekające psy... Ach te moje stopy! Dlaczego one nie chcą się wywinąć na drugą stronę? Otwieram oczy. Przewracam ponownie strona po stronie. Ok, nie muszę siedzieć w pozycji lotosu. Początkującym sprawia to trudności, a nawet przyspaża bólu. Znajduję pozycję dla siebie - na krześle. Siadam prosto, stopy rozkładam luźno na ziemi, ręcę układam na udach. Mam uczucie, że straciłam kości, a ciało spływa ku dołowi przyciągane dziwną siłą. Być może to tylko grawitacja. Głowa wbija mi się w ramiona. Ciekawe ile czasu minęło? Otwieram oczy, zerkam na zegarek. To dopiero minuta. Nic dziwnego, że w dalszym ciągu słyszę dźwięki piły. Nastawiam alarm. Zamykam oczy. Odlatuję. Widzę małą dziewczynkę, biegającą po polach, wierzby płaczące i strumyk. Próbuję skierować myśli ku rzeczom ważnym. Nadal widzę dziewczynkę, rodziców, babcię, koleżankę z okresu dzieciństwa. Alarm. Otwieram oczy. Coś poszło nie tak. Chciałam uporać się z obecnymi problemami. Jak wygląda mój umysł? Nie ma dzisiejszych problemów. Jest tęsknota. Jak wygląda ciało? Jakby przejechał przez nie walec. Obolałe. Nie! Ból znika! Czuję, każdą kosteczkę, każdy mięsień. Dawno już nic nie czułam. Właściwie czułam pustkę. Teraz ta tęsknota i świadomość własnego ciała. Działa!

Nie dam się! Wyciagam dodatek COSMOPOLITAN. Spoglądam na kobietę ze splątanymi nogami. Wywijając stopy osiągnę wewnętrzną równowagę? Przerzucam strona po stronie. Siadam. Nogi nie chcą się splątać. Zamykam oczy. Nie mogę się wyciszyć. Piła elektryczna, szczekające psy... Ach te moje stopy! Dlaczego one nie chcą się wywinąć na drugą stronę? Otwieram oczy. Przewracam ponownie...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

Dziennik laboratoryjny
Cel eksperymentu: badanie nad otworzeniem się trzeciego oka w trakcie medytacji

Przebieg eksperymentu:
Dzień pierwszy: Badany zajął wyznaczone miejsce i zaczął realizować opracowany plan eksperymentu. Po 30 minutach nadal reagował na głosy zewnętrzne oraz nie stwierdzono objawów otwarcia się trzeciego oka.
Dzień drugi: Powtórzono początkową procedurę. Na 15 minucie wprowadzono modyfikację – uderzono badanego młotkiem ślusarskim o wadze 2 kg w środek czoła. Nastąpiła natychmiastowa reakcja w postaci otwarcia się trzeciego oka o kolorze jasnofioletowym. Badany przez kolejne 3 godziny nie reagował na sygnały zewnętrzne, przebywając w głębokiej fazie medytacji. Po przebudzeniu czuje ból głowy i ma lekką amnezję spowodowana przeżyciami metafizycznymi.
Dzień trzeci: Przed rozpoczęciem kolejnej fazy badań do laboratorium wtargnęli przedstawiciele Komisji Etyki, nakazując przerwanie eksperymentu jako niehumanitarnego. Po zastosowaniu wobec nich procedury w postaci uderzenia w czoło młotkiem ślusarskim natychmiast uzyskano efekt otwarcia trzeciego oka i osiągniecie głębokiej medytacji na okres od 2 do 6 godzin.
Dzień czwarty: Do laboratorium wtargnął oddział policji i odmawiając poddania się badaniu, jako alternatywę użyli wielokrotnie pałek typu tonfa względem badaczy. W dniu czwartym trzecie oko otworzyło się u badaczy.

Wnioski: Młotek jest pierwotnym i wystarczającym narzędziem do osiągnięcia zamierzonego celu eksperymentu. Alternatywnym sposobem jest wielokrotne użycie pałki typu tonfa.

Dziennik laboratoryjny
Cel eksperymentu: badanie nad otworzeniem się trzeciego oka w trakcie medytacji

Przebieg eksperymentu:
Dzień pierwszy: Badany zajął wyznaczone miejsce i zaczął realizować opracowany plan eksperymentu. Po 30 minutach nadal reagował na głosy zewnętrzne oraz nie stwierdzono objawów otwarcia się trzeciego oka.
Dzień drugi: Powtórzono początkową...

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej

praktyka formalna: skupienie na oddechu, 10 min

Słowa „profesjonalny raport” straszą mnie przez pierwsze chwile. Staram się łagodnie kierować uwagę na oddech, ale myśli siadają w fotelu razem ze mną:
to nie na tym polega...
tu nie chodzi przecież o kontrolowanie myśli
ani poprawę nastroju...
Oddech...
medytacja na konkurs, czy to ma sens?
Oddech. I większa świadomość. Przez moment nie jestem swoimi myślami, po prostu zauważam je, widzę zawartą w nich krytykę. Chęć bycia lepszym. Niepokój.

Oddech, ledwie sobie o nim przypominam. To nic, tłumaczono mi, że to nic.

Chcę już wstać, ale uśmiecham się do siebie i obserwuję tylko tę myśl. Naturalną, nierzadką chęć, by przerwać, zwrócić się ku czemuś ciekawszemu, mniej męczącemu. Łagodnie powracam jednak do oddechu. Trwam.

praktyka nieformalna: uważność podczas pisania

Ruch palców po klawiaturze, przyjemny terkot,
„spacja” brzmi głośniej od pozostałych,
opuszki dotykają klawiszy niemal bez mojego udziału,
jak bardzo doskonałe jest ludzkie ciało..

Znów pragnienie zauważenia czegoś odkrywczego
Pokusa, by zwalczyć to pragnienie
Wreszcie uważność: okey, masz w sobie taką chęć, nie podoba ci się to, ale ona w tobie istnieje!
Akceptacja rozpuszcza napięcie, myśl staje się mniej natarczywa.

Raz jeszcze odkrywam doraźną korzyść z uważności. Ale nie zawsze tak jest, czasem medytacja jest nieprzyjemna albo bardzo trudna. Uczy mnie jednak dystansu, większej świadomości własnych ruminacji, czyni mnie szczęśliwszą tym głębokim, spokojnym rodzajem szczęścia.

praktyka formalna: skupienie na oddechu, 10 min

Słowa „profesjonalny raport” straszą mnie przez pierwsze chwile. Staram się łagodnie kierować uwagę na oddech, ale myśli siadają w fotelu razem ze mną:
to nie na tym polega...
tu nie chodzi przecież o kontrolowanie myśli
ani poprawę nastroju...
Oddech...
medytacja na konkurs, czy to ma sens?
Oddech. I większa świadomość....

Czytelnicy oznaczyli ten post jako spam Zobacz ten post więcej mniej