Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Laura McCarthy jest mężatką, bo mąż nie chce dać jej rozwodu, mimo że zaraz po ślubie odkryła, że nadal chodzi na randki z kobietami. Jeszcze zanim go opuściła i przeprowadziła na Gansett Island, gdzie mieszka rodzina brata jej ojca, wiedziała że jest w ciąży. Pracę i mieszkanie na wyspie dostała dzięki Owenowi Lawry’emu w hotelu jego dziadków, który przed ponownym otwarciem wymaga renowacji. Owen mieszka w tym samym Sand & Surf Hotel, ale zwykle tylko latem, gdy daje na wyspie koncerty. Kiedy kończy się sezon, rusza z występami w trasę. W tym roku zrezygnował. Tylko dlatego, że Laura potrzebowała opieki, szczególnie w pierwszych miesiącach, gdy dolegliwości ciążowe były rzeczywiście dotkliwe? Ponieważ poszerzanie panoramy ozdrowieńczego wpływu życia na Gansett Island postępuje, trudno powyższy wątek traktować jako dominujący. Choć jako jedyny posiada wewnętrzną strukturę, kilka zwrotów akcji i punkt kulminacyjny, który można uznać za finał pewnego etapu w życiu Laury i Owena. Inne mini-opowieści w tej części serialu to albo kontynuacja losów par znanych z poprzednich tomów, na ogół poprzez nie zawsze strawną mieszaninę namiętnego seksu i nieznośnie sentymentalnych wynurzeń na ten temat, albo wprowadzanie nowych postaci i zaczątków ich nowych związków. Te drugie są różnej jakości, niektóre ciekawe, ale przy tym coraz bardziej irytujące. A to dlatego, że taki „epicki” zamysł Marie Force wymusza trwanie przy wyspiarskiej sadze. A jak długo można! Po pobieżnym przejrzeniu zajawek kolejnych części, wiem że spróbuję wytrwać do rozstrzygnięcia losów ostatniego niezagospodarowanego McCarthy’ego, Adama, rogatej duszy w postaci Tiffany, siostry Maddie, egzotycznej nowej pary, którą dzieli duża różnica wieku, oraz dziewczyny, która traumę po stracie ukochanego w ataku na WTC leczy jako latarnik na Gansett Island. Do ostatniego, dwudziestego tomu raczej więc nie wytrzymam, chyba że po drodze autorka naprawdę czymś mnie zaskoczy.