-
ArtykułyDzień Bibliotekarza i Bibliotek – poznajcie 5 bibliotecznych ciekawostekAnna Sierant2
-
Artykuły„Kuchnia książek” to list, który wysyłam do trzydziestoletniej siebie – wywiad z Kim Jee HyeAnna Sierant1
-
ArtykułyLiteracki klejnot, czyli „Rozbite lustro” Mercè Rodoredy. Rozmawiamy z tłumaczką Anną SawickąEwa Cieślik2
-
ArtykułyMatura 2024 z języka polskiego. Jakie były lektury?Konrad Wrzesiński4
Cytaty z tagiem "niedostatek" [15]
[ + Dodaj cytat]Niedostatek tworzy więzy między ludźmi. Mają o czym rozmawiać.
Wieczne niespełnienie to podstawa życia. Spełnienie nie daje pełni. Tylko kamienie niczego nie pożądają
W domu jego zamieszkała ta cienka, chuda, wysoka i elastyczna postać - bieda. Nie było kości szpikowej, żeby ją zapchać do rury i utopić w szybko rwącej rzecze.
(...) ktoś staje się nagle biedny. Pragnie zmienić swoje położenie. Wie, że (...)Duch nie nakłada na człowieka żadnych ograniczeń. Tym samym wie, że ten pozornie ograniczony stan (...) jest jedynie jego własnym przekonaniem. Pragnie (...) przeciwnego rezultatu. Uznaje wobec tego, ze prawo życia jest Prawem ludzkiej wolności. (...) Ale pomimo tej wiedzy obraz niedostatku uporczywie pozostaje w jego umyśle (...). To w tym właśnie punkcie człowiek ów musi się zatrzymać, aby oświadczyć, że obraz niedostatku nie jest tożsamy ani z osobą, ani z położeniem, czy też z rzeczą, i że nie ma on żadnego prawa istnieć. Ponadto on w ograniczenia nie wierzy, więc nie mogą one na niego oddziaływać. Uwalnia się na zawsze od ich wpływu.
Nic nie daje nam obietnicy trwania i stałości. W obliczu tego niedostatku bycia rodzą się lęki i neurozy.
Bieda bywa błogosławieństwem. Niedostatek szkołą mądrości.
Bo wszystko, co żyje, jest nieledwie namiastką piękna, żeby nie powiedzieć materią piękna. Musi przejść dopiero przez śmierć, żeby stać się pięknem. W śmierci jak w tyglu się wytapia i zostaje czysty kruszec. Inaczej zawsze będzie niedostatkiem, ułomnością, niespełnieniem. (...) Cała dotkliwość naszego istnienia, wszystko to materia piękna. Dlatego i Bóg musiał umrzeć.
(...)najintensywniej promieniuje piękno, które wynika z niedostatku. Brakuje mi czegoś - siły wyrazu, współczucia - co znienacka wychodzi mi naprzeciw w doświadczeniu piękna, o czym, zanim się dowiedziałem, że mi tego brakuje, jeszcze albo już nie wiedziałem, i o czym teraz zdaję się sądzić, że będzie mi tego brak na zawsze. Tęsknota. W przeżyciu piękna uświadamiamy sobie niedostatek. To, czego doświadczam, to, co mnie porusza, zawiera jedno i drugie: radość i ból. Boli niedostatek, a raduje wzruszająca forma, piękny kształt, który rozpala się od uczucia braku. Czy też słowami pisarza Martina Walsera: „Im więcej człowiekowi brakuje, tym piękniejsze może się stać to, co trzeba zmobilizować, ażeby znieść ten brak”.
- [...]On nie zachowuje się normalnie [...] Wciąż myśli tylko o tym [przeklętym wozie].
- Czasem zdarza się tak ludziom, którzy nigdy nie mieli niczego zbyt wiele. [...] Może chodzić o samochód, dziewczynę, nieraz o karierę, instrument muzyczny albo niezdrową fascynacje jakąś osobą. [...] dobrzy ludzie mogą czasem ulec zaślepieniu i nie zawsze jest to ich wina. - 181 str.