-
ArtykułyHłasko, powrót Malcolma, produkcja dla miłośników „Bridgertonów” i nie tylkoAnna Sierant1
-
ArtykułyAkcja recenzencka! Wygraj książkę „Cud w Dolinie Poskoków“ Ante TomiciaLubimyCzytać1
-
Artykuły„Paradoks łosia”: Steve Carell i matematyczny chaos Anttiego TuomainenaSonia Miniewicz2
-
ArtykułyBrak kolorowych autorów na liście. Prestiżowy festiwal w ogniu krytykiKonrad Wrzesiński13
Cytaty z tagiem "jestem" [10]
[ + Dodaj cytat]Może jestem tylko jednym z wielu ludzi żyjących syntetycznym życiem z kapsułki, zapewniającej sławę, pieniądze i władzę, a w rzeczywistości wegetujących w zapchlonych, starych pokojach hotelowych, w dzielnicach nędzy.
Powiedziałam bezmyślnie:
- Jestem. Jestem będąca.
[...]
- Takie słowo nawet nie istnieje - odrzekła. - Mam rację?
- Tak - przyznałam. - Ale wyraża mój emocjonalny stan.
- Jestem będący - powiedział Julien, wypróbowując wyrażenie.
- Ja też jestem będący! - dołączył się Abbot.
- I ja zdecydowanie jestem będąca - stwierdziła Charlotte [...].
- A ty jesteś będąca? - Julien zapytał matkę.
- Czy jestem będąca? - zdziwiła się.
- Czy żyjesz w teraźniejszości? - wyjaśniła Charlotte.
- W teraźniejszości? A co to takiego teraźniejszość? Ja jestem le passe. Przeszłością.
Jestem szalona, zwariowana; niektórzy mnie nienawidzą, niektórzy mnie lubią. Jestem, jaka jestem i niestety nie potrafię się zmienić, mamo.
- To popieprzone - wycedziła. - Ty jesteś popieprzony.
- Nie tylko popieprzony pani Hughes. Jestem zniszczony, choć nie trzeba mnie naprawiać.
- Nie chcę tego. - Uwięził ją.
- Lubię swoje popieprzone fragmenty. To one sprawiają, że jestem tym, kim jestem. Sprawiają, że jestem prawdziwy. Pytanie brzmi: poradzisz sobie z rzeczywistością?
Spójrz, Kriss De Valnor...
Jestem wolny! Jestem Thorgal Aegirsson i jestem WOLNY!!!
Nie wiem czego chcę ani czego nie chcę. Już nie umiem chcieć, nie wiem, jak się chce, nie wiem, jakie uczucia lub myśli wskazują zazwyczaj na to, że się chce lub że chce się chcieć. Nie wiem, kim jestem, ani czym jestem. Jak ktoś pogrzebany pod murem, który runął, leżę pod zwaloną próżnią całego wszechświata. I tak podążam tropem siebie samego, aż nastanie noc, a drobna przyjemność bycia innym zafaluje, jak powiew wiatru, nad moim zniecierpliwieniem własną osobą.
-To kim jest Susan?- Jej oczy zwęziły się w szparki.- Kim jest dla Ciebie?
Kim jest Susan?
Kimś cholernie ważnym".
I nawet jeżeli powiem: "Jestem nieobecna", to i tak na pierwszym miejscu znajduje się: „Jestem" - najważniejsze i najdziwniejsze słowo świata.