-
ArtykułySpecjalnie dla pisarzy ta księgarnia otwiera się już o 5 rano. Dobry pomysł?Anna Sierant60
-
ArtykułyKeith Richards, „Życie”: wyznanie człowieka, który niczego sobie nie odmawiałLukasz Kaminski2
-
ArtykułySzczepan Twardoch pisze do prezydenta. Olga Tokarczuk wśród sygnatariuszyKonrad Wrzesiński29
-
ArtykułySkandynawski kryminał trzyma się solidnie. Michael Katz Krefeld o „Wykolejonym”Ewa Cieślik2
Cytaty z tagiem "ubóstwo" [79]
[ + Dodaj cytat]jest właściwie coś obraźliwego w samym wyobrażeniu sobie tej ochoty, z jaką opuszczalibyśmy nasz kraj dla jakiegoś innego tylko z tego powodu, że jest może piękniejszy, bogatszy, lepiej rządzony... Są to powody nieistotne i - jakby to wyrazić - całkiem krótkotrwałe. Niewiele upłynie czasu, a z życiowej sensacji staną się najzwyklejszą zwykłością, i nic nie będą znaczyły, gdy upomni się o swoje prawa pogardzone ubóstwo, nie tak znowu ubogie, jeśliby przeliczyć na pieniądze wszystko to, co jest nieprzeliczalne.
To, co nazwano «kulturą ubóstwa», wiąże się między innymi z przepełnionymi mieszkaniami, wymuszonym instynktem stadnym i brakiem prywatności. Choć może na to wpływać wiele innych czynników, na przykład brak edukacji, tego rodzaju wspólnotowy tryb życia może być przyczyną, dla której bardzo biedni ludzie mają tak niewielu rzeczników w osobach pisarzy. Pisarze zazwyczaj wywodzą się z klasy średniej, w której prywatność jest dużo łatwiej osiągalna, a solidarność ze strony sąsiadów i przyjaciół nie jest wartością aż tak znaczącą.
Nieodłącznymi składnikami życia artysty są: ryzyko, niepewność jutra i prawie zawsze ubóstwo. Takiego życia się nie wybiera, raczej ono wybiera Ciebie.
Ludzkość na ziemi nie może być pogodzona sama z sobą, dopóki zbytek kilku jest zniewagą dla ubóstwa prawie wszystkich. Ale nawet przy wzroście bogactw i zmniejszeniu nierówności, jednostki i społeczeństwa pozostają tym, czym były. Ludzie są niestali, społeczeństwa hierarchiczne. Zwycięstwo nad naturą pozwala tylko na panowanie rozumu nad namiętnościami, ale nie musi do niego prowadzić.
Samotna kobieta ma dość przerażającą skłonność do ubóstwa - a to silny argument na rzecz małżeństwa.
Szczęściem można się karmić, ale nie sposób się nim najeść.
Wszak i Seneka, mędrzec zachwalony,
Wielbił ubóstwo, a kradł miliony.
Zima jest porą roku dla bogatych. Jeżeli jesteś bogaty, chłód dla ciebie to igraszka, kupujesz sobie futro, płacisz za ogrzewanie, jedziesz na narty. Ale jeżeli jesteś biedny, chłód staje się przekleństwem, a ty potrafisz wręcz znienawidzić ten biały krajobraz pod śniegiem.
Ubóstwo wyostrza pewne właściwości duszy i doprowadza do utrapień, które właśnie muszę znosić. Ale pomaga również w niektórych sytuacjach. Inteligent biedny jest lepszym obserwatorem od bogatego. Biedak musi na każdym kroku śledzić podejrzliwe słowa ludzkie, toteż jego uczucia i myśli pracują intensywniej, jego słuch i odczuwanie doskonalą się; nabywa doświadczenia za cenę ran, jakie odnosi jego dusza...
Krótkowzroczni naiwniacy wyobrażają sobie komunizm jako królestwo obfitości i wolności od tego, co konieczne. Ale takie społeczeństwo byłoby nie do przyjęcia , każdy by ci na głowę właził, taki komunizm byłby gorszy od burżuazyjnej anarchii! Podstawą i naczelną zasadą prawdziwego komunizmu powinna być dyscyplina, zupełne podporządkowanie się władzy i ścisłe wykonywanie jej poleceń. (A szczególnie surowo powinna być traktowana inteligencja). Następna cecha: podaż dóbr powinna być nader umiarkowana, nawet niedostateczna, ponieważ ludzie zupełnie syci wpadają w rozgardiasz ideologiczny, jak to widzimy na Zachodzie. Jeśli człowiek nie będzie musiał troszczyć się o codzienny chleb, to wyrwie się spod wpływu materialnych sił historii, byt przestanie określać świadomość i wszystko pójdzie w diabły.
s.137.