-
ArtykułyCzytamy w weekend. 26 kwietnia 2024LubimyCzytać100
-
ArtykułySzpiegowskie intrygi najwyższej próby – wywiad z Robertem Michniewiczem, autorem „Doliny szpiegów”Marcin Waincetel5
-
ArtykułyWyślij recenzję i wygraj egzemplarz „Ciekawscy. Jurajska draka” Michała ŁuczyńskiegoLubimyCzytać2
-
Artykuły„Spy x Family Code: White“ – adaptacja mangi w kinach już od 26 kwietnia!LubimyCzytać2
Cytaty z tagiem "żal" [541]
[ + Dodaj cytat]Żal to okropne uczucie. Zżera od środka, aż w końcu doprowadza człowieka do ruiny.
Tkwiła tak nieruchomo i wpatrywała się w pałac, który wyrastał za nimi. Czekała na kogoś, kto nie miał się nigdy pojawić.
Nie dane jest jedno życie na powagę i drugie życie na zabawę (...). Jedno jest dane życie nam. I wszystko w nim musi się pomieścić (...). Żeby, kiedy przyjdzie konać, w co nie wierzę (...), jak najmniej było tego żalu (...), że jeszcze tej rzeczy nie znam (...), jeszcze tu nie byłem (...) i jeszcze tam mogłem się rozdać (...), tam jeszcze nie byłem i nie klaskałem w dłonie, tam nie byłem i nie splunąłem, tam nie podpaliłem ognia, tam nie zasadziłem drzewa, tam nie klęczałem, tam nie biegałem, tam nie przelałem łez, tam nie przelałem krwi, tam nie cieszyłem się, nie śmiałem, nie radowałem się razem z innymi, za ręce trzymając się i tańcząc (...) żeby tego żalu było jak najmniej (...) kiedy nie będzie już wstać, nie będzie już iść, nie będzie już rozdawać się dookoła,bo nie będzie co rozdawać.
Wraz z nowym żalem pojawia się cienkie ostrze, które odcina nerwy, odłącza rzeczywistość i niesie ze sobą miłosierdzie. Dopiero z czasem, gdy się stępi, zaczyna się prawdziwy ból.
Istnieją dwa rodzaje przeprosin. Jeden podszyty żalem za tym, co się utraciło, i ten drugi, prawdziwy: prośba o przebaczenie, bez żadnych podtekstów.
Nie wiem nic.Jest wokoło ten rzeczy niepokój,
który rzeki przesyca i rzeki obłoków,
który jest sam przez siebie a ja ponad którym
jestem jak smutne dziecko przenoszące góry
-Szkoda, że jestem przymocowany do tych drzwi- westchnął Mort. -Tylko wyobraź sobie wszystkie tarapaty, w jakie popadniesz, usiłując rozwikłać zagadkę!
Miał racje. Idąc po spiralnych schodach ku górze, Celaena żałowała, że Mort nie może się przemieszczać. Miałaby przy sobie choć jedną istotę, z którą mogłaby rozmawiać.
Nigdy nie wiesz, kiedy dopadnie cię żal za tym, co stracone.
Nie żałuj, że nie spełniły się twoje marzenia; pożałowania godnym jest tylko ten, kto nigdy nie marzył.
Żal to uczucie, które zagnieżdża się w duszy przy pierwszej maleńkiej niesprawiedliwości. Jakakolwiek by była.