Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Znakomita biografia o optymalnym poziomie szczegółowości, omawiająca wiele aspektów życia Montgomery, ale bez nadmiernego roztkliwiania się nad drobiazgami, jak to czasem bywa u biografistów, którzy koniecznie chcą się pochwalić swoim imponującym researchem. Książkę Rubio czytałam z prawdziwym zainteresowaniem i wyczuwałam zarazem głębokie współczucie i krytyczny dystans do bohaterki. W swojej relacji o trudnym życiu Montgomery Rubio uwzględnia różne perspektywy - z dzienników samej Montgomery, jej listów, ale także relacji osób, które ją znały (autorce udało się z wieloma z nich porozmawiać, zanim umarły). Sporym plusem są też fragmenty zwięźle i pomocnie przedstawiające tło historyczno-społeczno-kulturowe, a także epilog, w którym przedstawione są losy innych osób, miedzy innymi męża i synów Montgomery, ale też Deacona, krytyka, który postponował ją na polu zawodowym. Znakomicie opisane mocne strony Montgomery i jej słabości, cały bulwersujący proces z wydawcą L.C. Page'em, problemy psychiczne jej własne i jej męża (podsycane przez szkodliwe i nadużywane leki przeciwdepresyjne),psychopatia starszego syna. Przypisy końcowe często dodają więcej informacji i jedyne, co irytuje, to że trzeba do nich wędrować na ostatnie strony książki, wybijając się z lektury. Są też przypisy od tłumaczki, pokazujące, że naprawdę przyłożyła się do przekładu i wiele spraw było konsultowanych i wyjaśnianych. Nie rozumiem tylko za bardzo, czemu nie ma spisu treści, jakby wydawnictwo poskąpiło tej jednej kartki. Nie jestem też wielką fanką przekładów poezji przez Bańkowską.