-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński15
Cytaty z tagiem "pożądanie" [373]
[ + Dodaj cytat]Kiedy skończyliśmy uprawiać miłość po raz pierwszy, zapadliśmy w głęboki sen, z którego za jakiś czas wybudziło nas rosnące podniecenie. Nim nastał brzask, wielokrotnie przysypialiśmy i budziliśmy się w pełnym upojenia cyklu, by wreszcie ocknąć się o świtaniu, czując wspaniałe spełnienie i niemożliwy do wytrzymania głód.
Tarcia są potrzebne, bo dzięki nim szybciej rozpala się ogień.
Rzecz w tym, że mężczyzna, że znów wrócę do Freuda, by posłużyć się metaforą, rozgrzewa się jak żarówka: trzask prask i jest już rozżarzony do czerwoności, i kolejne trzask prask lub pstryk, jak kto woli, i w sekundę jest sopel lodu. Płeć niewieścia zaś, i to jest naukowo dowiedzione, rozgrzewa się jak ruszt. Powolutku, pomalutku, na wolnym ogniu, jak dobra escudella. Ale gdy się już rozgrzeje, nie ma siły, która by to zatrzymała. Jak wielkie piece w Vizcayi.
- Chcesz tego?
Czuję wdzięczność, że mogę przeżyć tę chwilę z istotą, która potrzebuje mojej zgody, choć może się to wydawać absurdalne, bo przecież jestem stworzona jako służąca.
- Tak! Bardzo!
Muszę poznać, jak to jest, zanim nadejdzie kres wszystkiego.
Przybliża drogie usta do mojego ucha i szepcze:
- Kocham cię, Elizjo.
- Ja też cię kocham - odpowiadam.
Tym razem oboje rozumiemy sens tych słów.
Nie ma odwrotu. Oboje w pełni się przebudziliśmy.
W swojej esencji miłość jest tak doskonałą zbieżnością dwu pożądań, że nie ma w miłości nic, co by miało więcej sensu, nawet gdyby ta miłość była najczystsza na świecie.
Zdaje nam się (...), że jesteśmy panami siebie, kiedy dostajemy w ręce przedmiot naszego pożądania, ale naprawdę władamy sobą wtedy dopiero, gdy potrafimy zapomnieć o swoich pożądaniach.
Skoro pożądanie spojrzeniem jest równie złe jak prawdziwe zaspokajanie żądzy, a fantazjowanie o tym na jawie równie niedobre jak wymyślony akt, to czemu by nie iść na skróty i mieć je oba: i zaspokojenie, i akt.
- Pragnienie jest słodkie i wzmaga się, kiedy człowiek nie może dostać tego, czego rozpaczliwie pożąda.
„Byłem podówczas tak młody i zwyczajem młodości myliłem jeszcze pożądanie z miłością.”
Jego długie palce budziły do życia dawno zapomniane rozkosze i te nowe, których dopiero stawała się świadkiem.